Beursnerd | BNR

Als beursnerd zou je eigenlijk de hele dag beursgenoteerde besturen van Nederland moeten bellen om te vragen of het aandeel binnenkort omhoog gaat. Dan zegt men waarschijnlijk dat men een fantastisch bedrijf runt en dat het aandeel zéker omhoog gaat. Maar als je dan vraagt of dat komt omdat de winst komend kwartaal gaat stijgen, wordt het allemaal wat moeilijker. Als men vervolgens guitig glimlacht, is het waarschijnlijk een goed idee om even de brokerapp te openen. Als men begint te zweten niet.  De problemen beginnen eigenlijk pas wanneer de journalist daadwerkelijk een aankoop doet gebaseerd op informatie die anderen niet kunnen hebben. Dat heet handel met voorkennis: handel die gepleegd wordt door iemand die besmet is met informatie die niet iedereen bezit. Jij besmet? Handel besmet. Nog afgezien van het feit dat gerenommeerde partijen als de FD Mediagroep, die toch graag geloofwaardige journalistiek verkopen, in de gedragsregels hebben staan dat de journalist enkel in gespreide ETFs mag beleggen. Maar kijk: dat de eerste cryptobaron in het Witte Huis én het voltallige Congres markten kunnen bewegen op allerlei manieren om vervolgens zelf even wat orders in te voeren, dat is geen punt. Dat is gewoon hoe de wereld is, kinderen. Raar? Ja, maar er is wel meer raar. Hup. Door. Het klootjesvolk gehoorzaamt aan andere wetten, zeker in de VS. Toch moet je het wel flink bont maken voordat je wordt gepakt, meestal door systemen die wat indicatoren in de gaten houden. Bijvoorbeeld een handelaar die een tijd lang een bepaalde periode voor de bekendmaking van kwartaalcijfers altijd precies de juiste orders invoert om daarvan te profiteren. En als je écht zeker wil zijn van een veroordeling door de lokale AFM, moet je gewoon even via een bedrijfsnetwerk aan Google vragen hoe men de SEC omzeilt. Maar dat terzijde. Maar wat als je werkt bij een groot fonds dat meerdere procenten van een bedrijf bezit en méér wil dan de informatie in de conference call? We kunnen toch wel vragen stellen aan het bestuur als we ons hebben ingekocht?! Nou, daar hebben de reuzen in de VS wat op bedacht. Bradley Saacks van Business Insider schreef er deze maand een prachtig artikel over. Hedgefondsen en multistrategy partijen als Citadel, Point72 en Millennium scheppen tegenwoordig op over de tienduizenden meetings met besturen die ze houden. Sinds de zogeheten Sellside (lees: externe promotie voor aandelen) wat is geslonken en het beroep van de analist met zijn koopadviezen wat minder wijdverspreid wordt beoefend, hebben hedgefondsen besloten om zélf maar om meetings te gaan vragen. Het mooie is dat je het er niet te dik bovenop mag leggen als bestuur. Je kan als kleine oliebaas niet zeggen: "Shell neemt ons binnenkort over." Dan zit je weer aan de besmette informatie. Je kan wel zeggen: "Kijk, ik leg je onze business nog één keer uit. Ons doel is om overgenomen te worden en onze waarde te maximaliseren. Dat doen we op deze en deze manier. En dan mag jij raden wie ons over moet nemen. Een sectorgenoot bijvoorbeeld. Waarschijnlijk een grotere." Knipoog. Niet teveel, niet te weinig dus. Maar dat zo'n meeting nuttig kan zijn, blijkt op zich wel uit het feit dat partijen als Citadel opscheppen over hun 30.000 bestuursmeetings per jaar. En het feit dat teams bij de grote hedgefondsen tegenwoordig met elkaar vechten om toegang te krijgen tot dat bestuur. Als jouw miljoenenbonus ervan afhangt, ga je wel even Machiavelli spelen met je lokale communicatiedirecteur. Het zou namelijk lullig zijn voor jou en je collega's als je er niet bij was terwijl die andere gasten aan de overkant van het kantoor iets hebben gehoord waardoor ze opeens in een villa wonen. Toch is de kans daarop tamelijk laag. Dat is het meest ironische aan wat men corporate access is gaan noemen. Als iemand je vertelt dat de kans op een geslaagde date slechts 3 procent bedraagt, sla je die date waarschijnlijk af. Maar zo werkt men niet in de haute finance. Drie procent kans op een miljoenenbonus is het best waard. Twee ook wel. Anderhalf? Sure! En dus ontstaat er een ouderwetse rattenrace