De Zaak X

Een verwarde man: je leest het wel vaker. In Sliedrecht had een aantal mensen last van deze man, de 39-jarige Bas. Hij zingt vaak erg hard, maar als ze hier wat van zeggen, gaat het mis. De wijkagent wordt ingeschakeld en gaat samen met een sociaal-psychisch hulpverlener met Bas in gesprek. Dat helpt niet. Hij blijft overlast plegen en stuurt bedreigende appjes. Zo stuurt hij naar zijn vader, die in het buitenland woont, dat ‘de familie op nummer 116 eraan gaat’, en ‘ook de wijkagent en de verpleegkundige gaan eraan’. Ook heeft hij met een luchtbuks geschoten. Bij zijn aanhouding wordt vuurwerk met kogeltjes eraan vastgebonden in zijn huis gevonden. In de rechtbank legt hij uit dat hij erg hoog in zijn boosheid zat. Deskundigen twijfelen of hij wel toerekeningsvatbaar kan worden gehouden, omdat hij last had van psychoses. Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD De Dordtenaar: „Ik zag een fragiel en totaal ongevaarlijk persoon. En dat dat is zo in tegenspraak met de bedreigingen die hij heeft geuit en wat hij volgens de buren nog meer uitgevreten heeft.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Sinterklaas in 2022 aankomt in Dordrecht, zijn de kinderen natuurlijk door het dolle heen. Maar voor Montussa, het paard van Sinterklaas, is het een zware dag. Agenten zien dat het dier zelfs door zijn benen zakt. Al bij het begin van de intocht zien agenten dat Sinterklaas te zwaar is voor het paard. Zijn benen komen onder de buik van Sinterklaas uit, en ze besluiten er wat van te zeggen. Maar volgens de man die Sinterklaas speelt, is dat niet het moment om het er over te hebben, want de wandeling moet beginnen. Aan het einde van de intocht zakt het dier, met de Sint op zijn rug, zelfs door zijn hoeven. Agenten grijpen in en laten eigenaar Matthijs B. het dier de trailer in begeleiden. Omdat de politie en het Openbaar Ministerie van mening zijn dat er sprake is van dierenmishandeling, moet Matthijs B. zich voor de rechter verantwoorden. Hij wil de zitting niet bijwonen, maar schrijft in een brief dat het dier volgens hem in goede gezondheid verkeert. Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD De Dordtenaar: „Als je het paard ziet denk je wel ‘arm beestje’.. Ik denk niet dat Dordrecht Matthijs B. nog gaat inzetten, en er zal extra scherp naar de conditie van het paard van Sinterklaas gekeken worden.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Tijdens een avond in het schuurtje van Saif wordt Santiago doodgeschoten. Maar wie heeft dat gedaan? Was het Saif of deed Santiago dat zelf? Saif (18) en Santiago (19) zijn goede vrienden. Omdat Santiago op straat leeft, biedt Saif aan dat hij wel in het schuurtje bij zijn moeder thuis kan wonen. Daar past precies een bank waar hij op kan slapen. Omdat Saif al een tijd wordt bedreigd, koopt hij een wapen. Tijdens een avond in het schuurtje spelen de twee met het wapen. Volgens Saif richt zijn vriend het wapen op zijn eigen hoofd, waarna hij de trekker overhaalt. Vlak daarna is Santiago dood. Maar klopt dat wel? Of was het Saif die per ongeluk zijn goede vriend doodschoot? Daarover moeten de rechters oordelen. Verslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: „De familie van Santiago moet verderleven met dit verlies, dat moet je nooit vergeten bij dit soort zaken. Door dat wapen dat Saif heeft gekocht, heeft Santiago nooit de kans gehad iets te maken van zijn leven.