#304 Een portret van Hannah Nirmala over eenzaamheid - “Je hebt jezelf zo hard nodig”
Show notes
In het kleine Brugwachtershuisje aan de Draaibrug in Dordrecht, met uitzicht op het water en de stad die nooit helemaal stil lijkt te vallen, vond een bijzonder gesprek plaats. Davíd Ariza Lora (Via Cultura) sprak er met Hannah Nirmala die met zachte stem en heldere woorden vertelt over iets wat velen liever verzwijgen: eenzaamheid.Hannah werkte in de geestelijke gezondheidszorg, bij GGZ Delfland en bij hulplijn 113. Ze kent het onderwerp professioneel, maar vooral ook persoonlijk. “Ik observeer vooral heel veel,” zegt ze bedachtzaam. “En wat ik zie, is zorgwekkend. De emotionele eenzaamheid groeit.” In het gesprek weeft Hannah haar persoonlijke verhaal door de bredere maatschappelijke observaties. Ze vertelt over periodes van ziekte, verlies van verbindingen, en de paradoxale strijd tussen de behoefte aan nabijheid en het verlangen naar rust. “We zijn kuddedieren,” zegt ze, “we hebben elkaar nodig.” Maar juist in haar kwetsbaarheid verloor ze mensen. “Dan zie je mensen afdruipen, omdat wat je meemaakt voor hen te lang duurt. En dan verdwijnen ze uit je leven.” Hannah beschrijft hoe ze door het leven zelf gedwongen werd om naar binnen te keren, om daar iets te vinden wat anderen haar niet konden geven. “Het deed me realiseren hoe hard je jezelf nodig hebt. En hoe hard je het nodig hebt om zelf te genezen, zodat je de bevestiging niet meer van buiten nodig hebt. ”Het is geen bitter verhaal, maar wel een eerlijk verhaal. Een verhaal over grenzen leren stellen, ook in vriendschappen. Over het besef dat je niet altijd past, en dat dat ook oké is. “Ik ben rigoureus geweest in een vriendschap, omdat ik mijn eigen waarde kende. En dacht: jij doet elke keer iets af van mijn eigen waarde. Dat is geen vriendschap. "Tijdens het gesprek raakt Davíd een gevoelige snaar: is eenzaamheid een keuze? Hannah antwoordt zonder twijfel: nee. “Alleen zijn doe je vrijwillig, maar eenzaam zijn is in mijn opinie niet vrijwillig,” zegt Davíd. “Daar ben ik het volledig mee eens,” reageert Hannah. Want eenzaamheid is niet zomaar het gebrek aan mensen om je heen. Het is het gevoel dat je niet bij iets hoort. Niet bij een groep, niet bij een gesprek, soms niet eens bij jezelf.Hannah’s verhaal is rauw, maar ook helend. Ze laat zien dat eenzaamheid niet alleen iets is wat met je gebeurt, maar ook iets waarmee je kunt leren zijn, zonder dat het je definitie wordt.
💪🏻🎬✨ Het interview is een Via Cultyra-productie en maakt deel uit van de Week tegen Eenzaamheid 2025, georganiseerd in het Brugwachtershuisje Draaibrug in Dordrecht, in opdracht van Petra Roelofs, Ragna Bottse en gemeente Dordrecht.
Wil je onze media volgen? Abonneer je (gratis) op ons kanaal! Facebook: https://www.facebook.com/viaculturaonline/Instagram: https://www.instagram.com/viacultura078/TIktok: https://www.tiktok.com/@via.culturaTip de redactie! Heb jij nieuws dat verteld moet worden? Kom in contact met ons.Stuur een e-mail naar: redactie@stichtingviacultura.nlStuur een WhatsApp naar onze redactietelefoon: 06 28 13 83 33Stuur ons een persoonlijk berichtje op onze sociale mediakanalen
