Elke Week van EW Magazine

In podcast Elke Week bespreekt Sam Verbeek met Geerten Waling en Nard Lodewijk de schaduwkanten van de integriteitsindustrie. In het bijzonder de werkwijze van het gerenommeerde bureau Bezemer & Schubad, dat ondanks zijn reputatie fundamentele fouten maakt in onderzoeken naar sociale veiligheid op de werkvloer.De vraag naar integriteitsonderzoeken is explosief gegroeid door schandalen rond #MeToo en andere misstanden bij grote organisaties. Werkgevers schakelen bureaus in om onderzoek te doen naar klachten over grensoverschrijdend gedrag. Dit moet op een objectieve en onafhankelijke manier gebeuren. Maar in de praktijk gaat het geregeld mis, ontdekten Waling en Lodewijk.Fundamentele problemen in de aanpakHet werk van Bezemer & Schubad toont hoe deze onderzoeken soms onzorgvuldig, oneerlijk en beïnvloedbaar zijn. In meerdere zaken speelt de opdrachtgever een te grote rol in het onderzoek. Beklaagden – vaak werknemers – worden onevenredig zwaar aangepakt, zonder dat hun rechten worden beschermd. Zo staat in rapporten veel irrelevante informatie, zoals subjectieve meningen van collega’s, en wordt geregeld de onderzoeksvraag overschreden.Aan bod komt onder meer de zaak rond Gijs van Dijk (PvdA). Leidend daarin waren aannames in plaats van neutraal onderzoek, wat leidde tot grote reputatieschade voor het oud-Kamerlid. Ook in andere zaken, zoals die van een hr-directeur van een multinational, bleken onderzoeken van Bezemer & Schubad meer gericht op het bouwen van een zaak tegen de beklaagde dan op objectieve waarheidsvinding.Oproep tot veranderingExperts pleiten voor strengere eisen aan deze bureaus, zoals een betere waarborg van de rechten van beklaagden. Ook roepen ze op tot beter toezicht. Bureaus zoals Bezemer & Schubad hebben een vergunning nodig, maar deze wordt slechts oppervlakkig getoetst. Er is geen tuchtrecht of beroepscommissie die toezicht houdt op de kwaliteit van het onderzoek. Dit maakt de integriteitsindustrie kwetsbaar voor misbruik en onzorgvuldigheden.Slecht onderzoek schaadt niet alleen carrières en reputaties, maar ook de rechtsstaat. Tijd dat de overheid ingrijpt en orde schept in deze schimmige industrie, zeggen Waling en Lodewijk.

In de nieuwste aflevering van podcast Elke Week bespreken hosts Sam Verbeek en Geerten Waling met economieredacteur Joris Heijn EW's jaarlijkse Top 500 bedrijven.Nummer 1 is opnieuw het relatief onbekende Vitol, een in Rotterdam gevestigd oliehandelsbedrijf met een jaaromzet van 370 miljard euro. Hoewel Vitol wereldwijd opereert, heeft het nog altijd sterke wortels in Nederland.De top-3 wordt gecompleteerd door Ahold Delhaize, het moederbedrijf van Albert Heijn, en ASML. De chipmachinemaker heeft dit jaar een lagere omzet, maar scoort nog altijd hoog met dank aan zijn sterke beurswaarde en winstgevendheid.Uit de lijst blijkt dat het Nederlandse bedrijfsleven gebukt gaat onder serieuze uitdagingen. Terwijl banken profiteerden van de stijgende rente, zag bijna de helft van de andere bedrijven de winst in 2023 dalen. Eenderde moest in het personeelsbestand snijden.De lijst bevat ook lichtpuntjes. Zo komt online supermarkt Picnic op als jonge, snelgroeiende speler en is de chipindustrie nog steeds in opmars. Nederland behoudt een sterke positie door zijn relatief hoogopgeleide arbeidsmarkt en sterke infrastructuur zoals de Rotterdamse haven.Toch lijkt de toekomst onzeker. CEO's van grote bedrijven maken zich in EW zorgen over het investeringsklimaat, dat lijdt onder meer hoge energieprijzen, toenemende regeldruk vanuit Den Haag en Brussel en de negatieve publieke opinie ten aanzien van het bedrijfsleven. De CEO's hameren op meer stabiliteit en een gunstigere investeringsomgeving.Dit zijn de 500 grootste bedrijven van NederlandWaarom CEO’s kritisch zijn over Nederlandse vestigingsklimaatHoe oliereus Vitol Nederlands grootste bedrijf werd

