Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 174Herhaling van de lessen 157-158God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(157) Nu wil ik ingaan tot Zijn Tegenwoordigheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(158) Vandaag leer ik te geven zoals ik ontvang.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 173Herhaling van de lessen 155-156God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(155) Ik doe een stap terug en laat Hem de weg wijzen.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(156) Ik ga met God in volmaakte heiligheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren. We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 172Herhaling van de lessen 153-154God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(153) In mijn verdedigingsloosheid ligt mijn veiligheid.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(154) Ik ben een van de dienaren van God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

Herhaling VInleidingWe doen nu opnieuw een herhaling. Deze keer zijn we bereid om meer moeite en meer tijd te besteden aan wat we ondernemen. We beseffen dat we ons aan het voorbereiden zijn op een nieuwe fase in ons begrip. We willen deze stap volledig zetten, opdat we met meer zekerheid, oprechter en met een steviger onderbouwd vertrouwen weer verder kunnen gaan. Onze schreden zijn niet altijd even vast geweest, en twijfels hebben ervoor gezorgd dat we onzeker en langzaam de weg gingen die deze cursus uiteenzet. Maar nu spoeden we ons voort, want we naderen een grotere zekerheid, een bestendiger doel en een zekerder bestemming.Sterk onze voeten, Vader. Laat onze twijfels bedaren en onze heilige denkgeest stil zijn, en spreek tot ons. We hebben geen woorden om aan U te geven. We willen slechts naar Uw Woord luisteren en het ons eigen maken. Leid onze oefening, zoals een vader een klein kind langs een weg leidt die het niet begrijpt. Toch volgt het, zeker dat het veilig is, omdat zijn vader het de weg wijst.Zo brengen we onze oefening bij U. En als we struikelen, helpt U ons overeind. Als we de weg vergeten, rekenen we op Uw onfeilbare herinnering. We dwalen af, maar U zult niet vergeten ons terug te roepen. Versnel onze voetstap nu, opdat we zekerder en sneller tot U kunnen gaan. En we aanvaarden het Woord dat U ons biedt om ons oefenen tot één geheel te maken, wanneer we de gedachten herhalen die U ons gegeven hebt.Hieronder volgt de gedachte die aan de gedachten die we herhalen vooraf moet gaan. Elk daarvan verduidelijkt slechts een aspect van deze gedachte, of helpt die meer betekenis te geven, meer persoonlijk en waar te laten zijn, en meer het heilige Zelf te beschrijven dat we delen met elkaar en waarvoor we ons nu klaarmaken om het opnieuw te kennen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Alleen dit Zelf kent Liefde. Alleen dit Zelf is volmaakt consistent in Zijn Gedachten, kent Zijn Schepper, begrijpt Zichzelf, is volmaakt in Zijn kennis en in Zijn Liefde, en wijkt nooit af van Zijn onveranderlijke staat van eenheid met Zijn Vader en Zichzelf.En dit is het wat ons opwacht aan het einde van de reis. Elke stap die we zetten brengt ons een beetje dichterbij. Deze herhaling zal de tijd onmetelijk bekorten, als we in gedachten houden dat dit ons doel blijft; en dit is het waarop we, al oefenend, afgaan. Laten we ons hart verheffen van de stof naar het leven, terwijl we ons herinneren dat dit ons is beloofd, en dat deze cursus gezonden werd om het pad van licht voor ons te ontsluiten, en ons stap voor stap te leren hoe we terug kunnen keren naar het eeuwige Zelf dat we dachten te hebben verloren.Ik maak de reis met jou. Want ik deel een korte poos je twijfels en je angsten, opdat je tot mij komen kunt die de weg kent waarlangs alle angst en twijfel overwonnen wordt. We gaan samen. Ik moet onzekerheid en pijn wel begrijpen, hoewel ik weet dat ze geen betekenis hebben. Maar een verlosser moet blijven bij hen die hij onderwijst, zien wat zij zien, maar nog steeds in zijn gedachten de weg vasthouden die hem eruit heeft geleid en nu jou eruit zal leiden samen met hem. Gods Zoon wordt gekruisigd tot jij deze weg met mij gaat.Mijn opstanding gebeurt telkens weer wanneer ik een broeder veilig leid naar de plaats waar de reis eindigt en vergeten wordt. Ik word hernieuwd telkens wanneer een broeder leert dat er een uitweg is uit ellende en pijn. Ik word herboren telkens wanneer de denkgeest van een broeder zich tot het licht in hem wendt en naar mij zoekt. Ik ben niemand vergeten. Help mij nu jou terug te leiden naar waar de reis begonnen werd, om met mij een andere keuze te maken.Bevrijd me terwijl je nogmaals de gedachten oefent die ik jou heb gebracht van Hem die jouw bittere