Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

LES 139Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf.Dit is het eind van alle keuze. Want hier komen we tot de beslissing onszelf te aanvaarden zoals God ons geschapen heeft. En wat is keuze anders dan onzekerheid omtrent wat we zijn? Er is geen twijfel die hierin niet geworteld is. Er is geen vraag die deze ene niet weerspiegelt. Er is geen conflict dat niet de ene, eenvoudige vraag behelst: ‘Wat ben ik?’Maar wie anders zou deze vraag kunnen stellen dan iemand die geweigerd heeft zichzelf te herkennen? Alleen de weigering jezelf te accepteren kan de vraag oprecht doen lijken. Het enige wat door ieder levend wezen met zekerheid kan worden gekend, is wat het is. Vanuit dit ene punt van zekerheid bekijkt het andere dingen die even zeker zijn als hijzelf.Onzekerheid over wat jij wel mag zijn is zelfmisleiding op zo’n enorme schaal dat de omvang ervan nauwelijks te bevatten is. In leven zijn en jezelf niet kennen is jezelf werkelijk dood wanen. Want wat is leven anders dan jezelf zijn, en wat behalve jij kan in leven zijn? Wie is de twijfelaar? Wat betwijfelt hij? Wie bevraagt hij? Wie kan hem antwoord geven?Hij stelt eenvoudig dat hij niet zichzelf is en daarom, omdat hij iets anders is, wordt hij iemand die vraagt wat dat iets is. Toch kan hij absoluut nooit in leven zijn tenzij hij het antwoord weet. Als hij vraagt alsof hij het niet weet, toont dat alleen maar aan dat hij niet wil zijn wat hij is. Hij heeft het aanvaard omdat hij leeft, heeft ertegen geoordeeld en de waarde ervan ontkend, en heeft besloten dat hij de enige zekerheid waardoor hij leeft, niet kent.Zo is hij niet meer zeker van zijn leven, want wat het is, werd door hem ontkend. En juist voor deze ontkenning heb je Verzoening nodig. Je ontkenning heeft geen verandering gebracht in wat jij bent. Maar je hebt je denkgeest opgesplitst in wat de waarheid kent en wat die niet kent. Jij bent jezelf. Daar bestaat geen twijfel over. En toch betwijfel je het. Maar je vraagt je niet af welk deel van jou echt jezelf betwijfelen kan. Het kan niet werkelijk een deel van jou zijn dat deze vraag stelt. Want het vraagt aan iemand die het antwoord weet. Als het een deel van jou was, zou zekerheid onmogelijk zijn.Verzoening verhelpt het vreemde idee dat het mogelijk is jezelf te betwijfelen en onzeker te zijn over wat jij werkelijk bent. Dit is het toppunt van dwaasheid. Toch is het de universele vraag van de wereld. Wat betekent dit anders dan dat de wereld dwaas is? Waarom haar dwaasheid delen in de sombere overtuiging dat wat hier universeel is, ook waar is?Niets wat de wereld gelooft is waar. Ze is een plaats die tot doel heeft een verblijf te zijn waar zij die beweren zichzelf niet te kennen, kunnen komen vragen wat zij zijn. En ze zullen terugkomen tot het moment waarop Verzoening wordt aanvaard en ze leren dat het onmogelijk is jezelf te betwijfelen en je niet bewust te zijn van wat jij bent.Alleen aanvaarding kan van jou worden gevraagd, want wat jij bent staat vast. Het is voor eeuwig vastgesteld in de heilige Denkgeest van God, en in die van jou. Het is zo ver boven alle onzekerheid en twijfel verheven dat vragen wat het moet zijn alle bewijs is dat je nodig hebt om aan te tonen dat jij de tegenspraak gelooft dat jij niet weet wat je wel móet weten. Is dit een vraag, of een stelling die zich in de stelling zelf ontkent? Laten we niet toestaan dat onze heilige denkgeest zich bezighoudt met dergelijke zinloze spinsels.We hebben een opdracht hier. We zijn niet gekomen om de dwaasheid te versterken waarin we ooit hebben geloofd. Laten we niet het doel vergeten dat we hebben aanvaard. Het is meer dan alleen ons geluk dat we zijn komen verwerven. Wat wij aanvaarden dat wij zijn, verkondigt wat iedereen, samen met ons, moet zijn. Laat je broeders niet in de steek, of je laat jezelf in de steek. Bezie hen met liefde, opdat ze weten dat zij deel van jou zijn, en jij van hen.Dit is wat de Verzoening onderwijst, en ze toont aan dat de Eenheid van Gods Zoon niet aangetast wordt door zijn overtuiging dat hij niet weet wat hij is. Aanvaard vandaag de Verzoening, niet om de werkelijkheid te veranderen, maar alleen om de waarheid over jezelf te aanvaarden, en vervolg jouw weg je verheugend in de oneindige Liefde van God. Alleen dit wordt van ons gevraagd. Alleen dit zullen we doen vandaag.We zullen vijf minuten ‘s morgens en ‘s avonds eraan besteden onze gedachten aan onze les voor vandaag te wijden. We beginnen met deze herhaling van wat onze opdracht is:Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.We hebben de kennis niet verloren die God ons gaf toen Hij ons schiep zoals Zichzelf. Wij kunnen ons die voor iedereen herinneren, want in de schepping zijn alle denkgeesten één. En in ons geheugen sluimert de herinnering hoe dierbaar onze broeders ons in waarheid zijn, hoezeer elke denkgeest een deel van ons is, hoe trouw ze ons werkelijk zijn geweest, en hoe de Liefde van onze Vader hen allen omvat.In dank voor heel de schepping, in de Naam van haar Schepper en Zijn Eenheid met alle aspecten van de schepping, herhalen we vandaag elk uur onze toewijding aan onze onderneming, terwijl we alle gedachten die ons zouden afleiden van ons heilig doel terzijde leggen. Laat je denkgeest verscheidene minuten lang verschoond zijn van al het dwaze spinrag waarmee de wereld de heilige Zoon van God wil inspinnen. En ontdek de breekbaarheid van de ketenen die de kennis omtrent jouzelf weg schijnen te houden van je bewustzijn, als je zegt:Ik aanvaard de Verzoening voor mijzelf, want ik blijf zoals God mij geschapen heeft.

LES 138De Hemel is de beslissing die ik moet nemen.In deze wereld is de Hemel een keuze, want we geloven hier dat er alternatieven zijn om uit te kiezen. We menen dat alle dingen een tegenpool bezitten, en wat we wensen kiezen we. Als de Hemel bestaat, moet er ook een hel zijn, want juist via tegenstelling maken wij wat we waarnemen en wat we menen dat werkelijk is.De schepping kent geen tegendeel. Maar hier maakt tegenstelling deel uit van ‘werkelijk’ zijn. Juist deze merkwaardige voorstelling van de waarheid maakt dat het kiezen van de Hemel hetzelfde schijnt als het opgeven van de hel. Zo is het in werkelijkheid niet. Maar wat waar is in Gods schepping kan hier alleen zijn intrede doen als het weerspiegeld wordt in een vorm die de wereld kan begrijpen. Waarheid kan niet komen op een plaats waar ze enkel met angst kan worden waargenomen. Want dit zou de misvatting zijn dat de waarheid naar illusies kan worden gebracht. Tegenstelling maakt de waarheid onwelkom, en ze kan niet komen.Keuze is de voor de hand liggende ontsnapping aan wat er als tegendelen uitziet. Een beslissing maakt één van de tegenstrijdige doelen tot het streefdoel waaraan tijd en moeite wordt besteed. Zonder beslissing is de tijd slechts verspild en de moeite verkwist. Ze wordt besteed zonder er iets voor terug te krijgen, en de tijd verstrijkt zonder resultaat. Er is geen gevoel van winst, want er wordt niets bereikt en niets geleerd.Je dient eraan herinnerd te worden dat jij denkt het hoofd te moeten bieden aan duizenden keuzes, terwijl er in werkelijkheid maar één te maken valt. En zelfs die líjkt alleen maar een keuze. Breng jezelf niet in de war met alle twijfels die ontelbare beslissingen teweeg zouden brengen. Je neemt er maar één. En wanneer die ene is genomen, zul je merken dat het helemaal geen keuze was. Want waarheid is waar, en niets anders is waar. Er is geen tegendeel om in plaats daarvan te kiezen. Er is niets in tegenspraak met de waarheid.Kiezen berust op leren. En de waarheid kan niet worden geleerd, maar slechts herkend. In de herkenning ligt haar aanvaarding, en zodra ze aanvaard is, is ze gekend. Maar kennis valt buiten de doelen die we in het kader van deze cursus proberen te onderwijzen. Onze doelen zijn leerdoelen, die worden verwezenlijkt door te leren hoe ze te bereiken zijn, wat ze zijn, en wat ze jou bieden. Beslissingen zijn het resultaat van wat je hebt geleerd, want ze berusten op wat je hebt aanvaard als de waarheid van wat jij bent en wat jouw behoeften moeten zijn.In deze waanzinnig ingewikkelde wereld lijkt de Hemel de vorm van een keuze aan te nemen, in plaats van louter te zijn wat hij is. Van alle keuzen die jij geprobeerd hebt te maken, is dit de eenvoudigste, de meest definitieve en het prototype van alle andere, de enige die alle beslissingen tot een oplossing brengt. Al zou je over alle andere kunnen beslissen, dan nog blijft deze ene onopgelost. Maar wanneer je deze ene oplost, zijn de andere tegelijk opgelost, want alle beslissingen houden slechts deze ene verborgen door verschillende vormen aan te nemen. Hier ligt de definitieve en enige keuze waarmee de waarheid wordt aanvaard of ontkend.Zo beginnen we vandaag met het overwegen van de keuze, tot het maken waarvan de tijd als hulpmiddel werd gemaakt. Dat is het heilig doel ervan, nu omgevormd vanuit de bedoeling die jij eraan gegeven hebt: dat het een middel is om aan te tonen dat de hel werkelijk is, hoop in wanhoop verkeert, en het leven zelf uiteindelijk onvermijdelijk overwonnen zal worden door de dood. Alleen in de dood worden tegendelen opgelost, want tegenstellingen opheffen is sterven. En dus moet verlossing wel worden gezien als de dood, nu het leven wordt gezien als conflict. Het conflict oplossen betekent tevens je leven beëindigen.Deze dwaze overtuigingen kunnen een onbewuste invloed van grote intensiteit gaan uitoefenen, en de denkgeest met zo’n grote paniek en benauwdheid in hun greep houden dat die zijn ideeën over zijn eigen bescherming niet meer wil loslaten. Hij moet van verlossing worden bevrijd, bedreigd worden