In de podcast Elke Week, met Sam Verbeek en Geerten Waling vertelt politiek redacteur Victor Pak over het herstel van het CDA onder leiding van Henri Bontenbal.Na het historisch slechte verkiezingsresultaat van vijf zetels in november 2023, werd het CDA een marginale rol in de Tweede Kamer toegedicht. De toekomst leek onzeker. Inmiddels zegt de partij met een terugkeer naar haar kernwaarden aan een comeback te werken.Volgens CDA-leden en ingewijden verloor de partij de afgelopen jaren haar traditionele achterban door zich te richten op thema’s als economie en veiligheid, die meer bij de VVD passen. Het CDA dreef weg van haar oorspronkelijke christelijke en maatschappelijke waarden. Dit leidde tot een versnippering van de achterban en de opkomst van BBB en NSC.Henri Bontenbal vaart nu met het CDA een sociaal-conservatieve koers, gericht op gemeenschapszin en fatsoen. Een jonge, gedreven fractie wil vechten voor haar kernwaarden en achterban. Hiermee wil de partij zich onderscheiden van haar electorale concurrenten en  weer herkenbaar zijn voor de traditionele CDA-kiezer.Bontenbal werkt tegelijk aan het versterken van het ‘clubgevoel’ in de partij, door meer aandacht te geven aan lokale afdelingen. Lokale CDA-vertegenwoordigers voelen zich nu beter gehoord en gewaardeerd.De weg naar electoraal herstel is nog lang. Maar de waardering onder kiezers voor Bontenbal als Kamerlid en de kleine winst in de peilingen, zorgen voor voorzichtig optimisme bij de christen-democraten.Lees hier: Met Bontenbal gelooft het CDA er weer in. Maar is de jubelstemming terecht?Luister hier de podcast: Race naar het Witte Huis

In podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek en Matthijs van Schie recente ontwikkelingen in de oorlog die Israël voert met Hamas en Hezbollah.Met het doden van Hamas-leider Yahya Sinwar en Hezbollah-kopstuk Hashem Safiedinne, is het conflict met beide terreurbewegingen is nog niet ten einde. Hoeveel leiders moeten er nog worden uitgeschakeld voordat een vorm van dialoog mogelijk wordt?Israël vindt een staakt-het-vuren pas bespreekbaar als Hamas de gijzelaars vrijlaat en zich overgeeft. Daarnaast blijft Hezbollah een dreiging ten noorden van Israël, door de Joodse staat voortdurend te bestoken met raketten. Israël stelt volledige ontwapening van Hezbollah als voorwaarde voor vrede.Tot die tijd blijft Israël zich richten op het aanpakken van de bronnen van de dreiging, zowel in Gaza als in Zuid-Libanon. Waarbij de vraag steeds luider klinkt: hoelang kan dit zo nog doorgaan, zonder uitzicht op een duurzame oplossing?

In  de podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek en Geerten Waling met gast Marthe-Geke Bragt de impact van de stijgende zeespiegel op Nederland en hoe mensen daarop reageren.Bragt legt uit da steeds meer Nederlanders, zoals een opleidingsmanager uit Rotterdam, nemen het gevaar serieus en verhuizen naar hoger gelegen gebieden. Het zijn niet de 'doemdenkers', maar weloverwogen burgers die zich voorbereiden op mogelijke overstromingen.Makelaars spelen in op deze ontwikkelingen door huizen aan te prijzen met de hoogte boven NAP. Hoewel de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM) nog geen duidelijke trend ziet in de verkoop van huizen, is er wel toenemende aandacht voor de veiligheid van locaties. De Nederlandse Bank waarschuwt kredietverstrekkers al om rekening te houden met overstromingsrisico’s. Daarnaast beginnen verzekeraars risico’s in te calculeren in hun premies, wat betekent dat wonen in overstromingsgevoelige gebieden in de toekomst duurder kan worden.Naast de verhalen van mensen die verhuisden, zoals een stel dat vanuit Rotterdam naar een 'bolakker' in Helmond vertrok, werd ook het incident bij de sluizen in Muiden besproken. Een oplettende medewerker voorkwam toen dat Amsterdam grotendeels onder water zou komen te staan. Dit incident toont hoe afhankelijk Nederland is van watermanagement en de techniek die ons veilig moet houden.Voor wie benieuwd is hoe hoog zijn of haar woning ligt en of er overstromingsgevaar dreigt, is de website overstroomik.nl een handige tool.Controleer het overstromingsgevaar op: https://overstroomik.nl

