De Verwondering Podcast

Zomers schatgraven 5

Op zijn zeventiende liep hij nietsvermoedend een boekhandel binnen en stuitte op de twee grote liefdes van zijn leven: zijn toekomstige vrouw en de Deense filosoof Søren Kierkegaard.

Zomers schatgraven 4

En hier is onze nieuwjaarsgast!

Zomers schatgraven 3

Onze oudjaarswijze!

Zomers schatgraven 2

De komende weken speelt en dirigeert violist Johannes Leertouwer de Messiah, het beroemde werk van Händel over het leven van Jezus. ‘Het is een verhaal over hoop’, vertelt hij Annemiek Schrijver in het tv-programma De verwondering. ‘Hoop, niet als een cadeau dat je ontvangt, maar iets waar je naar moet zoeken. Soms in het duister, op de tast’.  Toen Johannes Leertouwer ooit voor het eerst een viool oppakte, veranderde zijn leven. Er was nog maar één ding waar hij zijn tijd aan wilde besteden: vioolspelen. Tot dan toe was hij een angstig en blij vlagen ook driftig jongetje geweest. De viool en de muziek gaven zijn leven betekenis, en hielden hem op het rechte pad. ‘Muziek gaat altijd over emoties’, vertelt hij Annemiek in de boshut. ‘Het laat zien dat de emoties die jij voelt ook door anderen gevoeld kunnen worden. De uiteindelijke boodschap is: je bent niet alleen.’  Naast violist is Johannes ook dirigent. Met zijn eigen ensemble voert hij ieder jaar in de weken voor kerst de Messiah van Händel uit, met het bekende ‘Hallelujah’. De Messiah gaat over het leven, het sterven en de opstanding van Jezus. Johannes vertelt Annemiek hoe dit werk van Händel hem ieder jaar weer weet te raken. Met zijn viool laat hij horen hoe Händel de emoties van het verhaal van Jezus weet te verklanken. Zoals in de aria ‘The people that walked in darkness’. ‘Dat gaat over hoop’, zegt Johannes. ‘Hoop, niet als een cadeau dat je ontvangt, maar iets waar je naar moet zoeken. Soms in het duister, op de tast’.  In deze onzekere tijden is de Messiah actueler dan ooit, vindt Leertouwer. ‘Alle adviezen die in dat verhaal gegeven worden, zijn van waarde voor vandaag. De mens is geneigd tot alle goed en kwaad, en we worden aangemoedigd om het goede te doen. Om ons niet terug te trekken, om geen hekje om onze tuin te zetten en te zeggen dat iedereen het verder maar uit moet zoeken. Dat is zo indringend actueel en belangrijk.’

Zomers schatgraven 1

‘Vraag je deze adventstijd af: is er ruimte in mij om God te ontvangen? Zo niet, word dan stil. Als je stil wordt, hoor je ook meer.’ Aldus Thelma Schoon, de kersverse Jonge Theoloog des Vaderlands. In het tv-programma De verwondering spreekt Thelma met Annemiek Schrijver over de bijzondere weg die ze heeft afgelegd. Ze is de dochter van een priester en een dominee, en besloot in de voetsporen van haar ouders te treden.    Thelma Schoon (27) is de nieuwe Jonge Theoloog des Vaderlands. Thelma is de dochter van een Oud-Katholiek priester en een dominee. Haar ouders namen haar als kind vaak mee bij hun werk. Dat betekende dat Thelma al op jonge leeftijd aanwezig was bij bijzondere momenten als ziekenzalvingen. ‘Als kind voel je de trilling in de lucht hangen, er is iets van heiligheid aanwezig.’    Die bijzondere momenten zouden altijd bij haar blijven. Ook Thelma besloot uiteindelijk om in de voetsporen van haar ouders treden, ook zij ging theologie studeren. Afgelopen augustus werd ze gewijd tot diaken in de Oud-Katholieke Kerk, in een bijzondere ceremonie. Ze is naast diaken jongerenpastor in de kerk, en docent levensbeschouwing. Thelma wil jonge mensen meegeven dat zij er onvoorwaardelijk bij horen. ‘Ik wil graag van betekenis zijn voor anderen, en ik wil andere mensen laten weten dat het ook goed is dat zíj er zijn.’   Het was voor Thelma niet altijd makkelijk om zich in twee werelden te begeven: aan de ene kant de kerkelijke wereld, en aan de andere kant de studentenwereld, waarin de meeste mensen niets met het geloof hebben. Toch hoeft dat geen tegenstelling te zijn, vindt ze. Sterker nog, de beste gesprekken over leven en geloof voerde ze niet zelden buiten de kerk.    Thelma raadt ons in de adventstijd aan om stil te worden. ‘Advent is de afwachting van het allermooiste, van God die mens wordt. Maar God breekt komt in een gebroken wereld, als een weerloos kind. Er was in de herberg geen ruimte voor Jozef en Maria. Vraag je bij jezelf af: is er ruimte in mij om God te ontvangen? Zo niet, word dan stil. Als je stil wordt, hoor je ook meer.’