nood ziet en het antwoord kent dat God Hem gegeven heeft. Samen herhalen we deze gedachten. Samen wijden we er onze tijd en moeite aan. En samen zullen wij ze onze broeders onderwijzen. God wil niet dat de Hemel incompleet is. De Hemel wacht op jou, net als ik. Ik ben incompleet zonder jouw deel in mij. En wanneer ik heel ben gemaakt, gaan we samen naar ons aloude thuis, voor ons bereid voor tijd bestond en onveranderd door de tijd bewaard gebleven, ongerept en veilig, zoals het ten leste zijn zal wanneer er geen tijd meer is.Laat deze herhaling dan jouw geschenk zijn aan mij. Want dit alleen heb ik nodig: dat jij de woorden zult horen die ik spreek en ze aan de wereld geeft. Jij bent mijn stem, mijn ogen, mijn voeten, mijn handen, waarmee ik de wereld verlos. Het Zelf vanwaaruit ik tot je roep, is niets anders dan het jouwe. Naar Hem zijn wij samen op weg. Neem je broeders hand, want dit is geen weg die we alleen gaan. In hem ga ik met jou, en jij met mij. Onze Vader wil dat Zijn Zoon één is met Hem. Wat kan er leven dat niet één is met jou?Laat deze herhaling een periode worden waarin we een voor jou nieuwe ervaring delen, zij het een zo oud als de tijd, en ouder nog. Geheiligd jouw Naam. Jouw heerlijkheid voor eeuwig onbezoedeld. En jouw heelheid nu compleet, zoals God die gegrondvest heeft. Jij bent Zijn Zoon die Zijn uitbreiding compleet maakt in de jouwe. We oefenen slechts een aloude waarheid die we kenden voordat illusie de wereld scheen op te eisen. En we herinneren de wereld eraan dat zij vrij is van alle illusies, telkens wanneer we zeggen:God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.Hiermee beginnen we elke dag van onze herhaling. Hiermee beginnen en eindigen we elke oefenperiode. En met deze gedachte slapen we in, om opnieuw te ontwaken met deze zelfde woorden op onze lippen, waarmee we een nieuwe dag begroeten. Iedere gedachte die we herhalen omlijsten we ermee, en we benutten de gedachten om dit in onze denkgeest hoog te houden en heel de dag door helder in onze herinnering te bewaren. En zo zullen we inzien, wanneer we deze herhaling hebben beëindigd, dat de woorden die we spreken waar zijn.Toch zijn de woorden maar hulpmiddelen en hoeven ze, behalve aan het begin en aan het eind van de oefenperioden, alleen gebruikt te worden om de denkgeest, zo nodig, aan zijn doel te herinneren. We stellen vertrouwen in de ervaring die uit oefening voortkomt, niet in de middelen die we hanteren.We wachten op de ervaring en beseffen dat alleen hierin overtuigingskracht ligt. We bedienen ons van woorden en proberen telkens en telkens weer daaraan voorbij te gaan naar hun betekenis, die ver voorbij hun klank gelegen is. De klank wordt zwakker en verdwijnt naarmate we de Bron van de betekenis naderen. Het is Hier dat we rust vinden.LES 171Herhaling van de lessen 151-152God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(151) Alle dingen zijn een weerklank van de Stem namens God.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.(152) De macht om te beslissen is aan mij.God is louter Liefde, en dus ben ik dat ook.

LES 170Er schuilt geen wreedheid in God en evenmin in mij.Niemand valt aan zonder de bedoeling te kwetsen. Hierop zijn geen uitzonderingen. Wanneer je denkt dat je aanvalt uit zelfverdediging, wil je zeggen dat wreed zijn bescherming betekent: dankzij wreedheid ben jij veilig. Je wilt zeggen dat je gelooft dat het kwetsen van een ander jou vrijheid bezorgt. En je wilt zeggen dat aanvallen betekent dat je de toestand waarin je verkeert inruilt voor iets beters, iets zekerders, iets wat meer veiligheid biedt tegen een gevaarlijke inval en angst.Hoe door en door waanzinnig is het idee dat de bescherming tegen angst de aanval is! Want hier wordt angst verwekt en met bloed gevoed, om hem te laten groeien, zwellen en woeden. En dus wordt angst beschermd, niet ontvlucht. Vandaag leren we een les die jou meer vertraging en nodeloze ellende kan besparen dan jij je maar enigszins kunt voorstellen. Het is deze:Jij maakt zelf datgene waartegen jij je verdedigt, en door je eigen verdediging ertegen is het werkelijk en onontkoombaar. Leg je wapens neer, en dan pas zie je dat het niet echt is.Het lijkt een vijand vanbuiten te zijn die jij aanvalt. Toch bouwt jouw verdediging een vijand vanbinnen op: een vreemde gedachte, op voet van oorlog met jou, die jou van je vrede berooft en jouw denkgeest in twee kampen splitst die totaal onverzoenlijk lijken. Want liefde heeft nu een ‘vijand’, een tegendeel; en angst, de vreemdeling, heeft nu jouw verdediging nodig tegen de bedreiging van wat jij werkelijk bent.Als je zorgvuldig het middel bekijkt waarmee jouw denkbeeldige zelfverdediging voortschrijdt op haar ingebeelde weg, zul je de uitgangspunten zien