op Wall Street. Uiteindelijk worden de bestuurders wiens tijd steeds meer wordt gemonopoliseerd door een stel bodywarmers daar ook weer moe van. Ze praten überhaupt liever met Fidelity dan met Citadel of Millennium. Long only please! Voor je het weet zit er weer zo'n t-shirtje gevuld met een 27-jarige eikel van een multi-strategy fonds aan tafel. Of, slik, een incognito haai van een of ander fonds dat de bedrijfsbrekende taak van het gestopte Hindenburg Research op wil pakken. Neeeee!!! Bovendien ontstaat er op een gegeven moment een nieuw evenwicht. Corporate access kan de kans op een niet-crimineel stukje non-voorkennis (???) wel vergroten, maar als iedereen het doet gaat het voordeel weer verloren. Voor je het weet kijkt de CFO naar zijn kostenplaatje en begint 'ie nare vragen te stellen aan alle communicatieknuppels. Waarom kost dat onderdeel zoveel? Leveren die meetings wat op? Zeg dan maar eens dat het in een non-kwantificeerbare paar procent van de meetings daadwerkelijk iets oplevert. Knappe knul die dan overeind blijft. Niet getreurd dus. Het eindigt vanzelf weer in dezelfde gezichtsloze drek die altijd ontstaat wanneer marktwerking zijn werk doet. Maar kan ik dit ook? Ah, we horen u, journalisten en day traders! Ja, u kan het ook. Zo ondemocratisch zijn besturen helemaal niet. Joep-om-de-hoek heeft een kans van 15.8 procent op een meeting als hij een mail stuurt, ongeacht of hij dat doet vanaf joepomdehoek@gmail.com of vanaf joepomdehoek@bluewillowcapital.com. Kijk maar even op één van de mooiere plekken van het internet: SSRN, de paperdatabase voor sociale wetenschappers. Vier onderzoekers van verschillende Amerikaanse universiteiten hebben dat voor u getest. Ja: er wordt gediscrimineerd. Wit heeft altijd een betere kans. En ja: je hebt een betere kans als je doet alsof je echt bij een fonds werkt. Maar die afgeronde zestien procent blijft staan. Mailen maar! Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Aegon pluste op moment van praten dik 7 procent en op moment van schrijven nog altijd dik 5 procent. Reden: keurige cijfers, net als die van ASR. De bedrijven-die-we-doorgaans-verzekeraars-noemen-terwijl-ze-eigenlijk-veel-meer-financiële-diensten-leveren boeren goed de laatste paar jaar. En ook Aegon vult de schoorsteen met cadeautjes: een aankomend tussendividend van 19 cent per aandeel (toevallig 19% meer dan vorig jaar) en een verdubbeld aandeleninkoopprogramma van inmiddels 400 miljoen euro. Fijn! Verder hebben de Amerikaanse president en zijn vazallen het weer eens gemunt op een lid van het board van de Federal Reserve. Want een kwartje eraf in september is niet genoeg. 'Wij willen zes kwartjes minder zien!!!!!', blèrt de memecoin-koning van Amerika dan op zijn eigen Truth Social. En dus kwam de 37-jarige Bill Pulte, rijke erfgenaam die zestien keer per dag MAGA prevelt in de spiegel en inmiddels toezichthouder bij de Federal Housing Finance Agency is geworden omdat hij een groot deel van zijn aanzienlijke erfenis doneerde aan Trump & consorten, met een tweet. Lisa Cook zou hebben gefraudeerd met haar hypotheek voor ze bestuurder werd bij de Fed. Iets met het claimen van twee hoofdverblijven. Pulte doet aangifte. Bij Pam Bondi van het Ministerie van Justitie natuurlijk. En natuurlijk dook Trump erop om te zeggen dat ze weg moet. Wie blaft nou wie na? Je weet het nooit in MAGA-land. Het past in een treurig rijtje. Jerome Powell moet weg, dat weten we nou wel. En Stephen Miran, de knotsgekke MAGA-econoom die de eh, bijzondere paper schreef waarin de importheffingen en het devalueren van de dollar op tafel werden gegooid, vervangt alvast een ander lid van het board van de Fed. Dit is nummer drie. Benieuwd wat nummer vier fout heeft gedaan, volgens welk schoothondje, van de eerste president die een gratis vliegtuig ontvangt voor zijn presidentiële bibliotheek! Als voorzitter Powell weg is en de termijn van Miran permanent is gemaakt, zijn er namelijk nog slechts vijf leden te gaan die in de weg staan om de rente te verlagen tot een punt waarop er enkel nog kerosine op het vuur van de Amerikaanse economie wordt gegooid. Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bergbeklimmen is een zaak die toch een stuk voorspoediger verloopt als je niet te veel naar beneden kijkt. Maar gisteravond lukte dat Wall Street even niet meer. Een voorzichtige hoogtevrees trad in. Waarom nu? Tja. Sam Altman had een dinertje met journalisten deze week en gooide even een steen door z'n eigen ruit. AI zit volgens hem in een bubbel. Vrij uit de FT: 'I do think some investors are likely to lose a lot of money, and I don’t want to minimise that, that sucks. There will be periods of irrational exuberance. But on the whole the value for society will be huge.' Verder kwamen de gerenommeerde rekenwonders van MIT met wat pijnlijke cijfers. 95 procent van de initiatieven van bedrijven die generatieve AI inzetten draait enkel uit op hogere kosten in plaats van extra omzet. Gevolg: techaandelen van Nvidia tot Palantir en Arm maakten een flinke uitglijder. En och, laat een beursnerd zich nooit profetische krachten aanmatigen, maar dat klinkt allemaal toch wel een beetje als die Beursnerd XL van vorige week, niet? Toegegeven: daar bespraken we enkel nog de bizarre vooruitzichten die partijen als McKinsey en grootbanken op Wall Street neerplempen om zichzelf rijk te rekenen aan AI. 'Dikke fees wanneer we duizenden miljarden uit gaan lenen aan iedereen die datacenters, energie en andere spullen in gaat kopen! Yeeha!' Maar dan mag de totale winst van generatieve AI nog wel even van 45 miljard dollar in 2024 naar meer dan een biljoen in 2028. Hm-hm. Laten we ook de nieuwe magistrale memo van Howard Marks niet vergeten deze week. De magnificent seven zijn duur, maar ze zijn niet alleen: ook de modest 493 (tja, we moesten een term bedenken) staan op een gemiddelde koerswinstverhouding van 22. Dat is duur. Historisch uitzonderlijk. Een beetje alsof je Gucci-prijzen betaalt bij de Zeeman. Marks durft inmiddels openlijk te spreken over zorgwekkende prijzen op Wall Street. On Bubble Watch! In ander nieuws krijgen defensie-aandelen wat tikken omdat de procentuele kans op vrede ietsjes steeg. Let vooral ook op de gasprijs! Zelfde verhaal, tikkie omlaag, vrede met Rusland zou fijn zijn. Tijd voor een nieuw energiecontract.  Tot slot kwam ASR met keurige cijfers. Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bergbeklimmen is een zaak die toch een stuk voorspoediger verloopt als je niet te veel naar beneden kijkt. Maar gisteravond lukte dat Wall Street even niet meer. Een voorzichtige hoogtevrees trad in. Waarom nu? Tja. Sam Altman had een dinertje met journalisten deze week en gooide even een steen door z'n eigen ruit. AI zit volgens hem in een bubbel. Vrij uit de FT: 'I do think some investors are likely to lose a lot of money, and I don’t want to minimise that, that sucks. There will be periods of irrational exuberance. But on the whole the value for society will be huge.' Verder kwamen de gerenommeerde rekenwonders van MIT met wat pijnlijke cijfers. 95 procent van de initiatieven van bedrijven die generatieve AI inzetten draait enkel uit op hogere kosten in plaats van extra omzet. Gevolg: techaandelen van Nvidia tot Palantir en Arm maakten een flinke uitglijder. En och, laat een beursnerd zich nooit profetische krachten aanmatigen, maar dat klinkt allemaal toch wel een beetje als die Beursnerd XL van vorige week, niet? Toegegeven: daar bespraken we enkel nog de bizarre vooruitzichten die partijen als McKinsey en grootbanken op Wall Street neerplempen om zichzelf rijk te rekenen aan AI. 'Dikke fees wanneer we duizenden miljarden uit gaan lenen aan iedereen die datacenters, energie en andere spullen in gaat kopen! Yeeha!' Maar dan mag de totale winst van generatieve AI nog wel even van 45 miljard dollar in 2024 naar meer dan een biljoen in 2028. Hm-hm. Laten we ook de nieuwe magistrale memo van Howard Marks niet vergeten deze week. De magnificent seven zijn duur, maar ze zijn niet alleen: ook de modest 493 (tja, we moesten een term bedenken) staan op een gemiddelde koerswinstverhouding van 22. Dat is duur. Historisch uitzonderlijk. Een beetje alsof je Gucci-prijzen betaalt bij de Zeeman. Marks durft inmiddels openlijk te spreken over zorgwekkende prijzen op Wall Street. On Bubble Watch! In ander nieuws krijgen defensie-aandelen wat tikken omdat de procentuele kans op vrede ietsjes steeg. Let vooral ook op de gasprijs! Zelfde verhaal, tikkie omlaag, vrede met Rusland zou fijn zijn. Tijd voor een nieuw energiecontract.  