Mag het iets minder zijn?

Een goede podcast is zoals een teenschimmel. Je denkt ermee klaar te zijn, maar vroeg of laat begint het opnieuw te jeuken. We’re back, een verloving, een neussprayverslaving én een rijbewijs later! Een aflevering waarin het politieke jaar dermate gracieus wordt neergelegd dat het zelfs Ivan De Vadder zou doen blozen. Een aflevering over o.m. de verlaging van de kiesleeftijd, rechtstreekse burgemeesterverkiezingen, opkomstplicht en het cordon sanitaire. Te zwaar? Geen paniek, we laten ons licht ook schijnen op de slechtste film van het jaar. Are you not entertained? Wij anders wel!

We schrijven juli 2022 en 2 jonge podcastgoden bevinden zich in een Skoda (nog geen sponsor) rond Grenoble, op terugtocht van een wandelvakantie in de Alpen. Wanneer het gesprek voor de 84ste maal richting Napoleon en poedels afdwaalt, wordt toevlucht gezocht tot het laatste redmiddel: podcasts. Even later klinken er 3 zoetgevooisde stemmen uit het Pajottenland door de geluidsboxen: de mannen van de award winnende podcast ‘Mij gedacht’. Een van de stemmen behoort toe aan Daan De Mesmaeker, leraar in het Imelda Instituut in Molenbeek. In deze autorit werd een zaadje geplant: een gesprek over de staat van ons onderwijs, bekeken vanuit de praktijk van alledag. Slechts 2 jaar later – we laten graag al eens ergens gras over groeien – schuift Daan zijn voetjes onder onze tafel: een aflevering over leerplandoelen, planlast en juridisering, de uitdagingen door social media en religie, de betrokkenheid van ouders, het belang van taal en nog veel meer.

Het is vrijdagavond en u wilt een welverdiend bad nemen, maar vergeet de kraan tijdig toe te draaien. Resultaat: het bad is tot de rand gevuld. De oplossing is simpel, u laat wat van het water weglopen. Maar stel dat dat niet meteen kan en u wilt ook niet dat het bad overloopt. In zo’n situatie heeft u een probleem.Dit wordt geen aflevering over wellness en bruisballen. Het bad is echter de perfecte metafoor voor de stikstofproblematiek. De natuur mag niet overbelast worden met stikstof. Voor de meeste natuurgebieden is dat echter reeds het geval, waardoor elke bijkomende uitstoot een probleem is. En uitstoot komt niet enkel van landbouwbedrijven, maar ook van de industrie en van elke mobiliteitsbeweging verbonden aan een woning. Voor de goede verstaander: wat u net hebt gelezen komt (in theorie) neer op een vergunningenstop. Het Stikstofdecreet van 26 januari 2024 zou een einde moeten brengen aan deze problematiek. Dit decreet vormt het kader waarbinnen in de toekomst nog vergunningen kunnen worden uitgereikt. In deze aflevering gidsen we u langs de belangrijkste krachtlijnen van dit decreet. En nee, industrie mag niet 40x meer uitstoten dan landbouw. De conclusie oogt echter somber. Nu het bad vol is, lijkt het decreet bij voorbaat... lek.Steek geurkaarsen aan, zet de kraan open, nestel u in uw badkuip en luister naar de zoetgevooisde, doch nasale stemmen van uw favoriete podcast.

Neen, dichter dan een poedel zijn Steven en Pieter-Jan nog niet bij een eigen kroost geraakt. En toch weten ze sinds enkele weken hoe het voelt om hun eerstgeborene met grootste onderscheiding te zien afstuderen. Ronald Van Crombrugge, vriend én oogappel van de podcast, verdedigde op 13 december 2023 met vlag en wimpel zijn doctoraat over de mogelijke rol van referendums (of was het referenda?) in een representatieve democratie. MHIMZ glimt nog steeds na van trots. Het werd dan ook dringend tijd dat we onze Ronny opnieuw van stal haalden en uitnodigden om zijn onderzoek toe te lichten. Of het nu gaat om de terugkomst van een koning op de Belgische troon, de bouw van een brug of het legaliseren van abortus, referendums heb je in alle soorten en maten. Ronald neemt je op genuanceerde wijze mee van de volksvergaderingen in het oude Athene, langs het Zwitserland onder bezetting van het Napoleontische leger, naar een druilerige zomerdag in 2016 waarop de wereld kennismaakte met ‘Brexit’. Hoewel referendums in bepaalde gevallen een meerwaarde kunnen zijn, bieden zij geen wondermiddel en vormen zij al helemaal geen uiting van de wil van “het Volk”. Of zoals Ronald het zo mooi samenvat: Een volk, enkelvoud, bestaat niet, er zijn enkel mensen, in het meervoud. They grow up so fast…

Een podcast is zoals een boerderij. Soms merkt de boer plots dat een koe nog niet is uitgemolken. En dan zit er niets anders op dan de emmer en stoel erbij te pakken en de koe bij de... horens te vatten. Want daar is het klimaatarrest. Politiek leiders – wetgevende en uitvoerende macht - die beleid maken, zo gaat het al millennia. Maar wat als dit beleid, volgens sommigen, tekort schiet? Kan de derde staatsmacht – de rechter – dan mee in het bad worden getrokken? Een kleine 2 weken voor het historische klimaatakkoord van Dubai werden de Belgische, Vlaamse en Brusselse overheid door het Hof van Beroep te Brussel veroordeeld omdat zij te weinig zouden doen in de strijd tegen de klimaatopwarming. Volgens de initiatiefnemers van de klimaatzaak is dit het soort overwinning waarmee iedereen wint. Hoera! Politici van de meerderheidscoalities in de verschillende regeringen zien in het arrest echter een verlies voor de rechtstaat. Scheiding der machten, weet u wel. En zullen we eens wat zeggen? Beide groepen hebben het arrest vermoedelijk niet bekeken. Nochtans, de legitimiteit van rechtspraak ligt in de motivering. Steven en Pieter-Jan maken u graag wegwijs in 160 bladzijden(!) rechterlijke motivering. The beast is back!