waarop het idee berust. Ten eerste is het onmiskenbaar dat ideeën hun bron moeten verlaten, want jij bent het die de aanval maakt en hem eerst moet hebben bedacht. Maar je doet een aanval buiten jezelf en scheidt jouw denkgeest van hem die moet worden aangevallen, in het volmaakte vertrouwen dat de scheiding die jij gemaakt hebt, werkelijk is.Vervolgens worden de eigenschappen van de liefde aan haar ‘vijand’ toebedeeld. Want angst wordt jouw veiligheid en de beschermer van jouw vrede, waartoe jij je wendt voor troost, voor ontsnapping aan twijfels over jouw kracht, en voor hoop op rust in droomloze stilte. En terwijl liefde beroofd wordt van wat haar en haar alleen toebehoort, wordt ze begiftigd met de eigenschappen van de angst. Want liefde zou jou vragen alle verdedigingen als louter dwaasheid af te leggen. En jouw wapens zouden zeker tot stof vergaan. Want dat is wat ze zijn.Met liefde als vijand wordt wreedheid onherroepelijk een god. En goden eisen dat zij die hen aanbidden, hun bevelen gehoorzamen en het niet wagen die te betwijfelen. Wrede straf wordt meedogenloos uitgedeeld aan hen die vragen of de eisen redelijk of zelfs maar zinnig zijn. Hun vijanden zijn het die onredelijk en krankzinnig zijn, terwijl zij altijd barmhartig en rechtvaardig zijn.Vandaag kijken we gelijkmoedig naar deze wrede god. En we merken op dat hoewel zijn lippen met bloed zijn besmeurd en vuur hem aan alle kanten schijnt uit te slaan, hij slechts van steen is gemaakt. Hij kan niets doen. We hoeven zijn kracht niet te trotseren. Hij heeft er geen. En zij die in hem hun veiligheid zien, hebben geen beschermer, geen kracht om bij gevaar een beroep op te doen, en geen machtige strijder die voor hen vecht.Dit moment kan vreselijk zijn. Maar het kan ook het ogenblik zijn van jouw bevrijding uit een ellendige slavernij. Jij maakt een keuze, terwijl je voor deze afgod staat en hem precies ziet zoals hij is. Wil je aan liefde teruggeven wat jij aan haar hebt proberen te ontwringen om het neer te leggen voor dit levenloze stuk steen? Of wil je een andere afgod maken om deze te vervangen? Want de god van de wreedheid neemt vele vormen aan. Een andere kan worden gevonden.Maar denk niet dat angst de uitweg is uit angst. Laten we ons herinneren wat het tekstboek beklemtoond heeft over de blokkades voor vrede. De laatste, de moeilijkste om van te kunnen geloven dat die niets is, een schijnbare blokkade met het uiterlijk van een massief blok, ondoordringbaar, angstwekkend en onoverwinnelijk, is de angst voor God Zelf. Hier ligt het fundamentele uitgangspunt dat de angstgedachte tot god verheft. Want angst wordt bemind door hen die angst aanbidden, en liefde schijnt nu met wreedheid te zijn bekleed.Waar komt het volslagen waanzinnige geloof in wrekende goden vandaan? Liefde heeft haar eigenschappen niet met die van de angst verward. Toch moeten de aanbidders van de angst hun eigen verwarring waarnemen in de ‘vijand’ van de angst, en de wreedheid ervan nu als deel van de liefde zien. En wat wordt dan angstwekkender dan het Hart van de Liefde Zelf? Het bloed schijnt op Zijn Lippen te staan, het vuur slaat Hem uit. En Hij is vreselijk zonder weerga, onvoorstelbaar wreed, en slaat allen neer die Hem als hun God erkennen.De keuze die jij vandaag maakt, staat vast. Want jij kijkt voor het laatst naar dit stuk gebeeldhouwde steen dat jij hebt gemaakt, en noemt het niet langer god. Je bent eerder op deze plaats geweest, maar jij hebt ervoor gekozen dat deze wrede god nog bij jou bleef in weer een andere vorm. En zo is de angst voor God bij je teruggekomen. Deze keer laat je die daar achter. En jij keert naar een nieuwe wereld terug, ontlast van zijn gewicht, gezien niet door zijn nietsziende ogen, maar door de visie die jij dankzij jouw keuze hervonden hebt.Nu behoren jouw ogen aan Christus toe, en kijkt Hij er doorheen. Nu behoort jouw stem aan God toe, en is van de Zijne de weerklank. En nu blijft jouw hart voor eeuwig in vrede. Je hebt Hem verkozen in plaats van afgoden, en jouw eigenschappen, jou door je Schepper verleend, zijn ten langen leste weer van jou. De Roep van Godswege is gehoord en beantwoord. Nu heeft angst ruim baan gemaakt voor liefde, nu God Zelf de plaats van wreedheid inneemt.Vader, wij zijn zoals U. Wreedheid huist er niet in ons, want die is er niet in U. Uw vrede is de onze. En we zegenen de wereld met wat wij van U alleen ontvingen. We kiezen opnieuw en maken onze keus voor al onze broeders, wetend dat zij één met ons zijn. We brengen hun Uw verlossing, zoals wij die nu ontvingen. En wij danken voor hen, want zij maken ons compleet. In hen zien wij Uw heerlijkheid en in hen vinden wij onze vrede. Heilig zijn wij omdat Uw Heiligheid ons heeft bevrijd. En wij zeggen dank. Amen.