Tot slot kwam ASR met keurige cijfers. Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Chamath Palihapitiya is de belichaming van wat Charlie Munger ooit het Shoe Button Complex noemde. Vrij vertaald: de man die de markt voor schoenenknopen voor zich had gewonnen, dacht dat hij alles wist. Omdat hij de markt voor schoenenknopen voor zich had gewonnen. Nucleaire energie? AI? Crypto-effecten? Geen punt, mijn waarde: Chamath Palihapitiya weet alles. Dat geldt al helemaal voor de beleggers die meededen met één van zijn dozijn SPACS. Door schade, schande en vooral heel veel verloren geld zijn die heel erg wijs geworden. Zoals Fred Schwed ooit schreef: 'There are certain things that cannot be adequately explained to a virgin either by words or pictures.'  Want tijdens de coronacrisis was beste Chamath, tegenwoordig ook lid van de All-In Podcast (tevens zelden gespekt van zelfkritiek), de zogeheten koning van de SPACS. Special Purpose Acquisition Vehicles dus. Lege beurshulzen die een beursgang beleven en beloven om het geld te steken in een bedrijf dat de beleggers in de huls héél erg rijk gaat maken. Dat gebeurt natuurlijk maar zelden, want bedrijven die beleggers rijk maken hebben geen lege beurshuls nodig om gekocht te worden. Hoeveel leden van de magnificent seven gingen naar de beurs door gekocht te worden door een SPAC? Juist: nul. Bijna alle beleggingen van meneer Palihapitiya eindigden dan ook met een beurswaarde die minstens 70 procent lager is dan de prijs waarvoor de huls oorspronkelijk naar de beurs ging. Er is er eentje, neobank SoFi, die inmiddels weer op de originele prijs van de beursgang terecht is gekomen. Vijf jaar later. Maar niet getreurd. Meneer Palihapitiya leeft in the age of grift. Het tijdperk van zwendel. De president geeft memecoins uit. Banken hebben opeens enórme zin in stablecoins. Spacs maken een bescheiden herbeleving. De Saöedi's betalen honderden miljoenen aan de schoonzoon van de president, vást omdat 'ie zo goed kan investeren. Iemand nog een vliegtuig uit Qatar? 'Ik wil ook mijn grammetje!!!', schreeuwde Chamath het uit. Hij vroeg het zijn volgers op het voormalige Twitter. 70 procent van hen kreunde en stemde 'nee' toen de poll verscheen waarin Palihapatiya vroeg of hij weer aan moest komen zetten met een SPAC. Ach, wat is het toch irritant om niet Elon Musk te zijn en altijd de juiste Noord-Koreanse uitkomst van een Twitterpoll te krijgen!  Ach. Geen punt. Chamath gaat dóór. En dus is er nu de American Exceptionalism Acquisition Corp. Waar gaat deze beurshuls in investeren? Hippe shizzle: AI, crypto, defensie, energie. U kent het wel. Mocht u mee willen doen, lees dan wel even de prospectus en CTRL+F even op 'crying'. Juist: 'We believe that retail investors should only participate if (a) this investment is a small part of an otherwise diversified portfolio, (b) this investment is a quantum of capital they can afford to completely lose and (c) if they do lose their entire capital, they will embody the adage from President Trump that there can be “no crying in the casino.” ' Wat natuurlijk een uitermate ironische opmerking is voor een president die meerdere casino's de grond in wist te werken. Zijn vader liet zijn medewerkers stiekem chips kopen om zijn zoon een beetje te spekken. Foutje bedankt! Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het Amsterdamse cryptobedrijf Amdax heeft aangekondigd een nieuw bedrijf naar de beurs te willen brengen: AMBTS (Amsterdam Bitcoin Treasury Strategy). Met deze stap wil Amdax Bitcoin toegankelijker maken voor institutionele beleggers zoals pensioenfondsen en verzekeraars. Volgens Amdax is de beursnotering aan het Damrak in een vergevorderd stadium. Hoewel het bedrijf op termijn mikt op institutionele beleggers, wordt in eerste instantie vooral gekeken naar particuliere investeerders. Waarom juist nu?De timing lijkt niet toevallig: de volatiliteit van Bitcoin is op dit moment laag. De koers beweegt zich de laatste weken in een relatief smalle bandbreedte tussen de €97.000 en €105.000 per Bitcoin.  