om veilig te zijn, en op magische wijze tegen de waarheid worden bewapend. En deze beslissingen worden onbewust genomen, om ze veilig voor elke storing te kunnen bewaren, ver weg van vragen, weg van rede en van twijfel.De Hemel wordt bewust gekozen. De keuze kan niet worden gemaakt zolang de alternatieven niet nauwkeurig bekeken en begrepen zijn. Alles wat in schaduwen is gehuld, moet tot begrip worden gebracht om opnieuw te worden beoordeeld, ditmaal met behulp van de Hemel. En alle beoordelingsfouten die de denkgeest in het verleden heeft gemaakt, staan open voor correctie, nu de waarheid ze als oorzaakloos verwerpt. Nu zijn ze zonder gevolgen. Ze kunnen niet verborgen worden, omdat onderkend is dat ze niets zijn.De bewuste keuze voor de Hemel is even zeker als het einde van de angst voor de hel, wanneer die uit haar beschermende schild van onbewustheid omhoog naar het licht wordt gebracht. Wie kan kiezen tussen wat duidelijk gezien wordt en wat niet wordt herkend? Maar wie kan nalaten zijn keus uit alternatieven te maken wanneer er maar één als waardevol wordt gezien, en de ander als iets volkomen waardeloos, een louter ingebeelde bron van schuld en pijn? Wie aarzelt om een dergelijke keuze te maken? En zullen wij aarzelen om vandaag te kiezen?We maken de keuze voor de Hemel als we ontwaken, en besteden er vijf minuten aan om ons ervan te vergewissen dat we de enige beslissing hebben genomen die zinnig is. We beseffen dat we een bewuste keuze maken tussen wat bestaat en wat niets dan een schijn van waarheid heeft. Zijn schijnbestaan, gebracht naar wat werkelijkheid is, is vluchtig en doorzichtig in het licht. Het bergt nu geen verschrikking meer, want wat tot iets enorms was gemaakt, wraakzuchtig en meedogenloos van haat, vereist duisternis wil angst daarin worden geïnvesteerd. Nu wordt het als slechts een dwaze, onbenullige vergissing herkend.Voor we vanavond onze ogen sluiten bij het slapengaan, bevestigen wij opnieuw de keuze die we elk tussenliggend uur hebben gemaakt. En nu geven we de laatste vijf minuten dat we wakker zijn vandaag aan de beslissing waarmee we ontwaakten. Met het verstrijken van elk uur hebben we onze keuze opnieuw uitgesproken in een kort, stil moment, gewijd aan het behoud van innerlijke gezondheid. En tenslotte besluiten we de dag hiermee, in de erkenning dat we alleen gekozen hebben wat we verlangen:De Hemel is de beslissing die ik moet nemen. Ik neem die nu, en zal niet van gedachten veranderen, want het is het enige wat ik verlang.

LES 137Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen.Het idee van vandaag blijft de kerngedachte waarop verlossing berust. Want genezing is het tegendeel van alle ideeën van de wereld die betrekking hebben op ziekte en een afgescheiden staat. Ziekte is een zich terugtrekken van anderen en een zich afsluiten voor verbinding. Ze wordt een deur die dichtvalt achter een afgescheiden zelf en dit geïsoleerd houdt en alleen.Ziekte is isolatie. Want ze schijnt één zelf afgezonderd te houden van heel de rest, om te lijden aan wat de anderen niet voelen. Ze geeft het lichaam beslissende macht om de afscheiding werkelijk te maken en de denkgeest in eenzame opsluiting te houden, afgesplitst en in brokstukken bijeengehouden door een massieve muur van verziekt vlees, waar hij niet overheen kan komen.De wereld gehoorzaamt de wetten waaraan ziekte dienstbaar is, maar genezing werkt los daarvan.Het is onmogelijk dat iemand alleen wordt genezen. In ziekte kan hij niet anders dan op zichzelf en afgescheiden zijn. Maar genezing is zijn eigen beslissing om weer één te zijn, en zijn Zelf te aanvaarden met al Diens delen intact en onaangetast. In ziekte lijkt zijn Zelf verscheurd, en zonder de samenhang waar Het leven aan ontleent. Maar genezing komt tot stand wanneer hij inziet dat het lichaam niet de macht heeft om de universele Eenheid van Gods Zoon aan te tasten.Ziekte wil bewijzen dat leugens wel de waarheid moeten zijn. Maar genezing toont aan dat waarheid waar is. De afscheiding die ziekte wil opleggen heeft nooit echt plaatsgevonden. Genezen is slechts aanvaarden wat altijd de eenvoudige waarheid was en altijd precies zo blijven zal als ze eeuwig is geweest. Maar aan ogen die gewend zijn aan illusies, moet getoond worden dat wat ze zien onwaar is. Dus moet genezing, die voor de waarheid nooit nodig is, aantonen dat ziekte niet werkelijk is.Genezing zou aldus een tegendroom kunnen worden genoemd, die de droom van ziekte opheft in naam van de waarheid, maar niet in waarheid zelf. Net zoals vergeving aan alle zonden voorbijziet, die nooit werden begaan, neemt genezing slechts illusies weg die niet hebben plaatsgevonden. Net zoals de werkelijke wereld verschijnen zal om de plaats in te nemen van wat helemaal nooit is geweest, zo biedt genezing slechts restitutie voor ingebeelde toestanden en onware ideeën die door dromen tot beelden van de waarheid worden aaneengeweven.Maar denk niet dat genezing aan jouw functie hier onwaardig is. Want de antichrist wordt machtiger dan Christus voor wie droomt dat de wereld werkelijk is. Het lichaam schijnt steviger en stabieler te zijn dan de denkgeest. En liefde wordt een droom, terwijl angst als de enige werkelijkheid overblijft die kan worden gezien, gerechtvaardigd en volledig begrepen.Net zoals vergeving alle zonde wegschijnt en de werkelijke wereld de plaats zal innemen van wat jij hebt gemaakt, zo moet genezing de fantasieën van ziekte vervangen die jij voor de eenvoudige waarheid plaatst. Wanneer gezien wordt dat ziekte verdwijnt in weerwil van alle wetten die staande houden dat ze wel werkelijk moet zijn, dan heb jij antwoord op je vragen. En die wetten kunnen niet langer gekoesterd of gehoorzaamd worden.Genezing is vrijheid. Want ze toont aan dat dromen niet over de waarheid zullen zegevieren. Genezing wordt gedeeld. En met deze eigenschap bewijst ze dat andere wetten dan die welke staande houden dat ziekte onvermijdelijk is, krachtiger zijn dan hun ziekelijke tegendelen. Genezing is kracht. Want door haar zachte hand wordt zwakheid overwonnen, en zijn denkgeesten die in een lichaam waren ingemetseld, vrij zich te verbinden met andere denkgeesten, om voor altijd sterk te zijn.Genezing, vergeving, en de blijde inwisseling van heel de wereld van verdriet voor een wereld waar droefheid niet kan binnendringen, zijn de middelen waarmee de Heilige Geest jou aanspoort Hem te volgen. Zijn liefdevolle lessen leren je hoe makkelijk verlossing jouw deel kan zijn, hoe weinig oefening jij hoeft te verrichten om Zijn wetten de plaats in te laten nemen van die welke jij hebt gemaakt om een gevangene van de dood te blijven. Zijn leven wordt het jouwe, wanneer jij het beetje hulp aanreikt dat Hij je vraagt terwijl Hij je bevrijdt van alles wat jou ooit pijn berokkend heeft.En wanneer jij jezelf laat genezen, zie je al degenen om je heen, of die in je denkgeest opkomen, of met wie je in aanraking komt, of wie geen contact met je schijnen te hebben, samen met jou genezen. Misschien zul je ze niet allemaal herkennen, noch beseffen hoe groot jouw geschenk aan heel de wereld is, wanneer jij genezing tot je laat komen. Maar jij wordt nooit alleen genezen. En talloos velen zullen het geschenk ontvangen dat jij ontvangt wanneer jij genezen wordt.Wie genezen is, wordt een werktuig van genezing. En er verloopt geen tijd tussen het ogenblik dat hij genezen is en alle genade van genezing die hem gegeven wordt te geven. Wat tegengesteld is aan God bestaat niet, en wie het niet in zijn denkgeest aanvaardt, wordt een toevluchtsoord waar de vermoeiden rust kunnen vinden. Want hier wordt waarheid geschonken en hier worden alle illusies naar de waarheid gebracht.Zou je Gods Wil geen onderdak willen bieden? Je nodigt slechts jouw Zelf uit thuis te zijn. Kan deze uitnodiging worden afgeslagen? Vraag dat het onvermijdelijke gebeurt en je zult nooit falen. De andere keuze bestaat er slechts uit te vragen dat is wat niet kan zijn, en dit kan niet slagen. Vandaag vragen we dat alleen de waarheid onze denkgeest zal vullen, dat gedachten van genezing deze dag zullen uitgaan van wat genezen is naar wat nog genezen moet worden, ons ervan bewust dat beide tegelijk zullen plaatsvinden.We zullen, telkens als het uur slaat, ons herinneren dat het onze functie is onze denkgeest te laten genezen, opdat we genezing naar de wereld mogen uitdragen, en zo vloek voor zegening, pijn voor vreugde, en afscheiding voor de vrede van God verruilen. Is een minuut per uur niet het geven waard om zo’n geschenk te ontvangen? Is een beetje tijd niet een lage prijs als je in ruil daarvoor alles krijgt?Maar we moeten op een dergelijk geschenk voorbereid zijn. En dus zullen we de dag hiermee beginnen en tien minuten wijden aan deze gedachten, waarmee we ‘s avonds deze dag eveneens zullen besluiten:Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen. En ik wil mijn genezing met de wereld delen, opdat ziekte verbannen wordt uit de denkgeest van Gods ene Zoon, die mijn enige Zelf is.Laat vandaag nog genezing door jou heen plaatsvinden. En wanneer je rust in stilte, wees dan voorbereid te geven zoals je ontvangt, alleen te behouden wat je geeft, en het Woord van God te ontvangen opdat het de plaats inneemt van alle dwaze gedachten die men zich ooit heeft ingebeeld.Nu komen we samen om alles wat ziek was, beter te maken, en een zegen te geven waar een aanval was. En we zullen niet toelaten dat deze functie vergeten wordt telkens wanneer een uur van de dag verstrijkt, maar ons doel ons blijven herinneren met deze gedachte:Wanneer ik genezen word, word niet ik alleen genezen. En ik wil mijn broeders zegenen, want ik wil met hen genezen worden, zoals zij worden genezen met mij.