LES 166Aan mij zijn de gaven van God toevertrouwd.Alles is jou gegeven. Gods vertrouwen in jou is grenzeloos. Hij kent Zijn Zoon. Hij geeft zonder uitzondering en houdt niets achter wat tot jouw geluk bijdragen kan. En toch, tenzij jouw wil één is met de Zijne, worden Zijn gaven niet ontvangen. Maar wat doet jou denken dat er een andere wil is dan de Zijne?Dit is de paradox die ten grondslag ligt aan het maken van de wereld. Deze wereld is niet de Wil van God en dus is ze niet werkelijk. Toch moeten zij die denken dat ze werkelijk is, nog altijd geloven dat er een andere wil is, een die leidt tot gevolgen tegengesteld aan die Hij wil. Onmogelijk inderdaad, maar elke denkgeest die de wereld beziet en haar zeker, solide, betrouwbaar en waar acht, gelooft in twee scheppers, of in één: alleen zichzelf. Maar nooit in één God.De gaven van God zijn onaanvaardbaar voor iemand die er zulke vreemde overtuigingen opna houdt. Hij moet wel geloven dat het aannemen van Gods gaven, hoe zichtbaar die misschien ook worden, hoe dringend hij misschien ook wordt opgeroepen ze als de zijne op te eisen, gelijkstaat aan te worden gedwongen tot verraad aan zichzelf. Hij moet de aanwezigheid ervan ontkennen, de waarheid tegenspreken en lijden om de wereld die hij heeft gemaakt in stand te houden.Dit is het enige thuis dat hij meent te kennen. Dit is de enige veiligheid die hij gelooft te kunnen vinden. Zonder de wereld die hij gemaakt heeft, is hij een uitgestotene, dakloos en bang. Hij beseft niet dat hij juist hier echt bang is en dakloos eveneens, een uitgestotene, zo ver van huis en zo lang al rondzwervend, dat hij niet beseft dat hij vergeten is waarvandaan hij kwam, waarheen hij gaat en zelfs wie hij werkelijk is.Toch wordt hij op zijn eenzame, zinloze zwerftochten vergezeld door de gaven van God, zonder dat hij daar enig weet van heeft. Hij kan ze niet kwijtraken. Maar hij zal niet kijken naar wat hem gegeven is. Hij zwerft voort, zich bewust van de nutteloosheid die hij overal om zich heen ziet, terwijl hij merkt hoe het weinige dat hij heeft alleen maar slinkt, terwijl hij voortgaat op weg naar nergens. Toch zwerft hij verder in armoe en ellende, alleen, hoewel God hem vergezelt en een zo grote schat de zijne is dat de waarde van alles wat de wereld bevat wegvalt tegenover de grootsheid hiervan.Hij lijkt een zielige figuur, vermoeid en afgetobd, in vodden gehuld en met bloedende voeten, geschramd door de rotsige weg die hij bewandelt. Er is niemand die zich niet met hem vereenzelvigd heeft, want ieder die hier komt heeft het pad gevolgd dat hij volgt, en heeft mislukking en hopeloosheid gevoeld zoals hij die nu voelt. Maar is hij werkelijk tragisch, wanneer je ziet dat hij de weg volgt die hij gekozen heeft, en zich slechts hoeft te realiseren Wie hem vergezelt en zijn schatten hoeft te ontsluiten om vrij te zijn?Dit is het zelf dat jij gekozen hebt, dat jij gemaakt hebt als vervanging van de werkelijkheid. Dit is het zelf dat jij met je leven verdedigt tegen alle redelijkheid, ieder bewijs en alle getuigen met bewijsmateriaal dat aantoont dat jij dit niet bent. Jij bent doof voor hen. Je gaat verder op jouw gebaande weg, met je ogen neergeslagen uit vrees dat je misschien een glimp van de waarheid op zou vangen, verlost zou worden van zelfmisleiding en worden bevrijd.Je krimpt vol angst ineen, uit vrees dat je de aanraking van Christus op je schouder zou voelen en je Zijn zachte hand bemerken zou, die jou maant naar je geschenken te kijken. Hoe zou je dan jouw armoede in ballingschap kunnen verkondigen? Hij zou je doen lachen om dit beeld van jezelf. Waar blijft zelfmedelijden dan? En wat blijft er over van de hele tragedie die jij hebt proberen te construeren voor hem aan wie God alleen vreugde heeft toebedacht?Je oeroude angst is nu over je gekomen en gerechtigheid heeft jou eindelijk ingehaald. De hand van Christus heeft jouw schouder aangeraakt en je voelt dat jij niet alleen bent. Je denkt zelfs dat het ellendige zelf, waarvan je dacht dat jij dat was, misschien niet jouw Identiteit is. Misschien is Gods Woord waarachtiger dan het jouwe. Misschien zijn Zijn gaven aan jou wel echt. Misschien is Hij niet geheel om de tuin geleid door jouw plan om Zijn Zoon in diepe vergetelheid te houden, en zonder jouw Zelf de weg te gaan die jij gekozen hebt.Gods Wil verzet zich niet. Die is er eenvoudig. Het is God niet die jij gevangen hebt gezet in je plan jouw Zelf te verliezen. Hij heeft geen weet van een plan dat zo vreemd is aan Zijn Wil. Er was een nood die Hij niet begreep, waarop Hij een Antwoord gaf. Dat is alles. En jij aan wie dit Antwoord gegeven werd, hebt niets anders meer nodig.Nu leven we, want nu kunnen we niet sterven. Het verlangen naar de dood is beantwoord, en de blik die ernaar keek is nu vervangen door een visie die ziet dat jij niet bent wat je voorwendt te zijn. Er vergezelt jou Iemand die mild al jouw angsten beantwoordt met dit ene meedogende weerwoord: ‘Zo is het niet.’ Hij wijst op alle gaven waarover jij beschikt, telkens wanneer de gedachte aan armoede jou benauwt, en spreekt van Zijn Gezelschap wanneer jij jezelf als bang en eenzaam ziet.Maar Hij herinnert jou aan nog iets anders wat jij vergeten was. Want Zijn aanraking heeft jou gemaakt zoals Hij. De gaven die jij hebt, zijn niet voor jou alleen. Wat Hij jou is komen aanbieden, moet jij nu leren geven. Dit is de les die Zijn geven in zich bergt, want Hij heeft jou verlost van de eenzaamheid die jij poogde te maken om je daarin te verschuilen voor God. Hij heeft je aan alle gaven herinnerd die God jou gegeven heeft. Ook maakt Hij duidelijk wat jouw wil wordt, wanneer jij deze gaven aanvaardt en erkent dat ze de jouwe zijn.De gaven zijn van jou, aan jouw zorg toevertrouwd om aan allen te geven die de eenzame weg verkozen hebben waaraan jij bent ontsnapt. Ze begrijpen niet dat ze slechts hun wensen volgen. Jij bent het die hen nu onderwijst. Want jij hebt van Christus geleerd dat er een andere weg is die ze kunnen gaan. Onderwijs hen door hun het geluk te laten zien dat tot diegenen komt die de aanraking van Christus voelen en Gods gaven erkennen. Laat verdriet jou niet verleiden om ontrouw te zijn aan wat jou is toevertrouwd.Jouw zuchten zullen nu een verraad zijn aan de hoop van hen die zich voor hun bevrijding tot jou wenden. Jouw tranen zijn die van hen. Als jij ziek bent, houd je slechts hun genezing tegen. Waar jij bang voor bent, leert hen alleen dat hun angsten gerechtvaardigd zijn. Jouw hand wordt de gever van de aanraking van Christus, jouw verandering van denken wordt het bewijs dat wie Gods gaven aanneemt, nooit onder iets lijden kan. Jou wordt toevertrouwd de wereld te bevrijden van pijn.Verraad haar niet. Word het levende bewijs van wat de aanraking van Christus iedereen kan geven. God heeft jou al Zijn gaven toevertrouwd. Getuig er in je blijdschap van hoezeer de denkgeest transformeert die ervoor kiest Zijn gaven te aanvaarden en de aanraking van Christus te voelen. Dat is jouw missie nu. Want God vertrouwt het geven van Zijn gaven toe aan allen die ze hebben ontvangen. Hij heeft Zijn vreugde met jou gedeeld. En nu ga jij die met de wereld delen.

LES 165Laat mijn denkgeest de Gedachte van God niet afwijzen.Wat anders doet deze wereld werkelijk lijken dan jouw eigen ontkenning van de waarheid die erachter ligt? Wat anders dan jouw denken over ellende en dood verduistert het volmaakte geluk en het eeuwige leven dat jouw Vader voor jou wil? En wat behalve illusie kan verbergen wat niet kan worden verhuld? Wat kan van jou weghouden wat jij al hebt behalve jouw eigen keuze om het niet te zien en te ontkennen dat het er is?De Gedachte van God heeft jou geschapen. Ze heeft jou niet verlaten en evenmin ben jij ooit maar een moment van haar gescheiden geweest. Ze behoort jou toe. Door haar leef je. Ze is jouw Bron van leven en houdt jou in eenheid met zich verenigd, en alles is één met jou omdat zij jou niet verlaten heeft. De Gedachte van God beschermt je, zorgt voor je, maakt je rustplaats zacht en effent je weg, en verlicht jouw denkgeest met liefde en geluk. Eeuwigheid en oneindig leven stralen in je denkgeest, omdat de Gedachte van God jou niet verlaten heeft en nog steeds bij jou vertoeft.Wie zou zijn veiligheid en vrede, zijn vreugde, zijn genezing en zijn innerlijke rust, zijn stille vredigheid en zijn kalm ontwaken afwijzen, als hij slechts inzag waar die verbleven? Zou hij zich niet onmiddellijk klaarmaken om daarheen te gaan waar ze te vinden zijn, en al het andere in vergelijking hiermee als waardeloos van de hand wijzen? En als hij ze gevonden heeft, zou hij er dan niet voor zorgen dat zij bij hem blijven en hij bij hen blijft?Wijs de Hemel niet af. Hij is van jou vandaag, mits je erom vraagt. Je hoeft niet te zien hoe groot de gave is of hoezeer je denken veranderd zal zijn, voor hij tot jou komt. Vraag om te ontvangen en hij wordt je gegeven. Hierin ligt overtuiging. Tot jij hem als het jouwe verwelkomt, blijft de onzekerheid. Maar God is rechtvaardig. Zekerheid is niet vereist om te ontvangen wat alleen jouw aanvaarding schenken