Ook internationale signalen wijzen op een groeiende acceptatie: grote Amerikaanse partijen zoals BlackRock en Fidelity breiden hun betrokkenheid bij Bitcoin uit. Met AMBTS wil Amdax een Europese tegenhanger bieden en de drempel voor Bitcoin-investeringen verder verlagen. Wat doet AMBTS precies?Het bedrijf gaat kapitaal ophalen bij beleggers en zet dat vervolgens om in Bitcoin, met de intentie deze voor langere tijd vast te houden. Beleggers kopen dus geen directe Bitcoin, maar aandelen in een bedrijf dat volledig opereert in Bitcoin. Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. De Beursnerd van vandaag is redacteur Mick Fruytier. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Middenin april, twee weken nadat de president met de langste stropdassen van allemaal zijn Liberation Day had gehouden, kreeg Besi een opsteker. Chipgereedschapsmaker Applied Materials schafte even 9 procent aan van zijn meer dan 15 keer zo kleinere Nederlandse broertje. Er werd geproost op het Damrak. Inmiddels is de stemming wat omgeslagen. Chipmakers krijgen zoveel last van die heffingen van de oranje president dat Applied Materials minder vraag voorziet in China, één van zijn belangrijkste markten. Het is maar de vraag of aangevraagde exportlicenties voor China ook worden ingewilligd door de VS. En chipmakers verderop, van TSMC tot Samsung en Intel, stellen bestellingen uit vanwege het feit dat de importprijs van chips wel eens verdubbeld zou kunnen worden door de beste golfer die ooit in het Witte Huis heeft gewoond. Gevolg: Applied Materials even meer dan 14 procent onderuit in de late handel op de NASDAQ. En daar houdt het niet op. Applied Materials verkoopt alle spullen die je nodig hebt om chips te maken behálve de machines van ASM en ASML. Meestal worden ze voor de start van productie besteld, schrijft het FD dan. Eén plus één is twee: Applied Materials lijkt dan minder vraag voor de hele keten te voorspellen. En dus duiken ook Besi, ASM en ASML maar even in de min. In ander nieuws kampt de Chinese economie nog altijd met deflatie, als we tenminste de productieprijsindex en de consumentenprijsindex (hee! CPI!) moeten geloven. Ondanks nog altijd duizelingwekkende industriële groei in een aantal sectoren. Bridgewater liet het er niet bij zitten en dumpte meteen maar even het gros van de Chinese aandelen waar oprichter Ray Dalio ooit zo blij mee was. Maar even terug naar de eerste cryptobaron in het Witte Huis. Vanavond gaat 'ie praten. Met Poetin. Vannacht zou er dan iets uit moeten komen. Niemand weet wat. Je zal maar regeringsfunctionaris zijn van één van de kemphanen. Of oliehandelaar. Rusland is nog altijd het derde productieland op aarde. Als het gesprek goed verloopt, krijgen India en China misschien wel minder sancties en heffingen om hun oren voor het kopen van Russische olie. Meer aanbod. Als het gesprek ontaardt in een ordinaire ruzie (je weet het nooit) mogen de schaduwvloot van Poetin en de kopers van Russische olie méér druk verwachten. Minder aanbod. De prijs van een vaatje Brent, niet onbelangrijk voor de wereldeconomie, hangt onzeker rond de 66. De WTI rond de 63. We zullen het zien. Hoe zou zekerheid eigenlijk voelen? Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Er was eens een hoogleraar milieugeschiedenis. Vraag niet hoe het kwam, maar deze arme ziel moest op een zeker moment in het leven een stagebeoordeling ophalen bij ene Iwan Verrips van BNR. Er moest namelijk een student beoordeeld worden. Een tamelijk vreemde student, mag wel gezegd worden. Ze kreeg het volgende te lezen: "Prettige stagiair," [....] "soms misschien iets té enthousiast: niet iedere collega is elk moment van de dag geïnteresseerd in minutenlange verhandelingen over de olieprijs, Fannie Mae, Freddie Mac, of de aandelenhandel." Oh snap! Vandaag dus