"Ik zie je met Palmpasen weer’, zei de pastoor”, ‘Nee, ik vier Pasen bij Moeke in de hemel’, zei Theet tegen hem.” Theets laatste gebaar van zorgzaamheid en liefde".
Show notes
In de tweede aflevering het vervolg over de herinneringen van Jos en Trudy over hun ouders Theet en Anneke. Een verhaal vol warmte, humor, veerkracht en onvoorwaardelijke liefde.
Humor was, ondanks uitdagingen een stevige basis in het familieleven. Een bijzonder onderdeel van hun leven was 'de blauwe engel', een brommobiel waarin Theet door de regio toerde. “Waar papa en mama reden, was er altijd leven,” herinnert Jos zich. "De blauwe engel ging snel genoeg om weg te komen, maar langzaam genoeg om te stoppen, het raampje open te draaien, en even een gesprekje aan te knopen."
“Hoe je leeft, is vaak afhankelijk van wat het leven je brengt. Maar uiteindelijk draait alles om de nabijheid van degene die je liefhebt.”
Tijdens de begrafenis van Theet werd zijn kist en graf versierd met Palmpasen takken. Dit had een bijzondere betekenis, omdat Theet zelf geld had gegeven aan de kerk om mooie takken te regelen, waarmee uiteindelijk zijn uitvaart werd verrijkt. Deze gebaren onderstrepen zijn levenshouding: zorgzaam, verbonden met zijn omgeving en dienstbaar tot het einde.
See omnystudio.com/listener for privacy information.