kan.Vraag vol verlangen. Je hoeft niet zeker te zijn dat jij om het enige vraagt wat jij wilt. Maar wanneer je ontvangen hebt, zul jij zeker zijn dat je de schat hebt die jij altijd hebt gezocht. Waartegen zou je die dan willen ruilen? Wat zou jou er nu toe kunnen bewegen die uit jouw verrukte ogen te laten verdwijnen? Want wat jij dan ziet bewijst dat jij jouw blindheid voor de ziende ogen van Christus hebt verruild, dat jouw denkgeest afwijzing nu terzijde heeft gelegd, en hij de Gedachte van God als jouw erfgoed aanvaardt.Nu ligt alle twijfel achter je, is het eind van de reis verzekerd en verlossing jou gegeven. Nu ligt de macht van Christus in jouw denkgeest, om te genezen zoals jij genezen werd. Want nu ben je één van de verlossers van de wereld. Jouw bestemming ligt daar en nergens anders. Zou God toestaan dat Zijn Zoon eeuwig hongert door zijn afwijzing van het voedsel dat levensnoodzaak voor hem is? Overvloed huist in hem en ontbering kan hem niet afsnijden van Gods voedende Liefde, noch van zijn thuis.Oefen vandaag vol hoop. Want hoop is voorwaar gerechtvaardigd. Jouw twijfels zijn zonder betekenis, want God is zeker. En de Gedachte van Hem is nooit afwezig. Zekerheid moet ongetwijfeld in jou huizen, jij die Zijn gastheer bent. Deze cursus neemt alle twijfels weg die jij gesteld hebt tussen Hem en jouw zekerheid over Hem.We rekenen op God en niet op onszelf, om ons zekerheid te geven. En in Zijn Naam oefenen we, zoals Zijn Woord ons dat aangeeft. Zijn zekerheid ligt achter al onze twijfel. Zijn Liefde blijft aanwezig achter al onze angst. De Gedachte van Hem verblijft nog altijd achter alle dromen en in onze denkgeest, overeenkomstig Zijn Wil.

LES 164Nu zijn we één met Hem die onze Oorsprong is.Op welk ander tijdstip dan nú kan de waarheid worden herkend? Het heden is de enige tijd die er is. En dus gaan we vandaag, op dit ogenblik, nu, kijken naar wat er altijd is, niet in onze ogen, maar in de ogen van Christus. Hij kijkt voorbij de tijd en ziet de eeuwigheid daar weergegeven. Hij hoort de geluiden die de zinloze, drukke wereld produceert, maar Hij hoort ze vaag. Want voorbij dit alles hoort Hij het gezang van de Hemel en de Stem namens God helderder, betekenisvoller, dichterbij.De wereld vervaagt moeiteloos voor Zijn blik. Haar geluiden worden zwak. Een melodie van ver voorbij de wereld wordt almaar en almaar duidelijker: een aloude roep waarop Hij een aloud antwoord geeft. Je zult ze allebei herkennen, want het is slechts jouw antwoord op je Vaders Roep tot jou. Christus antwoordt voor je, als echo van jouw Zelf, waarbij Hij jouw stem gebruikt om Zijn vreugdevolle instemming te bieden en jouw bevrijding voor jou aanvaardt.Hoe heilig is je oefenen vandaag wanneer Christus jou Zijn blik schenkt en voor jou luistert, en in jouw naam de Roep beantwoordt die Hij hoort! Hoe rustig is de tijd die jij eraan geeft om met Hem door te brengen, voorbij de wereld. Hoe makkelijk zijn al je schijnbare zonden vergeten en wordt al je ellende niet meer herinnerd. Op deze dag wordt verdriet terzijde gelegd, want beelden en geluiden die van dichterbij dan de wereld komen, zijn helder voor jou die vandaag de gaven die Hij geeft, aanvaarden wil.Er is een stilte waarin de wereld niet kan binnendringen. Er is een aloude vrede die jij in je hart draagt en niet verloren hebt. Er is een gevoel van heiligheid in jou dat nooit door de gedachte aan zonde is beroerd. Dit alles zul jij je vandaag herinneren. Je trouwe oefenen vandaag zal zulke grote beloningen brengen, zo volkomen verschillend van alles wat jij vroeger hebt gezocht, dat je zult weten dat hier jouw schat is en hier jouw rust.Dit is de dag waarop vruchteloze inbeeldingen als een gordijn uiteengaan om te openbaren wat erachter ligt. Nu wordt wat daar werkelijk is, zichtbaar gemaakt, terwijl alle schaduwen die dit schenen te verbergen eenvoudigweg verzinken. Nu is het evenwicht hersteld en de weegschaal van het oordeel overgelaten aan Hem die naar waarheid oordeelt. En in Zijn oordeel zal een wereld zich in volmaakte onschuld voor jouw ogen ontvouwen. Nu zul jij die met de ogen van Christus zien. Nu is haar transformatie jou duidelijk.Broeder, deze dag is heilig voor de wereld. Jouw visie, die jou van ver voorbij alle dingen in de wereld werd gegeven, kijkt er in een nieuw licht op terug. En wat jij ziet, wordt de genezing en verlossing van de wereld. Wat waarde en wat geen waarde heeft wordt beide gezien en herkend als wat ze zijn. En wat jouw liefde waard is, ontvangt jouw liefde, terwijl er niets overblijft