maar deel drie van de saga over Fannie & Freddie, want sinds de eerste keer zijn de commons oftewel non-preferente aandelen van Fannie Mae al van ongeveer 1 naar inmiddels 11 dollar gegaan. De volgende keer gaan we praten over politiek, rechtszaken en de decennialange strijd om de Amerikaanse hypotheekmarkt die op werkelijk alle fronten wordt gevoerd. Maar vandaag even wat misvattingen. Allereerst het idee dat Fannie & Freddie samen met banken de wereldeconomie opbliezen in 2008 en de jaren ervoor. Dat klopt niet. Wie de media, Google en de favoriete chatbot oppervlakkig bekijkt, kan makkelijk tot de conclusie komen dat de twee net zulke grote boeven waren als die grote banken die zich misdragen in de Big Short. Dat is niet geheel verbazingwekkend gezien oppervlakkige gelijkenissen, maar wie Fannie & Freddie bestudeert komt tot andere conclusies.  Degenen die dat deden zijn niet de minsten. De Financial Crisis Inquiry Commission is enigszins serieus te nemen, economen van de Federal Reserve zijn enigszins serieus te nemen (doch niet altijd, neenee, stop met het schrijven van uw e-mail over Alan Greenspan!) maar ook de journalist die Enron destijds te grazen nam mag rekenen op enige toekenning van geloofwaardigheid. Alledrie concluderen ze dat Fannie & Freddie niet de oorzaak waren van de Kredietcrisis van 2008. Dit alles wordt bevestigd door de data over verliezen die Fannie & Freddie leden tijdens de crisis. Pak vooral even dat rapport van de FCIC, blader naar pagina 218, concludeer dat u de grafiek niet snapt en lees dan het bijgaande schrift om dat wel te doen: "The data illustrate that in 2008 and 2009, GSE loans performed significantly better than privately securitized, or non-GSE, subprime and Alt-A loans. That holds true even when comparing loans in GSE pools that share the same key characteristics with the loans in privately securitized mortgages, such as low FICO scores. For example, among loans to borrowers with FICO scores below 660, a privately securitized mortgage was more than four times as likely to be seriously delinquent as a GSE." Daarom zitten Fannie & Freddie niet in de Big Short. Daar ziet u het resultaat van het feestje dat de banken gingen vieren: steeds meer troephypotheken opkopen, verpakken, herverpakken in één of ander drieletterig instrument, nóg een keer herverpakken in één of ander synthetisch drieletterig insturment, kredietbeoordelaars dwingen om er een mooi stempel op te plakken, de hele troep verkopen aan nietsvermoedende beleggers die gráág toegang wilden hebben tot een mooie rente in de grootste investeerwaardige schuldenmarkt op aarde.... enzovoort, enzovoort. De crux is als volgt: het feestje dat banken vierden in de jaren richting 2008 was een donkere versie van een prima business die Fannie & Freddie al sinds de jaren tachtig draaiden, toen het verpakken van hypotheken pas écht hyperpopulair werd nadat mensen als Larry Fink de eerste hypotheekpakketjes de deur uitdeden in de jaren zeventig. Overigens bliezen banken zich ook al in de jaren tachtig op; de savings & loan crisis is inmiddels aardig vergeten, maar nadat het stof was neergedaald en honderden miljarden aan verliezen waren opgeruimd door de Amerikaanse overheid bleven Fannie & Freddie over als heer & meester (ha!) over de hypotheekmarkt in de VS. Met gigantische lobbymacht als gevolg. Iets wat banken niet zo leuk vonden. Leuk bruggetje naar Warren Buffett: hij kocht Freddie Mac in de jaren tachtig, verkocht weer begin jaren '90, en heeft nog altijd spijt van het feit dat hij Fannie Mae niet kocht toen het in dezelfde kort-lang problemen zat die S&L's de das omdeden. Okay, niet de oorzaak, maar als de hypotheekmarkt stuk was is het toch niet gek dat Fannie & Freddie werden overgenomen? Dat klopt! Maar niet om de reden die u vermoedt. Want laten we even teruggaan naar die verliezen. Op 31 december 2007 bezaten de twee reuzen samen 45 + 26 = 71 miljard dollar aan zogeheten core capital, gedefinieerd als de som van uitstaande aandelen, non-cumulatieve preferente aandelen en ingehouden winsten. Dat kan u gewoon lezen in de jaarverslagen