Nederland kent tal van (politieke) mediafenomenen. Kijk maar naar Pieter Omtzigt, Caroline van der Plas en Thierry Baudet. Maar het bekendste voorbeeld is wellicht Pim “at your service” Fortuyn. In 2001-02 bestormde hij op geheel eigen wijze de rechterkant van het politieke toneel. Hij verkondigde naar eigen zeggen de stem van het volk en dat maakte hem buitengewoon populair: “vergis je niet, ik word de minister-president van dit land”. Maar Fortuyn werd ook sterk gehaat. “En als mij straks wat gebeurt […] dan zijn zij mede verantwoordelijk”, zo kaartte hij de demonisering van zijn persoon aan door o.a. de Nederlandse Regering. Op 6 mei 2002, 9 dagen voor de 2de kamer verkiezingen, werd hij vermoord.

U kent de truc om een podcastaflevering over geschiedenis aan de man te brengen? Simpel, u benoemt het als de waargebeurde versie van Game of Thrones, en klaar is kees. Welnu, als Game of Thrones zou gaan over de vraag hoe Westeros constitutioneel/staatkundig versmolten werd tot één geheel, zou dat nog opgaan ook. In deze aflevering kijken we immers naar de geboorte van de Nederlanden uit 17 kleinere vorstendommen, op 26 juni 1548 (‘Transactie van Augsburg’) en 4 november 1549 (‘Pragmatieke Sanctie’), onder goedkeurend oog van Keizer Karel V. Het klopt, er waren oorlogen, er waren huwelijken, er waren stevig geornamenteerde waterputten en soms werd er al eens iemand op een brug vermoord. Maar finaal komen we toch uit bij een oudere man die aan vermogensplanning doet voor zijn nageslacht. Belgischer/Vlaams(ch)er wordt het toch niet?

Beeld je in: je bent Vasco da Gama en krijgt de opdracht om voor het eerst van Portugal naar Indië te varen. Tien lange maanden later en tientallen bemanningsleden minder is het eindelijk zover. De bruisende haven van Calicut is in zicht! Tot je plots beseft dat het cadeau voor de plaatselijke koning nog in jouw studio in Lissabon ligt! Te laat om terug te gaan. Geen probleem denkt Vasco. Even rommelen in de kajuit et voila: met een vissershoedje en wat koraal zal hij het moeten doen. Het verbaast u niet dat de Portugezen in Indië geen al te goede eerste indruk hebben gemaakt. En toch lukt het hen om een waar imperium uit te bouwen.Wil je meer weten over de Portugese ontdekkingsreizen en hoe Steven nog steeds aan het bekomen is van een eenvoudige, doch overprikkelende citytrip? Luister nu naar onze nieuwe aflevering!

"En nu heb ik zin in een grote friet met mayonaise”. Nee, dat is geen quote waarmee je de geschiedenis ingaat.Het is 5u29, 16 juli 1945, ergens in New Mexico. Aan de horizon een lichtflits, gevolgd door een fenomenale hitte en een schokgolf. En dan de paddenstoelwolk... U begrijpt het, zonet is voor de allereerste keer een atoombom tot ontploffing gebracht. Een tiental kilometers verder staat de vader van de bom, Julius Robert Oppenheimer, die spontaan terugdenkt aan een vers uit de Bhagavad Gita: “Now I am become Death, the Destroyer of Worlds”. Dat lijkt er al meer op.Na een lange pauze duiken we met deze aflevering in dé film van 2023. Meeliftend op het leven van Oppenheimer zijn we getuige van de eerste kernsplitsing, de start van de Tweede Wereldoorlog, het Manhattan Project, de ontwikkeling van de atoombom en de verwoesting van Hiroshima en Nagasaki. Maar het is niet enkel actie wat de klok slaat. Zoals Steven het graag heeft, gaan we ook in op de jeugd- en studiejaren van de man.Nu enkel nog iemand zoeken die kan vertellen hoe zo’n atoombom functioneert en u zou écht iets bij kunnen leren.

Aflevering 50! En daarvoor hebben we alles uit de kast gehaald. Een knalonderwerp, een gast uit Kopenhagen en ... een fles Kidibul. Dr. Naim Mansour reisde het afgelopen jaar de wereld rond, maar schuift nu, voor hij terug naar Kopenhagen vertrekt, gezellig aan onze keukentafel aan. In 2021 promoveerde hij aan de Technical University of Denmark op het onderwerp van acoustical engineering. Voor ons een gedroomde opportuniteit om te keuvelen over trillingen in de lucht (aka geluid), de complexiteit van het menselijk oor, gehoorschade en hoortoestellen, Virtual Reality en zoveel meer. En geen paniek voor mensen die niets hebben met exacte wetenschappen. Steven heeft immers ook aandacht voor de culturele meerwaardezoeker met een persoonlijke hommage aan Marcel Proust. Oortjes in en knallen! Maar niet te luid, dat is niet gezond.