LES 136Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.Niemand kan genezen tenzij hij begrijpt welk doel ziekte schijnt te dienen. Want dan begrijpt hij eveneens dat dit doel zonder betekenis is. Omdat ziekte geen oorzaak en geen enkele zinvolle bedoeling heeft, kan ze überhaupt niet bestaan. Wanneer dit wordt ingezien, vindt genezing automatisch plaats. Ze verjaagt deze betekenisloze illusie met dezelfde aanpak als waarmee alle illusies naar de waarheid worden gebracht, en laat ze daar eenvoudig achter zodat ze kunnen verdwijnen.Ziekte is geen toevalligheid. Zoals elke verdediging, is ze een waanzinnig middel tot zelfmisleiding. En net als alle andere is het doel ervan de werkelijkheid te verbergen, aan te vallen, te veranderen, absurd te maken, te vervormen, te verdraaien, of terug te brengen tot een hoopje losse onderdelen. Elke verdediging beoogt de waarheid te beletten heel te zijn. De delen worden gezien alsof ze ieder heel zijn in zichzelf.Verdedigingen zijn niet onopzettelijk, en evenmin worden ze onbewust tot stand gebracht. Het zijn geheime toverstafjes waarmee je zwaait wanneer de waarheid lijkt te bedreigen wat jij graag geloven wilt. Ze schijnen onbewust te zijn enkel vanwege de snelheid waarmee jij ervoor kiest ze te gebruiken. In die seconde, of minder zelfs, waarin de keuze wordt gemaakt, begrijp je precies wat je probeert te doen, en denk je vervolgens dat het gedaan is.Wie anders dan jijzelf beoordeelt iets als een bedreiging, beslist dat ontsnappen nodig is en zet een reeks verdedigingen op touw om de bedreiging te verminderen die als werkelijk beoordeeld werd? Dit alles kan niet onbewust worden gedaan. Maar achteraf vereist jouw plan dat je moet vergeten dat jij het hebt gemaakt, zodat het buiten je eigen bedoeling om leek te gaan, een gebeurtenis buiten de staat van jouw denken, een resultaat met een echte uitwerking op jou, in plaats van één door jouzelf bewerkt.Juist dit snelle vergeten van de rol die jij speelt bij het maken van je ‘werkelijkheid’, maakt dat jouw verdedigingsmechanismen zich aan je controle lijken te onttrekken. Maar wat je vergeten bent, kan weer herinnerd worden, ervan uitgaande dat jij bereid bent de beslissing te heroverwegen die door vergetelheid dubbel wordt afgeschermd. Dat jij het je niet herinnert is slechts een teken dat deze beslissing, voorzover het jouw verlangens aangaat, nog altijd van kracht is. Zie dit niet ten onrechte aan voor een feit. Verdedigingsmechanismen moeten feiten onherkenbaar maken. Dat beogen ze, en dat doen ze dan ook.Elke verdediging neemt fragmenten uit het geheel, voegt ze samen zonder zich te bekommeren om hun eigenlijke onderlinge verband, en bouwt zo de illusie op van een geheel dat er niet is. Het is dit proces dat de bedreiging vormt, en niet een of ander resultaat dat er mogelijk uit voortvloeit. Wanneer delen uit het geheel worden losgescheurd en worden gezien als afzonderlijk en als een geheel in zichzelf, worden ze symbolen die staan voor een aanval op het geheel, succesvol in hun uitwerking, en nooit meer als heel te zien. En toch ben jij vergeten dat ze slechts jouw eigen beslissing vertegenwoordigen over wat werkelijk moet zijn, om de plaats in te nemen van wat werkelijk is.Ziekte is een beslissing. Het is niet iets wat jou overkomt, geheel ongezocht, dat je zwak maakt en je lijden brengt. Het is een keuze die jij maakt, een plan dat je opstelt, wanneer voor een moment de waarheid in je eigen misleide denkgeest oprijst en het lijkt of heel je wereld wankelt en op het punt staat om te vallen. Nu ben je ziek, opdat de waarheid zal weggaan en jouw verworvenheden niet langer zal bedreigen.Hoe denk je dat ziekte erin kan slagen jou van de waarheid af te schermen? Omdat ze bewijst dat het lichaam niet van jou gescheiden is, en jij dus gescheiden van de waarheid moet zijn. Jij lijdt pijn omdat het lichaam pijn lijdt en in deze pijn word jij er één mee gemaakt. Zo wordt je ‘ware’ identiteit instandgehouden en wordt de vreemde, kwellende gedachte dat je iets zou kunnen zijn wat meer is dan dit hoopje stof het zwijgen opgelegd en tot stilte gebracht. Want zie, dit stof kan jou doen lijden, je ledematen ontwrichten, je hart doen stilstaan, en je bevelen dat je sterft en ophoudt te bestaan.Zo is het lichaam sterker dan de waarheid, die jou vraagt te leven, maar jouw keuze om te sterven niet overwinnen kan. En zo is het lichaam machtiger dan het eeuwig leven, de Hemel brozer dan de hel, en wordt Gods plan voor de verlossing van Zijn Zoon weerstaan door een beslissing die sterker is dan Zijn Wil. Zijn Zoon is stof, de Vader incompleet, en chaos zit triomferend op Zijn troon.Zo zien jouw plannen voor je eigen verdediging eruit. En jij gelooft dat de Hemel siddert voor zulke dwaze aanvallen als deze, waarbij God verblind is door jouw illusies, waarheid in leugen is veranderd, en heel het universum onderworpen is aan wetten die jouw verdedigingen eraan zouden willen opleggen. Maar wie anders gelooft er in illusies dan degene wiens bedenksel ze zijn? Wie anders kan ze zien en erop reageren alsof ze de waarheid waren?God weet niet van jouw plannen om Zijn Wil te veranderen. Het universum blijft doof voor de wetten waarmee jij dacht erover te kunnen heersen. En de Hemel heeft zich niet gebogen voor de hel, noch het leven voor de dood. Het enige dat je kunt kiezen is te dénken dat je sterft of aan een ziekte lijdt, of de waarheid op enigerlei wijze verdraait. Wat geschapen is, staat los van dit alles. Verdedigingen zijn plannen om teniet te doen wat niet kan worden aangevallen. Wat onveranderlijk is, kan niet veranderen. En wat volkomen zondeloos is, kan niet zondigen.Dat is de eenvoudige waarheid. Ze appelleert niet aan macht, noch aan triomf. Ze dwingt geen gehoorzaamheid af en probeert evenmin te bewijzen hoe jammerlijk en vergeefs jouw pogingen zijn om verdedigingen op te stellen die haar zouden veranderen. De waarheid wil jou louter geluk schenken, want dat is haar doel. Misschien zucht ze een beetje wanneer jij haar gaven weggooit, en toch weet ze met volmaakte zekerheid dat wat God voor jou wil, wel moet worden ontvangen.Precies dit feit toont aan dat tijd een illusie is. Want tijd laat jou denken dat wat God je gegeven heeft nú niet de waarheid is, wat het ontegenzeggelijk moet zijn. De Gedachten van God staan geheel los van tijd. Want tijd is slechts een van die zinloze verdedigingen die jij tegen de waarheid hebt gemaakt. Wat Hij wil is niettemin hier, en jij blijft zoals Hij jou geschapen heeft.De waarheid heeft een macht die elke verdediging verre te boven gaat, want illusies kunnen niet blijven bestaan waar de waarheid toegelaten wordt. En ze komt tot iedere denkgeest die zijn wapens neerlegt en ophoudt te spelen met dwaasheid. Ze kan op elk moment worden gevonden: vandaag, als je ervoor kiest te oefenen in het verwelkomen van de waarheid.Dit is vandaag ons streven. En we zullen twee keer een kwartier geven om de waarheid te vragen tot ons te komen en ons vrij te maken. En de waarheid zal komen, want ze is nooit van ons gescheiden geweest. Ze wacht slechts op precies zo’n uitnodiging als wij vandaag geven. We leiden die in met een genezingsgebed, om ons te helpen uit te stijgen boven een verdedigende houding en de waarheid te laten zijn wat ze altijd is geweest:Ziekte is een verdediging tegen de waarheid.Ik zal de waarheid van wat ik ben aanvaarden, en mijn denkgeest vandaag geheel laten genezen.Genezing zal zich bliksemsnel door je open denkgeest verspreiden, terwijl vrede en waarheid de plaats komen innemen van oorlog en zinloze inbeeldingen. Er zullen geen donkere hoeken zijn die de ziekte nog verborgen kan houden en tegen het licht van de waarheid kan beschermen. Er zullen geen schimmige figuren uit je dromen in je denkgeest overblijven, noch hun duistere en onbeduidende bezigheden met dwaas gezochte dubbele bedoelingen. Je denkgeest zal genezen worden van alle ziekelijke wensen waaraan hij probeerde het lichaam te laten gehoorzamen.Nu is het lichaam genezen, want de bron van ziekte is opengesteld voor leniging. En dat je goed geoefend hebt zul je aan het volgende merken: het lichaam vertoont geen enkel gevoel. Als je het met succes hebt gedaan zal er geen gevoel meer zijn van ziek zijn of gezond zijn, van pijn of plezier. Er is in de denkgeest geen enkele reactie op wat het lichaam doet. Zijn nuttigheid is het enige wat blijft, verder niets.Misschien ontgaat het je dat dit de beperkingen wegneemt die jij het lichaam had opgelegd door de doelen die je eraan hebt toegekend. Zodra deze terzijde worden gelegd, zal de kracht die het lichaam heeft, altijd voldoende zijn om alle werkelijk nuttige doelen te dienen. De gezondheid van het lichaam is volledig gewaarborgd, omdat die niet beperkt wordt door de tijd, door het weer of vermoeidheid, door voedsel en drank, of door welke wetten ook waaraan jij het vroeger dienstbaar maakte. Je hoeft nu niets te doen om het gezond te maken, want ziekte is onmogelijk geworden.Maar deze bescherming moet door zorgvuldige oplettendheid in stand worden gehouden. Als jij je denkgeest aanvalgedachten laat koesteren, laat toegeven aan oordelen, of plannen laat smeden tegen toekomstige onzekerheden, dan heb jij jezelf opnieuw misplaatst, en een lichamelijke identiteit gevormd die het lichaam zal aanvallen, want de denkgeest is ziek.Mocht dit voorvallen, zorg dan voor een onmiddellijke remedie door jouw verdedigende houding niet toe te staan jou nog langer te schaden. Wees niet verward over wat genezen moet worden, maar zeg tegen jezelf:Ik ben vergeten wat ik werkelijk ben, want ik heb mijn lichaam met mezelf verward. Ziekte is een verdediging tegen de waarheid. Maar ik ben geen lichaam. En mijn denkgeest kan niet aanvallen.

