Exor is cheap, Berkshire is klaar voor 1929 en Palantir baadt in platina

Holding companies hebben een geinige eigenschap. Ze staan steevast met korting in de etalage. Je kent het verhaal: als de nettowaarde van de bedrijven in het mandje 1 bedraagt, gaat het mandje voor minder dan 1 over de toonbank. Want als je ze alleen samen kan kopen, koop je ze warts and all, of beter gezegd, met minder optionaliteit dan als je ze allemaal per stuk uit de etalage kon trekken.

Bij Exor, de holding van de Italiaanse aristocraten van de Agnelli-familie, stond dat getal in het verleden meestal op zo'n 0.7. Vrij vertaald: je betaalde 70% van de nettovermogenswaarde van alle bedrijven + aandelen in het mandje. Dat klinkt aantrekkelijk, als je grootaandeelhouder bent van Ferrari, Stellantis, Philips, Lingotto, Iveco en nog een trits mooie bedrijven. Maar als die korting constant blijft, heb je er niet zoveel aan.

Waar je wél wat aan hebt, is het berekenen van de waarde van bedrijven in het mandje. Inmiddels staat het aandeel Exor op zo'n 45% en niet 70% van de nettovermogenswaarde, als je de recente stijgingen van Iveco, Philips, Ferrari, Stellantis en de rest meeneemt (en de private deelnemingen gelijk houdt + Lingotto gewoon op de cijfers van juni blijft waarderen).

Heeft wel een reden natuurlijk. Die handelsoorlog is er één. Lees: zeldzame aardmetalen en ontbrekende magneten zouden zorgen voor stilvallende fabrieken van Stellantis. Maar de autohandel op zichzelf is ook niet bepaald florissant. Een andere eeuwig zure belegger vertelde uw beursnerd dat Exor steeds meer zit te dwepen met private beleggingen en ook -aankondigt- dat men op zoek is. Wat natuurlijk enkel hoofdprijzen oplevert. Daar kan een ander tegenin brengen dat de private markt tegenwoordig zo verzadigd is dat men misschien juist met korting wat ondergewaardeerde gevalletjes over kan kopen.

Maar dat er reden is voor die steeds groeiende korting, en dat die redenen zich opstapelen, moge duidelijk zijn. Bezint eer u begint!

Berkshire Hathaway wordt niet bepaald met korting van de hand gedaan. Het aandeel noteert op iets minder dan anderhalf keer de boekwaarde, terwijl Buffett in het verleden altijd zei dat hij bij 1.2 keer pas zijn eigen aandelen op ging kopen. Dat verklaart meteen waarom dat de de eerste negen maanden van dit jaar niet is gebeurd. Nee, de meesterbelegger dumpte juist weer wat Apple en Bank of America en andere aandelen. Leverde 10.4 miljard dollar aan belastbare winsten op in het derde kwartaal (zie pagina 12 van de 10-Q).

Verder groeide de winst van bedrijven waar Berkshire geheel de scepter zwaait juist met 34 procent op jaarbasis. Vooral die verzekeraars vallen daar op: 3 keer zoveel verzekeringsinkomen als een jaar eerder, en bij autoverzekeraar Geico zelfs een combined ratio (kosten + claims gedeeld door premiums) van 84 procent. Kortom, 16 procent van de premies was pure winst. Daar zouden ze bij andere verzekeraars om janken. Een bizar resultaat.

Best leuk om zo af te zwaaien bij het laatste kwartaal waarin Berkshire onder Buffett nog 'gewoon' kwartaalcijfers rapporteert. Het vierde kwartaal zal in het teken staan van een groot feest, inclusief, op geheel Buffettiaanse wijze, de complimenten en geruststellingen aan het adres van zijn opvolgers en aandeelhouders die het zonder de meester moeten doen.

Het gaat misschien niet meer lukken om precies 400 miljard dollar in de pot met cash te stoppen, maar dichtbij komt 'ie wel. Als dat geen fortress balance sheet is, in deze overgewaardeerde tijden die meer doen denken aan 1929 dan aan 1932, dan weet deze beursnerd 't ook niet meer.

Beursnerd en Beursnerd XL 

Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.

See omnystudio.com/listener for privacy information.