In podcast Elke Week bespreken Sam Verbeek, Geerten Waling en Carla Joosten de mediastorm na de verstoorde herdenking op maandag 7 oktober van de Hamas-aanslag in Israël, precies een jaar geleden.Tijdens de herdenking op de Dam deed zich op het Damrak een pro-Palestijnse tegendemonstratie voor. Onderweg naar de herdenking, moesten Joodse mensen langs de tegendemonstratie lopen. Tegendemonstranten belaagden en intimideerden hen, en pakten de Israëlische vlag af. De sfeer was grimmig en de politie pakte diverse tegendemonstranten op.Geert Wilders reageerde op X: 'Het land uit met dat tuig. En Halsema mag mee,' verwijzend naar de Amsterdamse burgemeester. De provocatieve tweet past in Wilders' mediastrategie, die hij al jaren hanteert om de politieke agenda te bepalen.De PVV-leider tweet korte, krachtige boodschappen die veel media-aandacht genereren. Behalve bij verkiezingen geeft hij zelden inhoudelijke interviews. In plaats daarvan houdt hij wekelijks een persmoment in de wandelgangen van de Tweede Kamer. Journalisten drommen daar samen om zijn mening te horen.Met zijn controversiële uitspraken en eenzijdige interactie met de pers weet Wilders effectief de nieuwsagenda te sturen, zijn boodschap te verspreiden en de publieke opinie te beïnvloeden. Zijn tweet over de tegendemonstratie leidde tot felle reacties in Den Haag en de media, waarbij Wilders werd opgeroepen afstand te nemen van zijn woorden.Grote druk kwam er ook te staan op premier Dick Schoof, die uiteindelijk benadrukte dat het kabinet alle burgemeesters steunt – inclusief Femke Halsema.

In podcast Elke Week bespreken host Sam Verbeek en Matthijs van Schie (chef buitenland) de escalerende spanningen tussen Israël, Hezbollah en Iran.Dinsdagavond 1 oktober reageerde Iran met een grote raketaanval op Israëls succesvolle acties van de afgelopen weken. Zo schakelde Israël veel kopstukken uit van de Libanese terreurbeweging Hezbollah, die wordt gesteund door Iran. De recente dood van Hezbollah-leider Hassan Nasrallah geldt als één van Israëls grootste strategische successen in jaren, met grote gevolgen voor de machtsstructuren in de regio.In de weken voor Nasrallahs dood voerde Israël al diverse succesvolle operaties uit tegen Hezbollah. Zo liet zijn militaire inlichtingendienst medio september duizenden piepers van Hezbollah-leden simultaan ontploffen. Deze geavanceerde operatie leidde voor Hezbollah tot ruim dertig doden, bijna drieduizend gewonden, en een verlies van prestige en communicatiecapaciteit.Inmiddels is Israël begonnen met een grondoffensief in Libanon. Verdrijving van Hezbollah-strijders uit het grensgebied moet de voortdurende raketdreiging verminderen in Noord-Israël, waar steden al maanden zijn ontruimd. Het offensief is een verdere escalatie in het conflict in de regio, dat begon met de Hamas-aanslagen van 7 oktober en steeds meer betrokkenheid van Hezbollah en Iran met zich brengt.De vraag is nu hoe Iran en Hezbollah reageren op de acties van Israël. Met de steun van de Verenigde Staten blijft Israël vastberaden om de dreiging in het noorden van het land weg te nemen, terwijl de spanningen in de regio oplopen.