LES 135Als ik me verdedig, word ik aangevallen.Wie zou zichzelf verdedigen als hij niet dacht dat hij werd aangevallen, dat de aanval werkelijkheid was en dat zijn eigen verdediging hem zou kunnen redden? En hierin ligt de dwaasheid van verdediging: ze verleent illusies volledige werkelijkheid en probeert ze dan als werkelijk te behandelen. Ze stapelt illusie op illusie en maakt zodoende correctie dubbel moeilijk. En precies dit doe je wanneer jij probeert de toekomst te plannen, het verleden te doen herleven, of het heden naar je hand te zetten.Je gaat te werk vanuit het geloof dat jij jezelf moet beschermen tegen wat er gebeurt omdat dat zeker zal bevatten wat jou bedreigt. Een gevoel van bedreiging is de erkenning van een ingewortelde zwakheid, een geloof dat er een gevaar bestaat dat de macht heeft jou aan te zetten tot een gepaste verdediging. De wereld is op dit waanzinnige geloof gebaseerd. En al haar structuren, al haar gedachten en twijfels, haar straffen en zware bewapening, haar wettelijke bepalingen en voorschriften, haar gedragsnormen en haar leiders en haar goden, allemaal dienen ze om haar gevoel van bedreiging in stand te houden. Want niemand bewandelt de wereld in wapenrusting zonder dat doodsangst hem om het hart slaat.Verdediging is angstaanjagend. Ze komt voort uit angst en vergroot die bij elke verdediging. Jij denkt dat ze veiligheid biedt. Maar ze spreekt van angst die tot werkelijkheid is gemaakt en paniek die is gerechtvaardigd. Is het niet vreemd dat je er niet even bij stilstaat, terwijl jij je plannen verder smeedt en je wapenrusting zwaarder, je sloten steviger maakt, om je af te vragen wat jij verdedigt, en hoe, en tegen wat?Laten we eerst eens bekijken wát je verdedigt. Het moet iets zijn dat erg zwak is en makkelijk aan te vallen. Het moet iets zijn dat een gemakkelijke prooi vormt, niet in staat zichzelf te beschermen, iets dat jouw verdediging behoeft. Wat anders dan het lichaam heeft zo’n broosheid dat voortdurende zorg en waakzame, diepe bezorgdheid nodig zijn om zijn nietig leven te beschermen? Wat anders dan het lichaam wankelt en moet wel falen om als waardige gastheer van de Zoon van God te dienen?Toch is het niet het lichaam dat bang, of een voorwerp van angst kan zijn. Het heeft geen andere behoeften dan die jij eraan toekent. Het heeft helemaal geen ingewikkelde verdedigingssystemen, geen gezondheid bevorderende medicijnen, geen zorg en geen bezorgdheid nodig. Verdedig zijn leven, geef het geschenken om het op te sieren, of muren om het te beveiligen, en je zegt alleen dat jouw huis openstaat voor de dief van de tijd, dat het bouwvallig is en onderhevig aan verval, en zo onveilig dat het met jouw eigen leven moet worden beschermd.Is dit beeld niet angstwekkend? Kun jij in vrede zijn met zo’n beeld van jouw huis? Maar wat anders heeft het lichaam het recht gegeven jou op deze manier te dienen dan jouw eigen geloof? Het is jouw denkgeest die het lichaam alle functies heeft gegeven die jij erin ziet, en zijn waarde ver heeft uitgetild boven een hoopje stof en water. Wie zou iets gaan verdedigen dat hij als zodanig heeft herkend?Het lichaam heeft geen verdediging nodig. Dit kan niet vaak genoeg worden benadrukt. Het zal sterk en gezond zijn, als de denkgeest er geen misbruik van maakt door het rollen toe te kennen die het niet kan vervullen, taken die buiten zijn bereik liggen en verheven doelen die het niet volbrengen kan. Zulke pogingen, lachwekkend en toch intens gekoesterd, zijn de bron van de vele dwaze aanvallen die jij erop uitvoert. Want het schijnt niet te voldoen aan je verwachtingen, je behoeften, je waarden en je dromen.Het ‘zelf’ dat bescherming nodig heeft, is geen werkelijkheid. Het lichaam, zonder waarde en niet eens de geringste verdediging waard, hoeft alleen maar waargenomen te worden als iets dat geheel los van jou staat, en het wordt een gezond, dienstbaar instrument waardoorheen de denkgeest kan werken tot de bruikbaarheid ervan voorbij is. Wie zou het nog willen behouden wanneer het niet meer bruikbaar is?Verdedig het lichaam en je hebt je denkgeest aangevallen. Want je hebt er de fouten, de zwakheden, de beperkingen en gebreken in gezien waarvan je denkt dat het lichaam moet worden verlost. Je ziet de denkgeest dan niet als gescheiden van lichamelijke condities. En je zult het lichaam alle pijn opleggen die voortkomt uit de opvatting dat de denkgeest beperkt en kwetsbaar is, los van andere denkgeesten en gescheiden van zijn Bron.Dit zijn de gedachten die genezing nodig hebben, en het lichaam zal met gezondheid reageren wanneer die gecorrigeerd en door waarheid vervangen zijn. Dit is de enige werkelijke verdediging van het lichaam. Maar zoek je híer naar zijn verdediging? Je biedt het bescherming van een soort waar het helemaal geen baat bij heeft, maar dat slechts het leed van jouw denkgeest vergroot. Jij geneest niet, maar neemt alleen de hoop op genezing weg, want je ziet niet waarop hoop moet zijn gericht, wil ze zinvol zijn.Een genezen denkgeest maakt geen plannen. Hij voert de plannen uit die hij ontvangt door te luisteren naar wijsheid die niet van hemzelf is. Hij wacht totdat hem instructies worden gegeven over wat er moet worden gedaan en gaat dat dan doen. Hij verlaat zich in niets op zichzelf behalve in zijn geschiktheid om de hem toegewezen plannen te volvoeren. Hij voelt zich veilig in de zekerheid dat hindernissen geen belemmering kunnen vormen voor zijn voortgang in de volbrenging van enig doel dat het grotere plan dient dat voor ieders welzijn werd gemaakt.Een genezen denkgeest is bevrijd van het geloof dat hij plannen moet maken, ook al kan hij niet weten welk resultaat het beste is, met welk middel dat wordt bereikt, noch hoe hij het probleem kan herkennen ter oplossing waarvan het plan is gemaakt. Hij moet het lichaam wel bij zijn plannen misbruiken tot hij inziet dat dit het geval is. Maar wanneer hij dit als waar heeft aangenomen, dan is hij genezen en laat hij het lichaam los.Het lichaam onderwerpen aan de plannen die de ongenezen denkgeest opstelt om zichzelf te redden, maakt het lichaam zeker ziek. Het is niet vrij het middel te zijn dat meehelpt aan een plan dat zijn eigen bescherming verre te boven gaat en dat zijn diensten voor korte tijd behoeft. In deze hoedanigheid is gezondheid verzekerd. Want alles wat de denkgeest hiervoor aanwendt, zal vlekkeloos functioneren, en wel met de kracht die hem gegeven is, en het kan niet falen.Het valt misschien niet makkelijk te zien dat zelfgeïnitieerde plannen slechts verdedigingen zijn, met geen ander doel dan te verwezenlijken waartoe die allemaal werden gemaakt. Ze zijn het middel waarmee een bange denkgeest zijn eigen bescherming ter hand wil nemen, ten koste van de waarheid. Dit valt bij sommige vormen die deze zelfmisleidingen aannemen niet moeilijk in te zien, waar de ontkenning van de werkelijkheid overduidelijk is. Toch wordt planning niet vaak als een verdediging onderkend.De denkgeest die verwikkeld is in plannen maken voor zichzelf, is bezig met het opbouwen van controle over toekomstige gebeurtenissen. Hij denkt niet dat er voor hem gezorgd zal worden, tenzij hij zijn eigen voorzorgen neemt. De tijd krijgt een nadruk op de toekomst, die beheerst wordt door lering en ervaring verkregen uit voorbije gebeurtenissen en vroegere overtuigingen. Het gaat voorbij aan het heden, want het berust op het idee dat het verleden genoeg lering heeft gebracht om de denkgeest zijn toekomstige koers te laten bepalen.De denkgeest die plannen maakt, weigert aldus ruimte te laten aan verandering. Wat hij vroeger heeft geleerd, wordt de basis voor zijn toekomstige doelen. Zijn ervaring in het verleden bepaalt zijn keuze over wat gebeuren zal. En hij ziet niet dat hier en nu alles aanwezig is wat hij nodig heeft om een toekomst te garanderen heel anders dan het verleden, zonder dat enige oude ideeën of ziekelijke overtuigingen voortbestaan. Anticipatie speelt in het geheel geen rol, want vertrouwen-nú wijst de weg.Verdedigingen zijn de plannen die jij tegen de waarheid opstelt. Hun doel is te selecteren wat jij goedkeurt, en te negeren wat jij als onverenigbaar met je overtuigingen over jouw werkelijkheid beschouwt. Maar wat overblijft is bepaald zonder betekenis. Want het is jouw werkelijkheid die de ‘bedreiging’ vormt welke jouw verdedigingen willen aanvallen, verbergen, uit elkaar halen en kruisigen.Wat zou je niet kunnen aanvaarden, als je maar wist dat alles wat plaatsvindt, alle gebeurtenissen in verleden, heden en toekomst, liefdevol gepland zijn door Degene wiens enig doel jouw welzijn is? Misschien heb je Zijn plan misverstaan, want Hij zou jou nooit pijn schenken. Maar jouw verdedigingen lieten je niet toe Zijn liefdevolle zegening te zien stralen in elke stap die jij ooit hebt gezet. Terwijl jij plannen maakte voor de dood, leidde Hij je zachtjes naar eeuwig leven.Je vertrouwen-nú in Hem is de verdediging die een ongestoorde toekomst belooft, zonder een spoor verdriet en met vreugde die gestaag groeit wanneer dit leven een heilig moment wordt, geplaatst binnen de tijd, maar met louter oog voor onsterfelijkheid. Laat geen andere verdediging dan je vertrouwen-nú de toekomst leiden, en dit leven wordt een betekenisvolle ontmoeting met de waarheid, die alleen door jouw verdedigingen kan worden verborgen.Zonder verdedigingen word je een licht dat door de Hemel dankbaar als het zijne wordt erkend. En het zal jou verder leiden langs wegen die voor jouw geluk zijn bestemd, in overeenstemming met het aloude plan dat begon toen tijd geboren werd. Zij die je volgen, zullen hun licht bij het jouwe voegen, en het zal toenemen tot de wereld oplicht van vreugde.

