Show notes
Omdat de ouders van Benjamin Li hun handen vol hadden aan het runnen van hun Chinees-Indische restaurant, groeide Benjamin de eerste twaalf jaar van zijn leven op doordeweekse dagen op bij een Nederlandse pleegmoeder. Zijn familiegeschiedenis en eigen identiteit, die vanwege deze situatie gevormd is door zowel de Chinese als de Nederlandse cultuur, is de brandstof geworden voor zijn kunstpraktijk. Zo maakte Benjamin werk over de zogenaamd gele huidtint die aan Aziaten wordt toegeschreven, en vormden de denigrerende opmerkingen van Gordon tegen een Chinese kandidaat in een tv-programma in 2013 het startschot voor een project dat inmiddels al elf jaar duurt: Benjamin heeft zich als doel gesteld alle Chinees-Indische restaurants in Nederland te bezoeken, en er eten te fotograferen. Die foto's en ervaringen worden onderdeel van zijn werk, bijvoorbeeld als een afbeelding van het gerecht ‘kipblokjes in pikante saus' in bloemen wordt gelegd als onderdeel van een corso, de foto's van gerechten op legpuzzels worden gedrukt, of samen met anekdotes en sfeerfoto's een stickeralbum vormen. Benjamins speelse werk fungeert zo als spiegel voor de stereotiepe en reducerende manier waarop er in Nederland vaak naar de Chinese cultuur wordt gekeken.
