MerkPioniers

Bas Dijkstra studeerde Bedrijfskunde aan de Erasmus universiteit in Rotterdam. Zijn eerste baan was junior brand manager Senseo – bij toen nog Douwe Egberts – en hij eindigde zijn corporate carrière als ‘Nuts and New Snacks’ baas Europa, bij PepsiCo. En toen was daar opeens Lazy Vegan, een “laid-back antwoord op jouw actieve leven”, want Lazy Vegan is producent van bevroren maaltijden die in 8 minuten op te warmen zijn. Het merk werd in 2017 opgericht door Vincent Bosgraaf en in 2018 sloot Bas zich aan om er de marketing and sales te gaan doen. Recent zorgde hij voor een herpositionering, met als advertising property een knuffelbare luiaard.

Harald Dunnink is de oprichter van designstudio Momkai in Amsterdam, mede-oprichter van journalistiek platform De Correspondent en sinds vorig jaar co-founder van The School for Moral Ambition. Eén van de andere co-founders is schrijver en opiniemaker Rutger Bregman, die de school omschrijft als “een alliantie van idealisten die het opnemen tegen de grootste problemen van onze tijd” – denk daarbij aan ongelijkheid, klimaatverandering, belastingontduiking, extreme armoede, etc. De kickstarter voor deze ambitieuze beweging was het laatste boek Morele Ambitie van Bregman. Harald woont nu samen met zijn gezin in Brooklyn, want nadat Nederland een jaar pilot-land en hij als creative director de beweging ook in Berlijn wist uit te bouwen, gaat hij de school nu opzetten in de VS. Ook weer met de lancering van het boek van Bregman in het Engels als startpunt.

Melle Schellekens studeerde aan de Hogere Hotelschool en deed uitgebreide ervaringen op in de hospitality, vóórdat hij in 2017 samen met Sander de Klerk The Good Roll oprichtte. Deze merknaam is geen understatement, aangezien deze wc-rol straks de allereerste fairtrade rol ter wereld wordt, hij gemaakt is van CO2-vriendelijk bamboe, én er ook nog eens maarliefst 50% van de nettowinst naar het bouwen van toiletten in Ghana gaat. Sinds kort is The Good Roll een bamboepulpfabriek in datzelfde Ghana aan het opzetten, zodat het bedrijf de duurzame grondstof niet alleen aan zichzelf, maar ook aan andere partijen kan gaan leveren.

Jelle Prins studeerde Informatiekunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij bouwde in 2009 een van de eerste apps voor de App Store en kwam daarmee in Wired. En zo kwam Garret Camp op zijn pad, de op dat moment kersverse founder van Uber. Toen Jelle net aan NYU studeerde, vroeg Camp hem de Uber-app te bouwen. Na de revolutionaire taxi-app, maakte hij met een eigen team apps voor o.a. Booking.com, NRC en Catawiki. Vervolgens kocht Uber zijn agency en landde hij weer op het oude nest. Al in 2019 interviewde ik Jelle, toen hij het design-team van Uber leidde in Amsterdam. Maar niet lang daarna begon hij samen met Stef van Grieken Cradle, omdat ze samen iets wilden bouwen dat écht een positieve impact zou maken op de wereld. Inmiddels hebben ze het nodige geld opgehaald en werken ze met 40 man aan een tool waarmee je eiwitten kunt ontwerpen, die dezelfde eigenschappen hebben als hun natuurlijke equivalent. Dat klinkt als science fiction, maar je moet daarbij bijvoorbeeld denken aan kunstmatige melk die precies smaakt zoals koemelk. Nogal veelbelovend dus!

Tijn Baart, oprichter van IJsbaart, is opgeleid als kok en begon met de verkoop van zijn zelfgemaakt ijs vanuit een foodtruck. De verkoop tijdens festivals ging zo goed dat hij in 2018 besloot ook het horeca-kanaal aan te boren. Roderick Verplanken, mijn andere gast vandaag, is sinds 2023 de marketingman bij IJsbaart. Daarvoor was hij o.a. head of marketing bij Too Good Too Go en marketing director bij Maxxium. Onder zíjn leiding heeft het merk vorig jaar een grote merkmetamorfose doorgemaakt en is besloten om het ijs 100% plantaardig te maken. Wat betekent dat smaken als Red Velvet, Appeltje Peertje en Choco Brownie niet meer gemaakt worden van melk, maar van cashewnoten.

Guido van Staveren studeerde bestuurskunde in Leiden en breidde zijn kennis daarna nog verder uit in Moskou, Londen en Chicago. Zijn werkende leven werd ook een ontdekkingstocht; hij was trainee bij KPN, verhandelde auto’s en ging in de parketvloeren – om maar een paar dingen te noemen. In 2010 ontdekte hij min of meer per toeval hoe oneerlijk de waarde in de koffieketen verdeeld was – wat wil zeggen: koffieboeren verdienen helemaal niets en een paar multinationals gaan er met al het geld vandoor. En daarom besloot Guido het koffiemerk Moyee op te richten. Een merk dat zich onderscheidt met haar ‘fair chain’ belofte, wat wil zeggen dat de waarde gelijkmatiger verdeeld worden over de gehele keten. En daarom worden de bonen niet alleen geteeld in Ethiopië en Kenia, maar ook gebrand. Het klinkt zo misschien wat simpel, maar in werkelijkheid is het best gecompliceerd.