Duitsland-correspondent Guy Hoeks vertelt in de podcast Elke Week over de asielproblematiek in Duitsland. Vooral de herinvoering van grenscontroles is een symptoom van een dieper liggend politiek probleem.De grenscontroles, geïntroduceerd door de Duitse minister van Binnenlandse Zaken Nancy Faeser, zijn bedoeld om de instroom van asielzoekers te reguleren. Hoewel deze maatregelen voor veel oponthoud zorgen, wordt hiermee geprobeerd de toenemende druk op de Duitse asielopvang te verlichten. Maar de vraag rijst of deze ingrepen daadwerkelijk iets oplossen, of dat het vooral om symboolpolitiek gaat.De huidige asielproblematiek moet gezien worden in het licht van eerdere gebeurtenissen, zoals de vluchtelingencrisis in 2015. Toen opende bondskanselier Angela Merkel de grenzen voor meer dan één miljoen vluchtelingen met haar beroemde uitspraak 'Wir schaffen das'. Dit leidde tot een periode van Willkommenskultur, waarin Duitsland zich profileerde als een land dat klaarstond om te helpen. Inmiddels is die houding aanzienlijk veranderd. Veel Duitsers voelen zich in de steek gelaten door het gebrek aan integratie en de lasten die asielzoekers op de samenleving leggen. Hierdoor komt Merkels open-deurbeleid als een boemerang terug in het huidige debat.Het politieke klimaat in Duitsland wordt nu gekenmerkt door toenemende verdeeldheid, waarbij het verschil in opvattingen tussen Oost- en West-Duitsland prominent naar voren komt. In Oost-Duitsland is de radicaal-rechtse AfD inmiddels uitgegroeid tot een belangrijke politieke speler. De partij weet in te spelen op gevoelens van onvrede en angst voor migratie, die deels voortkomen uit de economische achterstand en het gebrek aan historische migratie in deze regio's. In het westen van Duitsland daarentegen, waar al decennia migranten wonen, zijn de inwoners gewend aan een multiculturele samenleving en is er meer steun voor een liberale benadering van asielzoekers en migratie.Deze verschillen hebben hun oorsprong in het verleden. Terwijl West-Duitsland na de Tweede Wereldoorlog een grondige verwerking van zijn nazi-verleden onderging, ontbrak deze reflectie in Oost-Duitsland. Bovendien zorgde de Duitse hereniging in 1990 voor het gevoel in het oosten dat zij zich daar moesten aanpassen aan de West-Duitse normen en regels. Hierdoor ontstonden een diepgewortelde frustratie en een gevoel van achterstelling, wat nu tot uiting komt in de electorale steun voor partijen als de AfD.De politiek in Duitsland is hierdoor instabieler dan ooit. De verkeerslichtcoalitie onder leiding van Olaf Scholz (SPD), met de Groenen en de liberale FDP, wankelt. Hoewel de SPD probeert de coalitie bijeen te houden, blijven de tegenstellingen tussen de partijen over asiel en financiën groot. De vraag is of deze coalitie de komende maanden kan overleven, gezien de druk vanuit de oppositie en de dreigende electorale verliezen. Het is duidelijk dat Duitsland voor een cruciale periode staat waarin het land zijn koers ten aanzien van migratie en asiel opnieuw moet definiëren.Lees hier de artikelen van Guy Hoeks:Bevindt Oost-Duitsland zich op een doodlopende weg?De Duitse welkomstcultuur is dood en begraven

