De Leerlingen

Jezus keert op een dag terug naar deze aarde. Als hemelse koning. Dat is iets om ontzettend naar uit te kijken. Daar komt hij rechtdoen. Tja, en tegelijk… iets rechtzetten wat krom is, dat doet pijn. De waarheid horen waar je altijd in leugens hebt geloofd doet zeer. In het licht brengen wat in het duister is, is niet fijn.  Deze derde serie van De Leerlingen gaat wat het betekent om Jezus te verwachten. Dat is is niet zo’n ver-van-je-bed-show als het lijkt. Omdat het hopelijk niet lang meer duurt, maar ook omdat deze belofte alles te maken heeft met hoe we hier en nu in het leven staan.  In deze aflevering ontdekken we wat er nodig is om Jezus’ koninkrijk in onze wereld en in ons leven te laten doorbreken. Als je zicht krijgt op wie Jezus is en dat Hij komende is, dan wil je nu al schoon schip maken in je leven. Dan wil je de waarheid kennen en eruit leven. Dan wil je geen duisternis meer en niet meer het gevoel dat je hele levensgeluk van jou afhangt. Dan wil je ruim baan maken voor Hem. Daartoe worden we in deze aflevering opgeroepen door een zonderlinge voorloper van Jezus: Johannes de Doper.

Het thema van het nieuwe seizoen van 12 afleveringen is 'Jezus verwachten'.

In deze bonusaflevering gaan schrijver Daan Molenaar, verteller Jurjen ten Brinke en Jan Martijn Abrahamse van de Christelijke Hogeschool Ede in gesprek over twee seizoenen De Leerlingen. Hoe is het idee ontstaan? Waarom slaat het zo aan? Ook kijken ze vooruit naar de nieuwe serie die gemaakt gaat worden.

Alles is veranderd. De twee Emmaüsgangers zijn niet langer teleurgestelde, verwarde mensen die het doel in hun leven verloren hadden. Eerder op de dag hadden ze Jeruzalem verlaten. Jezus degene die ze volgden is dood. Ja, wat nu? Het leven is aardig betekenisloos geworden opeens. Echter, ze ontmoeten Jezus. Hij leeft. Het zet hen in beweging. Ze gaan getuigen.  Deze aflevering gaat over het delen van geloof aan de mensen om je heen. We zullen ontdekken dat een ontmoeting met Jezus niet iets is dat je voor jezelf kunt houden. En ook dat iedereen getuigt van iets. Iedereen getuigt van een bepaalde levensvisie, in woorden en daden.

Er is een ritueel dat alle christenen door alle tijden en over de hele wereld met elkaar verbindt. Mensen uit elke cultuur, met allerlei huidskleuren, van alle rangen en standen, jong en oud komen samen rondom één eenvoudig, maar diepgaand gebeuren. Het Heilig Avondmaal. Dit is het hart van het christelijke samenkomen. Naast het Avondmaal, heeft dit gebeuren ook andere namen in de kerktraditie, zoals Eucharistie, Heilige Communie, Maaltijd van de Heer, of de Mis. En ja, dit krachtige symbool van eenheid is helaas ook een splijtzwam geworden in de kerkgeschiedenis.  Deze aflevering gaat de betekenis van dit ritueel. Wat betekent het om brood en wijn te delen? Waarom is het zo krachtig en essentieel? Ik hoop niet alleen inzicht te bieden, maar ook een diep verlangen op te wekken om het te ontvangen, keer op keer. In de podcastserie De Leerlingen draait het om de missie om meer en meer te worden zoals Jezus. Daarin heeft het avondmaal een onmisbare plek.

In een wereld die steeds meer versnipperd raakt, waar verschillen in cultuur, overtuigingen en levensstijlen ons steeds meer uit elkaar drijven, biedt de christelijke geloofsgemeenschap iets unieks: een ruimte waarin mensen, ondanks hun verschillen, samenkomen rond één gemeenschappelijk middelpunt – Jezus Christus. Natuurlijk, veel mensen hebben geen goede ervaringen met geloofsgemeenschappen. Daar moeten we recht aan doen. Toch ervaren ook heel veel mensen dat geloofsgemeenschap in basis heel veel goeds brengt. Het kunnen plekken zijn van toevlucht, waar we leren van God, van Jezus, maar ook van elkaar. We delen in vreugde en verdriet. We leren door de moeite heen om elkaar lief te hebben. En we mogen iets van de kracht van boven doorgeven naar de wereld om ons heen. Als getuigenis van Jezus Christus.  Leven in verbinding met andere christenen in een geloofsgemeenschap of kerk, is heel belangrijk, geloof ik. Toch is het niet vanzelfsprekend. En ook niet gemakkelijk. Daarom staan we in deze aflevering stil bij de vraag waarom het goed is om bij een geloofsgemeenschap te horen, in welke vorm dan ook. En bij de vraag hoe je dat doet, met zoveel verschillende mensen, die je zelf niet hebt uitgekozen, één gemeenschap zijn.

