Splijtstof

Van grote belofte tot geldverslindend hoofdpijndossier. De kweekreactor in het Duitse Kalkar werd in de jaren zestig gepresenteerd als dé oplossing voor de groeiende energievraag en het dreigende tekort aan uranium. Maar 25 jaar - en 4 miljard euro ! - later werd de spiksplinternieuwe centrale, zonder ook maar 1 watt te hebben opgeleverd, verkocht aan rasondernemer Henny van der Most, die het verbouwde tot een pretpark: Kalkar Wunderwasserland. Waar ging het mis? Diederik en Daan duiken in deze kroniek van een eeuwige belofte. Wat kan het kernenergie debat leren van Kalkar? De kweekreactor is een mooi symbool van technisch-wetenschappelijke hoogmoed: de ontwikkelaars pretendeerden zekerheid te verkopen over een technologie en een toekomst die vol onzekerheden bleken te zitten. In het huidige kernenergie debat lijken sommige voor- en tegenstanders ook heel zeker van hun zaak. Maar zouden ook zij niet meer moeten erkennen dat kernenergie niet noodzakelijk of juist nutteloos is, maar veel meer een keuze? Omdat de wereld nu eenmaal complex is, en de toekomst onzeker?