over 2007. Telt u vervolgens de verliezen op hypotheken & garanties op die de twee leden in de periode 2008 t/m 2011, dan ziet u 101 miljard dollar staan. Trekt u daar de bedrijfsopbrengsten uit dezelfde periode vanaf die bestaan uit rentebaten, guarantee fees en ander inkomen, dan ziet u dat men die 71 miljard aan core capital helemaal niet nodig had om de verliezen te betalen. Sterker nog: men kon er zelfs nog de 16 miljard dollar aan administratieve kosten mee betalen. Bovenop de verliezen. Hoe kan de overheid deze twee bedrijven dan een betonnen reddingsboei van omstreeks 190 miljard dollar aan hyperpreferente aandelen oftewel Senior Preferred Stock om doen? Nou: door de twee op 7 september 2008 over te nemen, het bestuur de laan uit te sturen en 326 miljard dollar aan non-cash expenses op beide balansen te zetten. Je doet gewoon alsof er nog verliezen aankomen, je extrapoleert verwachte verliezen naar het heden, en poef! Zo doe je dat. Maar ja, zelfs als je die aangenomen toekomstige verliezen voor waar aanneemt, klappen ze een keer om als ze niet worden gerealiseerd. Dat gebeurde in 2012. Dat zou bijna een deferred tax asset hebben opgeleverd die voor tientallen miljarden dollars aan winsten zou hebben gezorgd voor de beide bedrijven. Waarna de overheid met het zogeheten third amendment to the Preferred Stock Purchase Agreement (beter bekend als de Net Worth Sweep) maar even alle winsten naar zichzelf overmaakte. Ad infinitum. Vanaf het moment dat het Ministerie van Financiën en toezichthouder Federal Housing Finance Agency de deal tekenden. Tja! U snapt waarom er nogal wat rechtszaken zijn gevoerd. Okay, allemaal mooi. Maar wat heeft dat te maken met november 2025 en wat ga ik verdienen als ik nu koop? Nou, de crux is uiteindelijk dat er inmiddels honderden miljarden de koffers van het Amerikaanse Ministerie van Financiën in zijn gegaan. Zelfs als je de 190 miljard aan hyperpreferente aandelen even voor waar aanneemt, met een rente van 10 procent, zijn die ruimschoots afbetaald met tientallen miljarden meer erbovenop. Investeerders kunnen dus enigszins blij tegemoet zien dat ze de overheidshulp, afgezien van de warrants voor 79.9% van de aandelen die het Ministerie van Financiën zichzelf ook nog eens toekende, als afbetaald kunnen beschouwen. Dat betekent dat ze gewoon de bedrijfswaarde van Fannie & Freddie kunnen berekenen en een beetje kapitaal op laten halen met de nieuwe uplisting waar Trump over toetert, waarna Fannie & Freddie weer publieke bedrijven met een publieke koerswinstverhouding worden. Plak vooral een koerswinstverhouding op de gezamenlijke jaarwinst van 29 miljard dollar van vorig jaar, laten we zeggen tussen 15 en 20. Laten we 17 kiezen. Voor Fannie Mae kom je dan uit op 289 miljard dollar. Deel je dat door het aantal uitstaande aandelen, dan kom je uit op 249 dollar per aandeel. Maar dan moet je de warrants nog uit laten oefenen. Alles keer 0.2 dus. En dan kom je al snel op prijzen als 50 dollar per common share van Fannie Mae. U snapt waarom aandeelhouders uitzinnig werden toen Trump op Truth Social begon te zeggen dat dit daadwerkelijk gaat gebeuren. Toch zitten er nog genoeg onzekerheden in het verhaal. Er zijn nog kapitaaleisen te bepalen, omdat de kapitaaleisen van het huidige Enterprise Regulatory Capital Framework nogal zwaar zijn (te bepalen door Trump-vriend Bill Pulte van de FHFA), er moet worden beslist hoe je precies uitlegt dat de hyperpreferente aandelen van Treasury afbetaald zijn (te bepalen door Trump-vriend Scott Bessent van Treasury) en er moet bepaald worden wat er wordt gedaan met de blokjes junior preferente aandelen van Fannie & Freddie die veel beleggers hebben opgekocht destijds. Dat verdunt de common aandelen waarschijnlijk nog een klein beetje. Maar áls dat allemaal goed gaat... dan komt het schip met goud. Zeggen aandeelhouders als Bill Ackman. En daarom stijgen deze aandelen dus van 1 dollar naar 11 dollar in minder dan een jaar. Maar of ze ook naar 50 gaan is niet gezegd, en kan ook nooit worden gezegd, totdat de nieuwe notering in New York, de nieuwe kapitaaleisen, de status van de oude junior preferente aandelen en andere details geregeld is. De geschiedenis van deze twee hypotheekreuzen leert dat niks ooit soepel is verlopen, dus aandeelhouders mogen hun borst nog nat maken. Maar "oorzaken van de crisis"? "Bailout"? Nee... dat is iets gecompliceerder dan de meeste media doen geloven. Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op een drukke dag op het Damrak met bedrijfsresultaten en macro-economische cijfers, wordt Adyen door beleggers keihard afgerekend op de halfjaarcijfers. Door de importheffingen loopt de betalingsverwerker veel omzet mis, en worden ook de verwachtingen van de rest van het jaar bijgesteld.  Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.

U kent het cliché: "importheffingen worden betaald door de consument." Maar men zegt nooit wanneer dat gebeurt. Dat is namelijk de grote vraag waar de Amerikaanse president, leden van de Fed, noeste statistici bij het Bureau of Labor Statistics, economen, analisten en, vooruit, soms een beursnerd, zich mee bezig hielden de afgelopen maanden. Want zodra de consument importheffingen betaalt, is er sprake van een hogere inflatie. En hogere inflatie leidt tot minder renteverlagingen of zelfs tot renteverhogingen, want de Fed gooit liever geen kerosine op het vuur zodra prijzen al stijgen door bijzonder handelsbeleid van de oranje president. Bovendien kent voorspellen één gouden regel: noem altijd een tijdspad, of een gebeurtenis, maar nooit allebei. Dan heb je het altijd goed. Het is moeilijk om het tijdspad te noemen omdat bedrijven eerst hun inventaris op gaan maken die zich al in de VS begint. Daarna gaan ze even onderhandelen met de keten. Vervolgens kijk je wat je doorrekent aan de consument. Het gebeurt niet allemaal tegelijk- en ook zeker niet op hetzelfde moment in elke sector. Dus voordat het inflatiecijfer daadwerkelijk oploopt als gevolg van importheffingen, mag je meestal even wachten. Jan Hatzius, hoofdeconoom bij Goldman Sachs, durft het wel aan. Oktober, schreef hij zondag. Dan ga je het zien. En de bebrilde en licht bebaarde econoom is niet de minste. Dat ligt niet per se aan zijn werkgever. Hij wint geregeld prijzen voor accurate voorspellingen, uitgereikt door 't journalistieke gepeupel en andere gerenommeerde clubs. Maar dat zal de heer Trump natuurlijk aan zijn brede achterwerk roesten. Hij schreef meteen maar even een bondig berichtje op Truth Social. "Importheffingen veroorzaken helemaal geen inflatie of welke andere problemen dan ook in de VS", schreef de president. Misschien moest topman David Solomon van Goldman Sachs maar even een nieuwe econoom invoeren. Maar ja: the jury is out! Kijken wie er gelijk krijgt. Het mooiste is natuurlijk dat de voorspoedige inflatiecijfers van gistermiddag afkomstig waren van het Bureau Of Labour Statistics, inmiddels geleid door interimmer William Watriowski. Want Trump ontsloeg het vorige hoofd na een onwelgevallige maar eigenlijk vrij gebruikelijke bijstelling van de banenrapporten van de afgelopen maanden. Er is een nieuwe vent voorgedragen, EJ Antoni van de Heritage Foundation (u herinnert zich Project 2025?), maar die wordt in september waarschijnlijk pas goedgekeurd door de Senaat. In ander nieuws:  Avantium heeft de halfjaarcijfers maar even uitgesteld. Het is erop of eronder de komende maanden, al heeft de bioplasticfabriek uit Delfzijl wel een nieuw akkoord bereikt met banken, mits er binnenkort een succesvolle aandelenemissie plaatsvindt. De voorspoedige inflatiecijfers uit de VS stutten beurzen van Japan tot Europa, maar ook Europese bedrijfscijfers zijn eigenlijk best te pruimen vandaag. Van de reizen van Tui tot de windmolens van Vestas tot de versnellingsbakken voor tanks van Renk: het gaat best aardig. Beursnerd en Beursnerd XL  Iedere werkdag iets na elf uur werpt de Beursnerd in gesprek met presentator Thomas van Zijl een blik op de AEX, waarbij hij of zij de diepgang niet schuwt. Daarnaast is er donderdag om tien voor twaalf een langere beursanalyse. Die neemt Beursnerd XL Jochem Visser voor zijn rekening.See omnystudio.com/listener for privacy information.