Show notes
Hoeveel keuzes heb jij al bijna gemaakt?
Bijna gestopt.
Bijna voor jezelf gekozen.
Bijna uitgesproken wat je al maanden voelt.
Bijna anders gaan leven, werken, leiden.
Maar bijna is niet genoeg.
Bijna houdt je gevangen.
In het midden.
In het oude.
En het is verraderlijk, want van buiten lijkt het alsof je beweegt.
Je denkt erover.
Je praat erover.
Je maakt plannen.
Maar diep vanbinnen weet je:
Ik blijf hangen in de sluimerstand.
Ik noem het de zone van uitstel.
Daar waar je alles rationeel kunt onderbouwen,
maar waar je lijf en intuïtie allang hebben gekozen.
Alleen jij durft het nog niet hardop te zeggen.
En dat snap ik.
Want echt kiezen betekent dat er dingen veranderen.
Misschien verlies je iets.
Misschien confronteer je anderen.
Misschien word je eindelijk zichtbaar — ook met je twijfels, je grenzen, je verlangen.
Maar weet je wat het je kost om te blijven hangen in bijna?
Energie.
Duidelijkheid.
Zelfrespect.
Je wordt onduidelijk. Voor anderen, maar vooral voor jezelf.
Je zegt ja terwijl je nee voelt.
Je blijft doen alsof.
Tot het moment dat je het zat bent.
En dan ineens beweeg je.
Niet omdat het plan af is.
Maar omdat je jezelf eindelijk serieus neemt.
Aflevering 3 van mijn zomerpodcast gaat hierover.
Over bijna kiezen.
Over waarom het zo lang duurt.
En wat er vrijkomt als je het eindelijk wél doet.