LES 134Laat me vergeving zien zoals ze is.Laten we de betekenis van ‘vergeven’ eens opnieuw bekijken, want die wordt snel verdraaid en gezien als iets wat gepaard gaat met een onterecht offer van terechte toorn, als een ongerechtvaardigd en onverdiend geschenk, en een totale ontkenning van de waarheid. In zo’n zienswijze moet vergeving wel gezien worden als louter een buitenissige dwaasheid, en lijkt het of deze cursus verlossing laat berusten op een gril.Deze verwrongen zienswijze van wat vergeving inhoudt valt makkelijk te corrigeren wanneer je het feit kunt accepteren dat er geen vergeving wordt gevraagd voor wat waar is. Het moet worden beperkt tot wat onwaar is. Het is voor alles irrelevant behalve voor illusies. Waarheid is Gods schepping en die te vergeven heeft geen betekenis. Alle waarheid behoort Hem toe, weerspiegelt Zijn wetten en straalt Zijn Liefde uit. Heeft die vergeving nodig? Hoe kun je het zondeloze, eeuwig weldadige vergeven?De voornaamste moeilijkheid die je ondervindt bij oprechte vergeving van jouw kant is dat jij nog steeds gelooft dat je de waarheid moet vergeven, en niet illusies. Jij beschouwt vergeving als een vergeefse poging om voorbij te gaan aan wat er is, om de waarheid te negeren, in een ongegrond streven jezelf te misleiden door een illusie waar te maken. Dit verwrongen gezichtspunt weerspiegelt slechts de greep die het begrip zonde nog steeds op jouw denkgeest heeft, zoals jij jezelf bekijkt.Omdat jij denkt dat je zonden werkelijk zijn, zie je vergeving als een vorm van misleiding. Want het is onmogelijk de zonde voor waar te houden en niet te geloven dat vergeving een leugen is. Aldus is vergeving in feite niets dan een zonde, net als heel de rest. Ze zegt dat de waarheid onwaar is, en lacht de verdorvenen toe alsof die zo onschuldig zijn als gras, en zo wit als sneeuw. Ze is bedrieglijk in wat ze denkt dat ze bereiken kan. Ze ziet als juist wie duidelijk verkeerd is, en wie weerzinwekkend is als goed.Vergeving is in zo’n optiek geen uitweg. Het is slechts eens te meer een teken dat zonde onvergeeflijk is en op zijn best moet worden verborgen, ontkend of van een andere naam voorzien, omdat vergeving verraad aan de waarheid is. Schuld kan niet worden vergeven. Als je zondigt, is je schuld eeuwig. Degenen die worden vergeven vanuit de optiek dat hun zonden werkelijk zijn, worden jammerlijk bespot en twee keer veroordeeld: eerst door henzelf voor wat ze denken te hebben gedaan, en dan nog eens door degenen die aan hen vergeving schenken.Het is de onwerkelijkheid van de zonde die vergeving natuurlijk en volkomen zinnig maakt, een intense opluchting voor degenen die haar geven en een stille zegening waar ze ontvangen wordt. Ze gedoogt geen illusies maar verzamelt die lichthartig, met een lachje, en legt ze zachtjes aan de voeten van de waarheid. En daar verdwijnen ze totaal.Vergeving is het enige wat staat voor de waarheid binnen de illusies van de wereld. Ze ziet dat die niets zijn en kijkt dwars door de duizend vormen heen waarin ze kunnen verschijnen. Ze neemt leugens waar, maar wordt niet misleid. Ze slaat geen acht op de zelfbeschuldigende kreten van zondaars, buiten zichzelf van schuldgevoelens. Ze kijkt naar hen met kalme blik en zegt eenvoudig tot hen:‘Mijn broeder, wat je denkt is niet de waarheid.’De kracht van vergeving is haar eerlijkheid, die zo onbezoedeld is dat ze illusies als illusies en niet als waarheid ziet. Hierom wordt juist zij de ontmaskeraar van leugens en de grote hersteller van de eenvoudige waarheid. Door haar vermogen voorbij te zien aan wat er niet is, opent ze de weg naar de waarheid die door schulddromen was versperd. Nu ben jij vrij de weg te volgen die jouw ware vergeving voor je openlegt. Want als één broeder dit geschenk van jou ontvangen heeft, staat de deur open voor jouzelf.Er is een heel eenvoudige manier om de deur naar ware vergeving te vinden en te zien hoe die ter verwelkoming wijdopen staat. Wanneer jij voelt dat je in de verleiding komt iemand te beschuldigen van enigerlei zonde, sta dan je denkgeest niet toe te blijven stilstaan bij wat jij denkt dat hij heeft gedaan, want dat is zelfmisleiding. Vraag liever:‘Wil ik mezelf hiervan beschuldigen?’Aldus zul je keuzemogelijkheden zien op een wijze die kiezen zinvol maakt en die jouw denkgeest zo vrij van schuld en pijn houdt als God Zelf dat heeft beschikt en zoals die in waarheid is. Alleen leugens plegen te veroordelen. In waarheid is onschuld het enige wat er is. Vergeving staat tussen illusies en de waarheid, tussen de wereld die jij ziet en wat daarachter ligt, tussen de hel van schuld en de Hemelpoort.Over deze brug, zo machtig als de liefde die er haar zegen over heeft uitgespreid, worden alle dromen van kwaad, haat en aanval in stilte naar de waarheid gebracht. Ze worden niet bewaard om zich op te kunnen blazen en tekeer te gaan, en de dwaze dromer die erin gelooft, angst aan te jagen. Hij is zachtjes uit zijn droom gewekt door te begrijpen dat wat hij dacht dat hij zag, er nooit is geweest. En nu kan hij niet voelen dat elke ontsnapping hem is ontzegd.Hij hoeft niet te vechten om zichzelf te redden. Hij hoeft de draken niet te doden waarvan hij dacht dat ze hem op de hielen zaten. Noch hoeft hij de zware stenen muren en ijzeren deuren op te trekken waarvan hij meende dat ze hem veiligheid konden bieden. Hij kan het loodzware en nutteloze pantser afdoen, gemaakt om zijn denkgeest aan angst en ellende te ketenen. Zijn stap is licht, en als hij zijn voet optilt om verder te gaan, blijft er een ster achter om de weg te wijzen aan degenen die hem volgen.Vergeving moet beoefend worden, want de wereld is blind voor haar betekenis en niet in staat een gids te verschaffen die jou haar weldadigheid leren kan. Er is geen gedachte in heel de wereld die tot enig begrip leidt van de wetten die ze volgt, noch van de Gedachte die ze weerspiegelt. Ze is even vreemd aan de wereld als jouw eigen werkelijkheid dat is. En toch verbindt ze jouw denkgeest met de werkelijkheid in jou.Vandaag oefenen we ons in ware vergeving, opdat het moment van verbinding niet langer wordt uitgesteld. Want we willen onze werkelijkheid in vrijheid en vrede beleven. Onze oefeningen worden tot de voetstappen die de weg verlichten voor al onze broeders, die ons zullen volgen naar de werkelijkheid die wij delen met hen. Laten wij, opdat dit mag worden volbracht, vandaag twee keer een kwartier geven en dat doorbrengen met de Gids die de betekenis van vergeving begrijpt, en ons werd gezonden om ons dat te leren. Laten we Hem vragen:Laat me vergeving zien zoals ze is.Kies dan op Zijn aanwijzing een broeder uit en zet al zijn ‘zonden’ op een rij, terwijl die één voor één in je gedachten opkomen. Zorg ervoor dat je bij niet één ervan blijft stilstaan, maar besef dat je zijn ‘vergrijpen’ alleen gebruikt om de wereld te verlossen van elk idee van zonde. Bekijk kort alle slechte dingen die jij over hem dacht en vraag telkens aan jezelf:‘Wil ik mezelf hiervoor veroordelen?’Laat hem bevrijd worden van alle gedachten die jij koesterde over zonde in hem. En nu ben jij op vrijheid voorbereid. Als je tot nu toe bereidwillig en oprecht geoefend hebt, zul je allengs een gevoel gaan bespeuren van te worden opgetild, een lichter worden van het gewicht op je borst, en een diep en zeker gevoel van opluchting. De resterende tijd moet je eraan geven om te ervaren dat jij ontkomen bent aan alle zware ketenen die je probeerde jouw broeder om te hangen, maar die daarentegen jouzelf omhangen werden.Vergeving moet de hele dag door geoefend worden, want het zal nog menigmaal voorkomen dat je haar betekenis vergeet en jezelf aanvalt. Wanneer dit gebeurt, laat je denkgeest dan door deze illusie heenkijken terwijl jij jezelf voorhoudt:Laat me vergeving zien zoals ze is.Wil ik mezelf hiervan beschuldigen?Ik zal mezelf deze keten niet omhangen.Houd bij alles wat je doet dit in gedachten:Niemand wordt alleen gekruisigd, en niemand kan alleen de Hemel binnengaan.