In de nieuwste aflevering van de podcast 'Elke Week' gaat Sam Verbeek in gesprek met economie-redacteuren Jeroen van Wensen en Lotte Elbrink over de Miljoenennota 2025.Politiek redacteur Carla Joosten geeft daarnaast de eerste reacties vanuit Den Haag. Het gesprek richt zich op de bestendigheid van de begroting, de fiscale maatregelen en de impact op het bedrijfsleven en het midden- en kleinbedrijf (MKB).Hoe bestendig is de begroting?De begroting van 2025 wordt als kwetsbaar gezien. Ondanks de huidige economische groei blijft het begrotingstekort dicht bij de 3%. Dit roept vragen op over wat er zal gebeuren bij een economische terugval. Er wordt veel gesproken over het belang van solide begrotingsbeleid, maar het tekort blijft een punt van zorg. Dit zorgt voor onzekerheid op de lange termijn, vooral als er geen structurele maatregelen worden genomen om de uitgaven te beperken.Wat zijn de meest opvallende fiscale maatregelen?Een van de meest opvallende maatregelen is de geplande btw-verhoging. Deze maatregel moet miljarden opbrengen, maar krijgt veel kritiek. Vooral het verschil in tarieven tussen bijvoorbeeld kamperen (laag btw-tarief) en hotels (hoog btw-tarief) wordt gezien als oneerlijk en juridisch kwetsbaar. Daarnaast blijft de complexe giftaftrekregeling voor burgers ongewijzigd, wat zorgt voor administratieve rompslomp.Wat doet dit kabinet voor het bedrijfsleven en het MKB?Het kabinet wil de regeldruk voor ondernemers verminderen, vooral voor het MKB. Er is meer aandacht voor de Adviesraad Toetsing Regeldruk (ATR), die een grotere rol moet krijgen in het adviseren over nieuwe wetgeving. Ook wordt geprobeerd om extra lasten en regelgeving vanuit de EU te vermijden, wat gunstig kan zijn voor ondernemers in Nederland.Welke maatregelen treffen vooral de middeninkomens?Er is extra aandacht voor de belastingdruk van middeninkomens. Hoewel eerdere kabinetten al stappen hebben gezet om de zogenaamde marginale druk te verlagen, blijft het probleem bestaan. Mensen die extra werken, houden vaak weinig over door de combinatie van hogere belastingen en lagere toeslagen. Het kabinet kijkt nu naar alternatieve oplossingen, zoals een meerwerkbonus.Wat zijn de reacties vanuit Den Haag?De eerste reacties in Den Haag zijn gemengd. Sommige politici zijn positief over de continuïteit van het beleid, terwijl anderen vinden dat er te weinig wordt gedaan om de regio’s en specifieke sectoren te ondersteunen. Ook ondernemersorganisaties geven aan dat er weliswaar liefde voor het bedrijfsleven is, maar dat het vertrouwen in daadwerkelijke verbeteringen nog moet groeien.

In podcast Elke Week gaat host Sam Verbeek in gesprek met politiek redacteur Eric Vrijsen over de terugtreding van Pieter Omtzigt.Deze week werd bekend dat Pieter Omtzigt, leider van Nieuw Sociaal Contract (NSC), zich voor onbepaalde tijd terugtrekt uit zijn functie vanwege gezondheidsklachten, waaronder een burn-out. Voor wie Omtzigt al langer volgt, komt dit niet als een verrassing. Enkele jaren geleden had hij zijn eerst burn-out, en sindsdien heeft hij voortdurend moeten balanceren tussen zijn politieke ambities en zijn gezondheid.Omtzigt staat bekend om zijn immense werkethiek; zelfs tijdens treinreizen werkt hij onverstoorbaar door. Hij is gepassioneerd en zeer betrokken bij zijn werk, maar deze toewijding eist ook haar tol. Sinds de oprichting van NSC is de druk op hem verder toegenomen. De partij behaalde onverwacht veel succes bij de verkiezingen in 2023, en met het toetreden tot het kabinet nam de verantwoordelijkheid alleen maar toe. Omtzigt is geen man die gas terugneemt zodra hij een doel heeft bereikt. Hij blijft zich inzetten voor zijn speerpunten, zoals bestuurlijke integriteit en burgerrechten.De zware werkdruk en de verantwoordelijkheid die kwamen met het leiderschap van NSC, gecombineerd met zijn persoonlijke drang om overal bij betrokken te zijn, lijken hem uiteindelijk te hebben ingehaald. Zijn terugtreden komt op een moeilijk moment, aangezien het kabinet nog maar net is gevormd en het piepjonge NSC een belangrijke rol speelt in de coalitie.Omtzigt maakte bekend dat Nicolien van Vroonhoven hem tijdelijk zal vervangen als fractievoorzitter. Hoewel Van Vroonhoven ervaring heeft, mist ze de nationale bekendheid en het aanzien van Omtzigt. Dit roept de vraag op hoe de dynamiek binnen het kabinet zal veranderen. Andere fractievoorzitters, vooral van de grotere partijen, zullen moeten omgaan met een vervangster die wellicht niet dezelfde invloed kan uitoefenen. In de komende weken zal blijken of dit tijdelijke leiderschap de stabiliteit binnen NSC kan waarborgen, of dat het een groter effect zal hebben op de koers van de partij en de coalitie.