Wat betekent het om leerlingen van Jezus te zijn in een cultuur die zich afwendt van God en de christelijke traditie? Wat hebben we nog te zeggen? Wat kunnen we doen? Vanuit de Bijbel en de verhalen van Jezus krijgen we een perspectief aangereikt. We openen de voordeur van ons eigen huis - en daarmee van ons leven - om mensen binnen te laten. Vreemdelingen zelfs. Niet ons soort mensen. En van hen maken we naasten. En misschien mogen we eraan bijdragen dat zij ook bij God willen gaan horen.  We gaan het hebben over christelijke gastvrijheid. Om in de woorden van schrijfster Rosaria Butterfield te spreken: gastvrijheid is ground zero, de basis, van het christelijk geloof.  We kijken naar het leven van Jezus in de Bijbel, we ontdekken hoe het zich ontwikkeld heeft in de christelijke geschiedenis en je hoort mensen van nu, Jaap en Marita, hoe zij dat doen in hun leven.

Wie is God? En: wat voor iemand is God dan? Is God eigenlijk wel een persoon? Of is God gewoon maar een verhaal? Laten we ervan uit gaan dat God iemand is die zich op een persoonlijke, relationele manier laat ontmoeten  - onzichtbaar weliswaar - en die alles maakte. Is die God dan aardig of boosaardig? Wie is de God die we liefhebben, haten, die we gebruiken om mee te vloeken, die we vertrouwen, vrezen, betwijfelen, op hopen, naar buigen, grappen over maken, of gewoonweg negeren?  In deze aflevering ontdekken we hoe God zich openbaart aan mensen. Een belangrijk aspect daarin is door te vertellen hoe hij Hij heet. God heeft een naam. Met welke naam God zich openbaart is belangrijk in de Bijbel.  In deze serie volgen we de Emmaüsgangers, twee leerlingen van Jezus die dachten dat Hij gestorven was. Daarmee was ook hun hoop vervlogen. Met die verkeerde voorstelling van zaken verlaten ze de gemeenschap en ze gaan op weg naar het plaatsje Emmaus. Dan, onderweg, ontmoeten ze Jezus. Hij vertelt hen dat alles wat er geschreven is in de Schriften, in het Oude Testament, bij elkaar komt in Hem. In Zijn Naam.

Niet zelden komen er mensen tot geloof in Jezus nadat alles hen uit handen viel, toen ze vastliepen in huh leven of het lijden niet meer zelf te dragen was. Veel mensen kunnen getuigen: ja, toen… toen was Jezus daar. Hij was daar.  Hoe kan het dat Jezus zich zo krachtig laat ontmoeten als wij lijden, verdriet hebben en geen perspectief meer zien? Wat voor geheim zit er in Jezus’ lijden en sterven aan het kruis? Waarom kan de profeet Jesaja zeggen: zijn striemen brachten ons genezing? Wat betekent dat voor het lijden in ons eigen leven en voor onze houding naar het lijden in de wereld om ons heen?

Deze aflevering gaat over Bijbel, of ook wel de Schrift, dat mooie, moeilijke en merkwaardige boek. Wellicht heb je allerlei vragen, zoals: wat heeft zo’n oud boek uit een andere tijd en cultuur tegen mij te zeggen? Waarom en hoe zou ik dit boek autoriteit moeten geven in mijn leven? Welke rol speelt het in mijn leven met God? Hoe lees ik de Bijbel eigenlijk goed?  En vooral ook: waarom staat Jezus Christus zo centraal in de Bijbel? Een Nederlandse theoloog, Miskotte, zei: De Schrift - de Bijbel dus - is een wereld die opengaat om erin te verkeren, om eruit te leven, om geborgenheid te vinden en om ons te wapenen. Hopelijk gaat die indrukwekkende wereld een beetje voor je open als we op de vraag ingaan: hoe moet ik de Bijbel lezen?