LES 133Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft.Soms levert het in het onderwijs profijt op de leerling terug te brengen tot praktische aangelegenheden, vooral nadat je hebt doorgenomen wat theoretisch schijnt en ver lijkt af te staan van wat hij al heeft geleerd. Dit zullen we vandaag doen. We zullen niet spreken over hoogstaande, wereldomvattende ideeën, maar in plaats daarvan stilstaan bij profijt voor jou.Jij vraagt niet te veel van het leven, maar veel te weinig. Wanneer je toestaat dat jouw denkgeest wordt aangetrokken tot lichamelijke aangelegenheden, tot dingen die je koopt, tot aanzien zoals de wereld dat waardeert, vraag je om verdriet, niet om geluk. Deze cursus doet geen poging het weinige dat je hebt van jou af te nemen. Hij probeert niet utopische ideeën in de plaats te stellen van genoegens die de wereld bevat. Er zijn geen genoegens in de wereld.Vandaag zetten we de werkelijke criteria op een rij waaraan jij alle dingen kunt toetsen die je meent te verlangen. Tenzij die aan deze gegronde vereisten voldoen, zijn ze het verlangen allerminst waard, want ze kunnen slechts de plaats innemen van wat meer te bieden heeft. Jij kunt de wetten die de keuze bepalen niet maken, evenmin als jij de alternatieven kunt maken waaruit je kiezen kunt. Kiezen kun je, sterker nog, dat moet je. Maar het is verstandig de wetten te leren die je in beweging zet wanneer je kiest, en te weten tussen welke alternatieven je kiest.Wij hebben al beklemtoond dat er maar twee zijn, hoeveel het er ook lijken. De keuzeruimte is bepaald en dat kunnen we niet veranderen. Het zou hoogst onheus zijn tegenover jou om geen limiet te stellen aan de hoeveelheid alternatieven en zo jouw uiteindelijke keuze te vertragen totdat je ze in de tijd allemaal had overwogen, en jou niet ondubbelzinnig naar de plaats te voeren waar maar één keuze moet worden gemaakt.Een andere milde en verwante wet is dat er geen compromis mogelijk is in wat jouw keuze je moet brengen. Ze kan jou niet maar een beetje geven, want er is geen tussenmaat. Elke keuze die jij maakt, brengt jou alles of niets. Daarom, als je de criteria leert waarmee jij alles van niets kunt onderscheiden, zul jij de beste keuze maken.Ten eerste, als je iets kiest dat niet voor altijd blijft bestaan, heeft wat je gekozen hebt geen waarde. Een tijdelijke waarde is zonder enige waarde. Tijd kan nooit een waarde wegnemen die werkelijk is. Wat vervluchtigt en sterft, is er nooit geweest en heeft niets te bieden aan degene die het kiest. Hij wordt door een niets misleid, in een vorm die hij prettig denkt te vinden.Vervolgens, als je ervoor kiest iets van iemand anders weg te nemen, zul jij niets overhouden. Dit komt doordat je, wanneer jij hem zijn recht op alles ontzegt, jezelf ook je recht daarop hebt ontzegd. Daarom zul je de dingen die jij werkelijk hebt, niet herkennen, omdat je ontkent dat ze er zijn. Wie iets probeert weg te nemen is misleid door de illusie dat verlies winst opleveren kan. Maar verlies kan alleen maar verlies opleveren, en niets meer dan dat.Op je volgende overweging zijn alle andere gebaseerd. Waarom heeft de keuze die jij maakt waarde voor jou? Waardoor wordt jouw denkgeest ertoe aangetrokken? Welk doel dient ze? Hier kun je het makkelijkst van al worden misleid. Want wat het ego wenst, herkent het niet. Het spreekt de waarheid zelfs niet wanneer het die waarneemt, want het moet het aureool behouden dat het gebruikt om zijn doelen te beschermen tegen vlekken en roest, opdat jij kunt zien hoe ‘onschuldig’ het is.Maar zijn camouflage is een dun vernisje, dat alleen diegenen kan misleiden die zich ermee tevredenstellen te worden misleid. Zijn doelen zijn zonneklaar voor ieder die de moeite neemt ernaar te zoeken. Hier wordt de misleiding verdubbeld, want degene die misleid wordt, zal niet merken dat hij er eenvoudig niet in is geslaagd iets te winnen. Hij zal geloven dat hij de verborgen doelen van het ego heeft gediend.Maar alhoewel hij probeert het aureool van het ego helder voor ogen te houden, moet hij toch wel de vlekkerige randen en de roestige kern ervan zien. Zijn vergissingen, die geen uitwerking hebben, lijken hem zonden toe, omdat hij de vlekken als iets van hemzelf beschouwt, de roest als een teken van diepe onwaardigheid in hemzelf. Hij die niettemin de doelen van het ego in stand wil houden en ze als de zijne wil dienen, maakt volgens de voorschriften van zijn gids geen vergissingen. Deze leiding onderwijst dat het een dwaling is te geloven dat zonden slechts vergissingen zijn, want wie zou voor zijn zonden willen lijden als dit zo was?En zo komen we aan het keuzecriterium dat het moeilijkst te geloven is, omdat zijn onmiskenbaarheid door vele lagen duisterheid wordt bedekt. Als jij je op een of andere manier schuldig voelt over je keuze, heb je toegestaan dat de doelen van het ego zich tussen de werkelijke alternatieven hebben ingeschoven. En zo besef jij niet dat er maar twee zijn, en het alternatief dat je gekozen denkt te hebben lijkt angstwekkend, en veel te gevaarlijk om slechts het niets te zijn dat het feitelijk is.Alle dingen zijn waardevol of waardeloos, wel of in het geheel niet na strevenswaard, volkomen wenselijk of niet de minste moeite waard. Kiezen is juist hierdoor gemakkelijk. Complexiteit is niets anders dan een rookgordijn dat het uiterst simpele feit verhult dat geen enkele beslissing moeilijk kan zijn. Wat is je winst wanneer je dit leert? Die is veel groter dan jou slechts makkelijk en zonder pijn keuzes te laten maken.De Hemel zelf wordt bereikt met lege handen en een open denkgeest, die met niets komt om alles te vinden en er als het zijne aanspraak op te maken. We zullen proberen deze staat vandaag te bereiken, waarbij we zelfmisleiding afleggen en eerlijk bereid zijn alleen daaraan waarde te verlenen wat echt waardevol en werkelijk is. Onze twee langere oefenperioden van vijftien minuten elk beginnen als volgt:Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft; alleen wat waarde heeft, zoek ik, want alleen dat wens ik te vinden.En ontvang dan wat iedereen wacht die onbelast de poort van de Hemel bereikt, welke bij zijn komst openzwaait. Mocht je jezelf gaan toestaan wat nodeloze lasten te verzamelen, of te geloven dat je voor een paar moeilijke beslissingen staat, antwoord dan vlug met deze eenvoudige gedachte:Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft, want mij behoort het waardevolle toe.

