Show notes
Gast: Marien Schouten
.
In deze aflevering gaat Robert van Altena in gesprek met Marien Schouten ter gelegenheid van het verschijnen van zijn overzichtscatalogus ‘Ground & Figure, Figure & Ground’ (JapSam Books). Marien Schouten ontwierp het boek zelf. Met teksten van Ernst van Alphen, Ulrich Look en Hans Janssen†.
.
Marien Schouten gebruikte ooit het raster als ordenende structuur binnen het schilderij. Dit stelde hem in staat om er -in zijn woorden- ‘als het ware organische vormen om heen te draperen.’ Vervolgens haalde Schouten dit met potlood of houtskool getekende raster uit het schilderkunstig vlak. Het kreeg nu de vorm van metaalbeslag of een metalen traliewerk bevestigd aan het schilderij. Het kunstwerk werd een hybride object : het was tegelijk schilderij en reliëf / wandsculptuur.
.
Marien Schouten doorbrak zo op zijn eigen manier de symbolische ruimte van het schilderij. De werking van dit gebaar moet hem verrast hebben, het daagde hem uit om een sterker begrip, een duidelijker beeld te krijgen van de mogelijkheden die dit gekozen pad hem bood. Dit deed Schouten door dezelfde gedachte die uit zijn werk was opgekomen nog scherper te articuleren. Juist in de heldere formulering wordt het kunstwerk vaak raadselachtig, in de heldere formulering vindt het zijn poëtische werking.
.
En zo transformeerde het getekende raster, uiteindelijk, geradicaliseerd, in een onverbiddelijk stalen hekwerk. Dit uitbreken uit het schilderkunstig vlak zorgt ervoor dat niet alleen het schilderij maar uiteindelijk de gehele ruimte tot symbolische ruimte wordt. De beschouwer kijkt niet meer op een veilige afstand naar het werk, de beschouwer wordt voor even, staand in de symbolische ruimte, deel van het drama dat het kunstwerk is. (RvA)
.
.
Marien Schouten: "Die rasters had ik nodig omdat ik zo’n worsteling had met de figuur. Die figuur was heel ongrijpbaar en ik gebruik het raster als een soort ritme om daar organische vormen over heen te draperen als het ware, om daar een soort innerlijk ritme in te construeren. Die rasters begonnen heel dun met potlood of houtskool. En, ja, die dynamiek tussen de figuur en het raster vond ik steeds interessanter dus heb ik het raster steeds meer benadrukt. […] Je kunt het raster heel zacht maken, dat heeft zij [Agnes Martin, red.] dan gedaan, maar je kunt het ook overdrijven. Dat heb ik dan gedaan. De andere kant uit, om te kijken, hoe ver kun je gaan? Dus toen ik dat hek maakte de eerste keer, schrok ik enorm, van mezelf. Dus er stond ineens een hek in mijn atelier. Ik dacht, wat heb ik gedaan? Ik vond het bedreigend."
.
.
Foto (installatie): Marien Schouten, Gewonde leeuw (2013) bij Galerie Paul Andriesse, Amsterdam.
.
SPRINGVOSSEN
Redactie + presentatie: Robert van Altena
Contact: springvossen[at]gmail.com
.
linktr.ee/springvossen
www.amsterdamfm.nl/programma/springvossen
