De schilderijen en tekeningen van Peter Bremer (1949) vertellen kleur- en vormverhalen die je telkens doen twijfelen over tijd en ruimte, en of iets vooral figuratief of meer abstract is. Als geen ander weet hij je met zijn beeldtaal op een ander been te zetten. Een been dat overigens nooit het verkeerde is, volgens hem, maar gewoon een ander been. Over het vrije associëren waarvan hij zijn levensmotto heeft gemaakt zegt hij: "Dat is niet voor iedereen even prettig." Maar voor hem is het een manier om van de afstandelijke orde die hij vroeger als kind ervoer in een zelf gecreërde orde tot zijn (zintuiglijke) recht te komen.
In het gesprek (dat ik overigens al in februari 2022 met hem had) vertelt hij dat een eerste besef om de wereld zintuiglijker te benaderen het bekijken van een speelfilm over het leven van Chopin was. De culturele sleutelscène voor Peter was het moment in de film waarop Chopins handen de toetsen bespelen en er druppels bloed op spatten; zie daar de chaos in de orde die hem in beweging bracht.
We spreken naar aanleiding van de speelfilm The Handmaiden (Chan-wook Park, 2016 Zuid Korea) over de georganiseerde filmset die naar spontane sensaties bij de kijker leidt, over de kleurafstemming van Bonnard en Picasso's ratio, over rituelen om tot schilderen te komen en dat Descartes er misschien goed aan had gedaan om een moestuintje te houden.
Bovenal heeft Peter Bremer van alles uit te zoeken tussen orde en wanorde.
Ook de plaatsing van deze aflevering onttrekt zich aan de gebruikelijke orde: uit de intro en outro maak je op dat het gesprek met Peter de allereerste aflevering was. De pilot dus. En dat klopt. De reden dat we deze podcast nu pas lanceren is vanwege zijn expositie in 'In de oude Victor' te Batenburg. Die is de hele maand mei te zien op zon- en feestdagen. Check de links hieronder.
https://indeoudevictor.nl/
https://www.peterbremer.nl/
https://www.instagram.com/p.a.bremer/