LES 132Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht.Wat anders houdt de wereld in ketenen gevangen dan jouw overtuigingen? En wat anders kan de wereld verlossen dan jouw Zelf? Geloof is werkelijk krachtig. De kracht van de gedachten die jij eropna houdt is enorm, en illusies zijn even sterk in hun gevolgen als de waarheid dat is. Een krankzinnige denkt dat de wereld die hij ziet werkelijk is en twijfelt er niet aan. Evenmin kan hij daarvan worden afgebracht door de gevolgen van zijn gedachten in twijfel te trekken. Pas wanneer hun bron in twijfel wordt getrokken gloort voor hem eindelijk de hoop op vrijheid.Toch is verlossing makkelijk te bereiken, want ieder is vrij zijn denken te veranderen, en al zijn gedachten veranderen mee. Nu is de bron van alle gedachten verschoven, want je denken veranderen betekent dat je de bron hebt veranderd van alle ideeën die je bedenkt, ooit bedacht hebt of nog bedenken zult. Je maakt het verleden vrij van wat je eerder hebt gedacht. Je maakt de toekomst vrij van alle oeroude gedachten van een zoeken naar wat jij niet vinden wilt.Het heden is nu de enige tijd die overblijft. Hier in het heden wordt de wereld bevrijd. Want zodra jij toelaat dat het verleden opgeheven wordt en je de toekomst van je oeroude angsten bevrijdt, vind je ontsnapping en schenk je die aan de wereld. Jij hebt de wereld tot slaaf gemaakt met al je angsten, je twijfels en misère, je pijn en tranen; en al je ellende drukt op haar en maakt de wereld tot gevangene van je overtuigingen. Ze wordt overal getroffen door de dood omdat jij in je denkgeest de bittere gedachten aan de dood vasthoudt.De wereld op zichzelf is niets. Jouw denkgeest moet er betekenis aan geven. En wat jij erin aanschouwt zijn jouw wensen, die je ten tonele hebt gevoerd zodat jij ernaar kunt kijken en kunt denken dat ze werkelijk zijn. Misschien denk je dat jij de wereld niet hebt gemaakt, maar met tegenzin bent gekomen naar wat al was gemaakt en beslist niet stond te wachten tot jouw gedachten er betekenis aan gaven. Maar feitelijk heb je toen je kwam, precies gevonden wat je zocht.Er is geen wereld los van wat jij wenst, en hierin ligt jouw uiteindelijke bevrijding. Verander slechts je denken over wat je wilt zien en heel de wereld zal onvermijdelijk in overeenstemming hiermee veranderen. Ideeën verlaten hun bron niet. Dit centrale thema wordt in het tekstboek vaak vermeld en moet in gedachten worden gehouden, wil je de les van vandaag begrijpen. Het is geen trots die jou zegt dat jij de wereld die je ziet, gemaakt hebt, en dat ze verandert als jij je denken verandert.Maar het is trots die beweert dat je in een wereld gekomen bent die volledig los van jou staat, ontoegankelijk voor wat jij denkt en volkomen afgezonderd van wat jij toevallig denkt dat ze is. Er is geen wereld! Dit is de kerngedachte die de cursus probeert te onderwijzen. Niet ieder is bereid dit te aanvaarden en ieder moet zo ver gaan als hij zich kan laten leiden langs de weg die hem naar de waarheid voert. Hij zal terugkeren en weer verder gaan, of misschien een tijdje ervoor terugwijken en terugkeren eens weer.Maar genezing is het geschenk van hen die bereid zijn te leren dat er geen wereld is en die les nu kunnen aanvaarden. Hun bereidheid zal hun de les aanreiken in een vorm die zij kunnen begrijpen en herkennen. Sommigen zien die plotseling in hun stervensuur en staan op om haar te onderwijzen. Anderen vinden haar in een ervaring die niet van deze wereld is, en die hun laat zien dat de wereld niet bestaat, want wat zij aanschouwen moet wel de waarheid zijn, en toch weerspreekt dat duidelijk deze wereld.En sommigen zullen haar in deze cursus vinden en in de oefeningen die we doen vandaag. Het idee van vandaag is waar omdat de wereld niet bestaat. En als ze inderdaad het product van je eigen verbeelding is, dan kun jij haar bevrijden van alle dingen die je haar ooit hebt toegedacht, louter door al de gedachten te veranderen die haar die uiterlijke verschijningsvormen hebben verleend. De zieken worden genezen zodra jij alle gedachten over ziekte loslaat, en de doden verrijzen zodra jij gedachten over leven de plaats laat innemen van alle gedachten die jij ooit hebt gehad over de dood.Een les die al eens eerder werd herhaald, moet nu opnieuw worden benadrukt, want ze bevat de solide grondslag voor het idee van vandaag. Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Er is geen plaats waar jij kunt lijden, en geen tijd die verandering kan brengen in jouw eeuwige staat. Hoe kan een wereld van tijd en plaats bestaan, als jij blijft zoals God jou geschapen heeft?Wat is de les voor vandaag anders dan een andere manier om te zeggen dat jouw Zelf kennen de verlossing van de wereld inhoudt? De wereld bevrijden van elk soort pijn betekent alleen je denken over jezelf veranderen. Er is geen wereld los van jouw ideeën, want ideeën verlaten nooit hun bron, en jij houdt in je denkgeest de wereld in gedachten in stand.Maar als jij bent zoals God jou geschapen heeft, kun jij niet los van Hem denken, noch maken wat niet Zijn tijdloosheid en Liefde deelt. Zijn deze eigen aan de wereld die jij ziet? Schept ze zoals Hij? Tenzij ze dat doet, is ze niet werkelijk, en kan überhaupt niet zijn. Als jij werkelijk bent, is de wereld die jij ziet onwaar, want Gods schepping is in elk opzicht anders dan de wereld. En zoals het Zijn Gedachte was waardoor jij werd geschapen, zo zijn het jouw gedachten die haar hebben gemaakt en die haar moeten vrijmaken, opdat je de Gedachten mag kennen die jij deelt met God.Bevrijd de wereld! Jouw werkelijke scheppingen wachten op deze bevrijding om jou vaderschap te geven, niet van illusies maar in waarheid zoals God. God deelt Zijn Vaderschap met jou, die Zijn Zoon bent, want Hij maakt geen onderscheid tussen wat Hijzelf is en wat nog steeds Hijzelf is. Wat Hij schept staat niet los van Hem, en nergens eindigt de Vader en begint de Zoon als iets afzonderlijk van Hem.Er is geen wereld, omdat ze een gedachte is los van God, gemaakt om de Vader en de Zoon te scheiden, en een deel van God Zelf weg te breken en zo Zijn Heelheid te vernietigen. Kan een wereld die voortkomt uit dit idee, werkelijk zijn? Kan ze ergens zijn? Ontken illusies, maar aanvaard de waarheid. Ontken dat jij een schaduw bent, die kortstondig op een stervende wereld is geworpen. Bevrijd je denkgeest en je zult naar een bevrijde wereld kijken.Vandaag is ons doel de wereld te bevrijden van alle loze gedachten die we ooit over haar en over alle levende wezens die wij daarin zien, hebben gehad. Ze kunnen er niet zijn. Evenmin als wij. Want wij verblijven, samen met hen, in de woning die onze Vader voor ons heeft gereedgemaakt. En wij, die zijn zoals Hij ons geschapen heeft, willen de wereld vandaag van elk van onze illusies losmaken, opdat wij vrij zullen zijn.Begin de perioden van vijftien minuten, waarin we vandaag twee keer oefenen, als volgt:Ik, die blijf zoals God mij geschapen heeft, wil de wereld bevrijden van al wat ik haar heb toegedacht. Want ik ben werkelijkheid omdat de wereld dat niet is, en ik wil mijn eigen werkelijkheid kennen.Rust dan alleen maar, alert, maar zonder inspanning, en laat in stilte je denken zo worden veranderd dat de wereld wordt bevrijd, samen met jou.Je hoeft niet te merken dat er genezing optreedt bij vele broeders in verre delen van de wereld, alsook bij hen die jij dichtbij je ziet, wanneer jij deze gedachten uitzendt om de wereld te zegenen. Maar je zult je eigen bevrijding voelen, hoewel je misschien vooralsnog niet volledig begrijpt dat jij nooit alleen kunt worden bevrijd.Vermeerder heel de dag door de vrijheid die via jouw ideeën naar heel de wereld wordt gezonden, en zeg telkens wanneer je ertoe verleid wordt de macht van jouw simpele verandering van denken te ontkennen:Ik bevrijd de wereld van al wat ik haar heb toegedacht en kies in plaats daarvan mijn eigen werkelijkheid.

LES 131Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.Mislukking omringt jou overal, zolang je doelen nastreeft die niet bereikt kunnen worden. Je zoekt naar het duurzame in het vergankelijke, naar liefde waar geen liefde is, naar veiligheid te midden van gevaar, naar onsterfelijkheid binnen de duisternis van de droom van de dood. Wie kan slagen waar tegenstrijdigheid het decor van zijn zoektocht vormt, de plaats waar hij komt om stabiliteit te vinden?Zinloze doelen worden niet bereikt. Je kunt die met geen mogelijkheid bereiken, want de middelen waarmee jij ze nastreeft zijn even zinloos als het doel zelf. Wie kan zulke onzinnige middelengebruiken en hopen hiermee iets te winnen? Waar kunnen ze toe leiden? En wat zouden ze kunnen bewerkstelligen dat enige hoop biedt werkelijk te zijn? Het najagen van fantasieën leidt tot de dood, want het is een zoektocht naar het niets, en terwijl je naar het leven zoekt, vraag je om de dood. Je zoekt naar veiligheid en geborgenheid, terwijl je in je hart bidt om gevaar en om de bescherming van de nietige droom die jij hebt gemaakt.Toch is zoeken onvermijdelijk hier. Daarvoor ben je gekomen en je zult stellig datgene doen waarvoor je gekomen bent. Maar de wereld kan jou het doel dat je zoekt niet voorschrijven, tenzij jij haar de macht daartoe geeft. Zo niet, dan ben je nog steeds vrij een doel te kiezen dat voorbij de wereld en elke wereldse gedachte ligt, een doel dat jou wordt ingegeven door een idee dat je opgaf en toch in herinnering hield, oud en toch nieuw, een echo van een vergeten erfgoed, die toch alles inhoudt wat jij werkelijk verlangt.Wees blij dat je moet zoeken. Wees ook blij te ontdekken dat je naar de Hemel zoekt en dat je ontegenzeggelijk het doel zult vinden dat jij werkelijk verlangt. Niemand kan nalaten dit doel te verlangen en het uiteindelijk te bereiken. Gods Zoon kan niet vergeefs zoeken, al kan hij proberen uitstel af te dwingen, zichzelf te misleiden en te denken dat het de hel is die hij zoekt. Wanneer hij zich vergist, ondervindt hij correctie. Wanneer hij afdwaalt, wordt hij teruggeleid naar de hem toegewezen taak.Niemand blijft in de hel, want niemand kan zijn Schepper in de steek laten, noch Zijn volmaakte, tijdloze