Show notes
Toen na de Tweede Wereldoorlog popmuziek ontstond, ontstond er ook een automatische associatie met jongeren en met progressiviteit. Maar popmuziek is volwassen geworden en niet langer voorbehouden aan de jeugd. Bovendien zien met de politieke ontwikkelingen in de VS ook popsterren 'verschuiven' naar rechts. In deze aflevering verwonderen de Mediadoctoren zich over muziek- en jeugdcultuur onder Trump. Dat doen we met Tom ter Bogt, emeritus hoogleraar Populaire muziek en jeugdcultuur aan de Universiteit Utrecht.
We staan uitgebreid stil bij fenomenen als Taylor Swift en Andrew Tate. We trekken parallellen met de jaren 80, toen ook een minderheid van jongens conservatief was. Het gaat over mentale gezondheid en de effecten van sociale media daarop. Is er sprake van een fundamentele verandering in popmuziek en jeugdcultuur?
Links bij deze aflevering:
Nederlandse website HBSC onderzoek;
Podcast over Dolly Parton.
Verwante afleveringen uit het archief:
Afl 14: Muzieksmaak en maatschappelijke veranderingen;
Afl 43: Genres en drugs;
Afl 51: Dood van de popster;
Afl 165: Waarom cabaret progressief lijkt, maar het niet is;
Afl 199: Langetermijn fandom.