wat kan worden gevreesd.We zullen vandaag niet oordelen. We zullen slechts ontvangen wat ons gegeven wordt vanuit een oordeel dat voorbij de wereld is gevormd. Ons oefenen vandaag wordt ons dankgeschenk voor onze bevrijding van blindheid en ellende. Al wat we zien zal onze vreugde slechts vergroten, omdat de heiligheid ervan een weerspiegeling van de onze is. Wij zijn vergeven in de ogen van Christus, en heel de wereld is vergeven in die van ons. Wij zegenen de wereld wanneer we haar aanschouwen in het licht waarin onze Verlosser naar ons kijkt, en schenken haar de vrijheid die ons gegeven wordt door Zijn vergevende visie, niet de onze.Open het gordijn tijdens je oefening door eenvoudig alles los te laten wat je meent te wensen. Leg je futiele schatten weg, en laat een schone en open ruimte achter in jouw denkgeest waar Christus komen kan om jou de schat van verlossing te schenken. Hij heeft jouw hoogst heilige denkgeest nodig om de wereld te verlossen. Is dit doel niet waard het jouwe te zijn? Is de visie van Christus niet waard vóór alle onbevredigende doelen van de wereld te worden gezocht?Laat deze dag niet ongemerkt voorbijgaan zonder dat de gaven die hij voor je bevat jouw instemming en aanvaarding ontvangen. We kunnen de wereld veranderen als jij ze erkent. Misschien zie je de waarde niet die jouw acceptatie aan de wereld geeft. Maar dit wens je zeker: jij kunt nog vandaag alle lijden voor vreugde ruilen. Oefen serieus en het geschenk is het jouwe. Zou God je misleiden? Kan Zijn belofte falen? Kun jij zo weinig weigeren te geven, wanneer Zijn Hand volledige verlossing aanreikt aan Zijn Zoon?

LES 163Er is geen dood. De Zoon van God is vrij.De dood is een gedachte die vele vormen aanneemt, vaak niet als zodanig herkend. Ze kan verschijnen als droefheid, angst, verontrusting of twijfel, als woede, ongelovigheid en gebrek aan vertrouwen, als bekommernis om lichamen, afgunst, en als alle vormen waarin de wens te zijn wat jij niet bent, jou kan komen verleiden. Al zulke gedachten zijn slechts de weerspiegeling van de aanbidding van de dood als verlosser en schenker van bevrijding.Als belichaming van de angst, als gastheer van de zonde, als de god van de schuldigen en de heer van alle illusies en misleidingen, lijkt het idee van de dood inderdaad machtig. Want hij houdt schijnbaar alles wat leeft in zijn verdorde hand, alle hoopvolle verwachtingen en wensen in zijn verwoestende greep, en alle doelen worden slechts gezien door zijn nietsziende ogen. De gebrekkigen, de hulpelozen en de zieken buigen zich voor zijn beeltenis neer en denken dat hij alleen werkelijk is, onontkoombaar, hun vertrouwen waard. Want hij alleen zal zeker komen.Alle dingen behalve de dood worden als onzeker beschouwd, als te snel verloren hoe moeilijk ze ook verworven werden, als onzeker in hun afloop, geneigd de hoop die ze eens wekten onvervuld te laten, en de smaak van stof en as in hun kielzog achterlatend, in plaats van aspiraties en van dromen. Maar op de dood wordt gerekend. Want hij zal met vaste tred komen wanneer de tijd voor zijn komst is aangebroken. Hij zal nooit nalaten alle leven als gijzelaar te nemen voor zichzelf.Zou jij voor afgoden zoals deze willen buigen? Hier wordt de kracht en macht van God Zelf gezien in een afgod gemaakt van stof. Hier wordt de tegenpool van God uitgeroepen tot heer van heel de schepping, sterker dan Gods Wil ten leven, de oneindigheid van de liefde en de volmaakte, onveranderlijke bestendigheid van de Hemel. Hier wordt de Wil van de Vader en de Zoon uiteindelijk verslagen en onder de grafsteen ter ruste gelegd die de dood geplaatst heeft op het lichaam van de heilige Zoon van God.Onheilig in de nederlaag, is hij geworden tot wat de dood wilde dat hij was. Zijn grafschrift, door de dood zelf geschreven, geeft hem geen naam, want hij is tot stof vergaan. Het luidt alleen: ‘Hier ligt een getuige voor de dood van God.’ En dit schrijft de dood telkens en telkens weer terwijl zijn aanbidders almaar instemmen, en neerknielend fluisteren ze, met hun voorhoofd op de grond, vol angst dat dit zo is.Het is onmogelijk de dood in enige vorm te aanbidden en tegelijk er enkele andere uit te kiezen die je niet koesteren maar juist vermijden wilt, terwijl jij nog steeds in de rest gelooft. Want de dood is totaal. Ofwel alle dingen sterven, of anders leven ze en kunnen niet sterven. Er is geen compromis mogelijk. Want hier zien we weer een onmiskenbaar standpunt dat we moeten accepteren, willen we innerlijk gezond zijn: wat één gedachte totaal tegenspreekt kan niet waar zijn, tenzij bewezen is dat het tegendeel onwaar is.Het idee van de dood van God is zo absurd dat zelfs waanzinnigen moeite hebben het te geloven. Want het houdt in dat God eens levend was en op de een of andere manier omkwam, blijkbaar gedood door hen die niet wilden dat Hij bleef leven. Hun sterkere wil kon over de Zijne triomferen, en zo is het eeuwige leven bezweken voor de dood. En met de Vader stierf eveneens de Zoon.De aanbidders van de dood zijn bang misschien. En toch, kunnen gedachten als deze angstaanjagend zijn? Als ze zagen dat wat ze geloven niets anders is dan dit, zouden ze onmiddellijk zijn bevrijd. En jij toont hun dit vandaag. Er is geen dood en wij verwerpen die nu in iedere vorm, omwille van hun verlossing alsook de onze. God heeft de dood niet gemaakt. Daarom moet elke vorm die hij aanneemt een illusie zijn. Dit is het standpunt dat we vandaag innemen. En het is ons gegeven voorbij de dood te kijken en het leven erachter te zien.Onze Vader, zegen onze ogen vandaag. Wij zijn Uw boodschappers en we willen naar de schitterende weerspiegeling van Uw Liefde kijken die in alles straalt. Wij leven en bewegen in U alleen. Wij zijn niet gescheiden van Uw eeuwige leven. Er is geen dood, want dood is niet Uw Wil. En wij vertoeven waar U ons hebt geplaatst, in het leven dat wij delen met U en met al wat leeft, om voor eeuwig zoals U en deel van U te zijn. Wij aanvaarden Uw Gedachten als de onze, en onze wil is eeuwig één met die van U. Amen.

LES 162Ik ben zoals God mij geschapen heeft.Deze ene gedachte, stevig in de denkgeest vastgehouden, zal de wereld verlossen. We zullen dit van tijd tot tijd herhalen, wanneer we een nieuwe leerfase binnengaan. Naarmate je vordert, zal het veel meer voor jou gaan betekenen. Deze woorden zijn heilig, want het zijn de woorden die God als antwoord gaf op de wereld die jij hebt gemaakt. Hierdoor verdwijnt ze, en alle dingen die in haar mistige wolken en ijle illusies worden gezien, vervliegen wanneer deze woorden worden gesproken. Want ze komen van God.Hier is het Woord waardoor de Zoon zijn Vaders geluk, Zijn Liefde en Zijn compleetheid werd. Hier wordt de schepping verkondigd en geëerd zoals ze is. Er is geen droom die niet door deze woorden wordt verjaagd, geen gedachte aan zonde en geen illusie die de droom bevat, die niet zal vervluchtigen ten overstaan van hun macht. Zij zijn de bazuin van het ontwaken die over heel de wereld schalt. De doden ontwaken in antwoord op haar roep. En de levenden die deze klank horen, zullen de dood nimmer aanschouwen.Waarlijk heilig is hij die deze woorden tot de zijne maakt, met deze woorden in zijn denkgeest opstaat, ze zich de hele dag door herinnert en ze ‘s avonds met zich meeneemt als hij slapen gaat. Zijn dromen zijn gelukkig, zijn rust is gewaarborgd, zijn veiligheid zeker en zijn lichaam genezen, omdat hij slaapt en waakt met altijd de waarheid voor ogen. Hij zal de wereld verlossen omdat hij, telkens wanneer hij de woorden van de waarheid oefent, de wereld geeft wat hij ontvangt.Vandaag oefenen we op een eenvoudige manier. Want de woorden die we gebruiken zijn machtig, en hebben geen gedachten naast zich nodig om de denkgeest te veranderen van hem die ze gebruikt. Zo volkomen wordt die veranderd, dat hij nu de schatkamer wordt waarin God al Zijn gaven en al Zijn Liefde plaatst om aan heel de wereld te worden uitgedeeld, vermeerderd door te geven, compleet gehouden omdat hij onbeperkt deelt. En zo leer jij te denken met God. De visie van Christus heeft jou het zicht teruggegeven door jouw denkgeest te redden.We eren jou vandaag. Jou komt het recht toe op de volmaakte heiligheid die je nu aanvaardt. Met deze aanvaarding wordt verlossing naar iedereen gebracht, want wie kan nog zonde koesteren wanneer een heiligheid als deze de wereld gezegend heeft? Wie kan nog wanhopen wanneer volmaakte vreugde de jouwe is, voor allen beschikbaar als remedie tegen ellende en verdriet, tegen alle gevoel van verlies, een remedie voor volledige ontsnapping aan zonde en schuld?En wie zou nu niet een broeder willen zijn voor jou, jij, zijn bevrijder en verlosser? Wie kan nog nalaten jou met een liefdevolle uitnodiging te verwelkomen in zijn hart, verlangend om zich te verenigen met iemand in heiligheid aan hem gelijk? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Deze woorden verjagen de nacht, en de duisternis is voorbij. Het licht is gekomen vandaag om de wereld te zegenen. Want jij hebt de Zoon van God herkend, en in die herkenning ligt de herkenning van de wereld.