en onveranderlijke Liefde beïnvloeden. Jij zult de Hemel vinden. Alles wat je zoekt, op dit ene na, zal wegvallen. Maar niet omdat het jou ontnomen wordt. Het zal verdwijnen omdat jij het niet verlangt. Je zult het doel dat jij werkelijk verlangt even zeker bereiken als het zeker is dat God jou in zondeloosheid geschapen heeft.Waarom op de Hemel wachten? Die is hier vandaag. Tijd is de grote illusie dat die in het verleden of in de toekomst ligt. Toch kan dit niet zo zijn, als dit het is waar God wil dat Zijn Zoon is. Hoe zou Gods Wil in het verleden kunnen liggen of nog moeten geschieden? Wat Hij wil, is nu, zonder verleden en geheel toekomstloos. Het staat even ver van de tijd af als een nietig kaarsje van een verafgelegen ster, of wat jij koos van wat jij werkelijk verlangt.De Hemel blijft jouw enige alternatief voor deze vreemde wereld die jij hebt gemaakt, met al haar aspecten, haar verschuivende patronen en onzekere doelen, haar pijnlijke genoegens en droevige geneugten. God heeft geen tegenstrijdigheden gemaakt. Wat zijn eigen bestaan ontkent en zichzelf aanvalt, komt niet van Hem. Hij heeft niet twee denkgeesten gemaakt, met de Hemel als het verheugende gevolg van de ene, en de aarde, die in elk opzicht het tegendeel van de Hemel is, als het droevige resultaat van de andere.God lijdt niet aan conflict. Evenmin is Zijn schepping in tweeën gedeeld. Hoe kan het dan mogelijk zijn dat Zijn Zoon in de hel verblijft, terwijl God Zelf hem in de Hemel heeft gevestigd? Zou hij kunnen verliezen wat de Eeuwige Wil hem voor eeuwig als zijn woonplaats heeft geschonken? Laten we niet langer proberen een vreemde wil op te leggen aan Gods enige doel. Hij is hier omdat Hij dat wil en wat Hij wil is nu aanwezig, buiten het bereik van de tijd.Vandaag zullen we geen paradox in plaats van de waarheid verkiezen. Hoe zou de Zoon van God tijd kunnen maken om daarmee de Wil van God weg te nemen? Zo verloochent hij zichzelf en weerspreekt hij wat geen tegendeel kent. Hij denkt dat hij een hel heeft gemaakt die tegenover de Hemel staat, en hij gelooft dat hij verblijft in wat niet bestaat, terwijl de Hemel de plaats is die hij niet vinden kan.Laat vandaag zulke dwaze gedachten achter je en richt je denkgeest in plaats daarvan op ware ideeën. Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen, en het is de waarheid die we vandaag proberen te bereiken. Vandaag zullen we drie keer tien minuten aan dit doel wijden, en we zullen vragen de werkelijke wereld te zien verrijzen om de dwaze denkbeelden die we koesteren te vervangen door ware ideeën, in plaats van de gedachten die geen betekenis en geen gevolg, geen oorsprong en geen inhoud in de waarheid hebben.Dit erkennen we wanneer we met onze oefenperioden aanvangen. Begin hiermee:Ik vraag om een andere wereld te zien, en een ander soort gedachten te denken dan die ik heb gemaakt. De wereld die ik zoek, heb ik niet alleen gemaakt, de gedachten die ik wil denken, zijn niet de mijne.Observeer enkele minuten lang je denkgeest en zie, hoewel je ogen gesloten zijn, de zinloze wereld die jij als werkelijk beschouwt. Bekijk eveneens de gedachten die zich met zo’n wereld laten verenigen en die jij als waar beschouwt. Laat ze dan los, en daal af naar de heilige plaats die zij niet betreden kunnen. Onder hen is een deur in je denkgeest die je niet helemaal af kunt sluiten om te verbergen wat daarachter ligt.Zoek die deur en vind haar. Maar herinner jezelf eraan, voordat je haar probeert te openen, dat niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen. En dit is het verzoek dat je vandaag doet. Niets anders heeft nu enige betekenis, geen enkel ander doel heeft nu waarde of wordt nagestreefd, niets wat voor deze deur ligt verlang je echt, en alleen wat erachter ligt zoek je.Steek je hand uit en zie hoe makkelijk de deur openzwaait louter door jouw ene voornemen om te gaan naar wat daarachter ligt. Engelen verlichten de weg, zodat alle duisternis verdwijnt en jij in een licht staat zo helder en duidelijk, dat jij alle dingen die je ziet kunt begrijpen. Een kort ogenblik van verrassing zal je misschien doen stilstaan, voordat je beseft dat de wereld die jij voor je in het licht ziet, de waarheid weerspiegelt die je kende, en die je al afdwalend in dromen niet helemaal vergeten was.Jij kunt niet falen vandaag. De Geest die de Hemel je gezonden heeft, vergezelt jou, opdat je deze deur op een dag mag naderen en er met Zijn hulp moeiteloos door mag glippen, het licht tegemoet. Vandaag is die dag aangebroken. Vandaag komt God Zijn aloude belofte na aan Zijn heilige Zoon, zoals ook Zijn Zoon zich zijn belofte aan Hem herinnert. Dit is een dag van vreugde, want we bereiken de afgesproken tijd en plaats waar jij het doel zult vinden van al je zoektochten hier en al het zoeken van de wereld, dat tegelijk zal eindigen als jij de deur doorgaat.Breng jezelf vaak in herinnering dat vandaag een dag hoort te zijn van speciale vreugde, en onthoud je van sombere gedachten en zinloos geklaag. De tijd van verlossing is aangebroken. Vandaag is door de Hemel zelf vastgelegd als tijd van genade voor jou en voor de wereld. Als je dit gelukkige feit vergeet, herinner jezelf er dan aan met deze woorden:Vandaag zoek en vind ik alles wat ik verlang.Mijn enige doel schenkt mij dit.Niemand kan falen die tot de waarheid tracht te komen.

LES 130Het is onmogelijk twee werelden te zien.Waarneming is consistent. Wat je ziet, weerspiegelt je denken. En je denken weerspiegelt alleen jouw keuze van wat jij verlangt te zien. Jouw waarden zijn hierin bepalend, want waaraan jij waarde hecht moet je wel willen zien, omdat je gelooft dat wat jij ziet er werkelijk is. Niemand kan een wereld zien waaraan zijn denkgeest geen waarde heeft toegekend. En niemand kan nalaten te kijken naar wat hij gelooft dat hij verlangt.Maar wie kan werkelijk tegelijkertijd haten en liefhebben? Wie kan datgene verlangen waarvan hij wil dat het geen werkelijkheid heeft? En wie kan verkiezen een wereld te zien waar hij bang voor is? Angst moet wel blind maken, want dit is zijn wapen: wat je vreest te zien, kun je niet zien. Liefde en waarneming gaan aldus hand in hand, maar angst verbergt wat daar is in duisternis.Wat kan angst dan op de wereld projecteren? Wat kan in duisternis gezien worden dat werkelijk is? De waarheid wordt door angst overschaduwd en wat overblijft is slechts ingebeeld. Maar wat kan werkelijk zijn in blinde fantasieën die voortkomen uit paniek? Wat is het dat je verlangt, dat dit jou wordt getoond? Wat is het dat je wenst in zo’n droom te behouden?Angst heeft alles gemaakt wat jij denkt te zien. Alle afscheiding, alle onderscheid en de veelheid aan verschillen die naar jij gelooft de wereld uitmaken. Ze zijn er niet. De vijand van de liefde heeft ze bedacht. Maar liefde kan geen vijand hebben en dus hebben ze geen oorzaak, geen bestaansgrond en geen gevolg. Er kan waarde aan worden toegekend, maar ze blijven onwerkelijk. Ze kunnen worden gezocht, maar niet gevonden. Vandaag zullen we er niet naar zoeken, en deze dag niet verspillen met zoeken wat niet kan worden gevonden.Het is onmogelijk twee werelden te zien die elkaar op geen enkele manier overlappen. Zoek de ene; de andere verdwijnt. Eén blijft slechts over. Zij vormen de keuzeruimte waarbuiten jouw beslissing niet kan gaan. Het werkelijke en het onwerkelijke is alles waaruit gekozen kan worden, en niets meer dan dat.Vandaag zullen we geen poging tot compromis doen waar geen compromis mogelijk is. De wereld die je ziet is het bewijs dat jij al een keuze hebt gemaakt even alomvattend als haar tegendeel. Wat we vandaag willen leren is meer dan alleen de les dat je geen twee werelden kunt zien. Ze leert ook dat de wereld die je ziet volkomen consistent is vanuit het gezichtspunt van waaruit je haar ziet. Ze is uit één stuk, omdat ze uit één emotie voortkomt en haar bron weerspiegelt in alles wat je ziet.Met vreugde geven we vandaag, in dankbaarheid en als dankbetuiging, zes keer vijf minuten aan de gedachte die een einde maakt aan alle compromis en twijfel, en gaan aan dit alles als één geheel voorbij. We zullen geen duizend zinloze onderscheidingen maken, noch proberen een klein stukje onwerkelijkheid met ons mee te brengen, terwijl we onze denkgeest eraan wijden alleen te vinden wat werkelijk is.Begin je zoektocht naar de andere wereld met te vragen om een kracht die de jouwe overstijgt en in te zien wat het is waarnaar je zoekt. Jij verlangt geen illusies. En je begint aan deze vijf minuten door alle armzalige schatten van deze wereld uit je handen te leggen en die leeg te maken. Je wacht op God om jou te helpen, terwijl je zegt:Het is onmogelijk twee werelden te zien. Laat me de kracht die God mij biedt aanvaarden en geen waarde in deze wereld zien, opdat ik mijn vrijheid en verlossing vinden kan.God zal er zijn. Want je hebt een beroep gedaan op de grote onfeilbare macht die in dankbaarheid deze reuzenstap mét jou zal zetten. Ook zul je zeker Zijn dank in tastbare waarneming en in waarheid uitgedrukt zien. Je zult wat je aanschouwt niet betwijfelen, want hoewel het waarneming is, is het niet het soort zien dat jouw ogen op eigen kracht ooit eerder hebben aanschouwd. En je zult weten dat Gods kracht jou steunde toen jij deze keuze maakte.Schuif vandaag met gemak alle verleiding opzij, wanneer die maar de kop opsteekt, enkel door je de grenzen van je keuze te herinneren. Het onwerkelijke of het werkelijke, het onware of het ware is wat je ziet en het enige wat jij ziet. Waarneming is in overeenstemming met jouw keuze, en hel dan wel Hemel komt als één ding op je toe.Accepteer een klein stukje hel als werkelijk en je hebt je ogen verdoemd en je zicht vervloekt, en wat je zult aanschouwen is inderdaad de hel. Toch blijft de bevrijding van de Hemel nog altijd binnen het bereik van je keuze, om de plaats in te nemen van alles wat de hel jou tonen zou. Het enige wat je hoeft te zeggen tegen enig stukje hel, welke vorm dat ook aanneemt, is eenvoudig het volgende:Het is onmogelijk twee werelden te zien. Ik zoek mijn vrijheid en verlossing, en dit maakt geen deel uit van wat ik verlang.