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als Rianne via Facebook een berichtje krijgt van Nathan, lijkt hij een lieve, leuke en zorgzame jongen. Maar tijdens de relatie verandert dat, en loopt het van kwaad tot erger. Op het moment dat de twee elkaar leren kennen, is Rianne net ontslagen uit een revalidatiecentrum. Ze hebben leuk contact, maar dat verandert, vertelt ze in de rechtszaal. Nathan slaat haar, mishandelt haar mentaal en scheldt haar uit. Als ze besluit bij hem weg te gaan, begint hij haar te stalken. Hij belt haar heel vaak, staat voor haar deur en maakt meerdere keren één cent naar haar over met een tekstje dat ze haar telefoon moet opnemen. Nathan wordt vervolgd voor stalking, maar zegt dat het van twee kanten kwam. In de rechtbank vertelt Rianne over hun relatie. „Ik dacht dat als ik alles goed zou doen, dat hij niet meer zou slaan. Langzaam verdween ik. Ik leefde niet, maar overleefde.’’ Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: „Het was een nare zitting. Door alle gebeurtenissen en de reactie van Nathan en zijn familie op haar verhaal hing er een beklemmende sfeer. Daar werd ik echt een beetje onpasselijk van.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Jonge kinderen kunnen in een ‘slaan-fase’ terechtkomen. Als ze ongeveer anderhalf jaar oud zijn, krijgen ze meer een mening, maar die kunnen ze nog niet uitspreken. De één jaar oude Sven slaat ook, maar dán slaat zijn leidster terug. De eerste keer dat het gebeurt zit leidster Linda op een kleedje. Sven loopt naar haar toe en slaat haar in het gezicht, waarna zij hem terugslaat. Collega’s zien het gebeuren en zijn verbaasd. Een maand later gebeurt het opnieuw: Sven slaat Linda en wéér slaat zij hem hard in het gezicht. De collega’s gaan naar hun leidinggevende, waarna Linda op gesprek moet komen en de ouders worden ingelicht. Zij doen aangifte. En dus zit Linda in de rechtbank. Ze vertelt dat ze veel spijt heeft en dat ze ontslagen is. Volgens haar had ze dit nooit gewild en snapt ze niet waarom ze Sven geslagen heeft. Deskundigen zien dat ze moeite heeft om haar impulsen te beheersen en dat herkent ze wel. Verslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: „Als het mijn kind is zou ik ook a la minute mijn kind weghalen, want hoe kan je ze nog vertrouwen bij de opvang. Je moet erop kunnen vertrouwen dat het goed gaat, dat is ernstig beschaamd.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na een vechtscheiding in 2010 vertrekt de 70-jarige Christina naar België. Ze emigreert samen met haar moeder, en leeft daar van haar AOW. Vijftien jaar later wordt haar zaak behandeld in de rechtbank: ze wordt verdacht van fraude én drugssmokkel. Na het overlijden van haar moeder, in 2012, meldde Christina dat niet, waardoor ze nog elke maand AOW van haar moeder ontving. Dat is strafbaar. Daarnaast verdenkt het Openbaar Ministerie haar van drugssmokkelen. Nadat ze opnieuw emigreerde, nu naar Oostenrijk, smokkelde ze wekelijks met de trein drugs naar haar nieuwe thuisland. Toen ze daarvoor in de gevangenis zat, gaf ze dat niet door aan de Nederlandse overheid, waardoor ze ook onterecht AOW voor zichzelf ontving. In de rechtbank was de inmiddels 85-jarige vrouw niet aanwezig. Vanwege gezondheidsproblemen kon ze niet naar de rechtbank komen. Ze woont nu in Spanje. Verslaggever Jorina Haspels volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: „Wat ik wel apart vond is dat het zo’n zaak behandeld wordt, terwijl het OM enorme achterstanden heeft en zedenzaken niet behandeld kunnen worden. Dan vraag je je wel af of we onze tijd niet een beetje beter kunnen gebruiken.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na veertig jaar huwelijk wordt Ellen (72) gedood door haar eigen man Harry (78). Als hij zich daarvoor moet verantwoorden in de rechtbank, geeft hij aan dat hij dat deed op haar eigen verzoek. Harry vertelt namelijk dat zijn vrouw steeds meer last kreeg van haar gezondheid. Daardoor leefde ze steeds geïsoleerder, legt hij uit. Ook werd zijn rol steeds groter, geeft hij aan: „Ik moest leren mijn gevoelens uit te schakelen, en de stabiele factor zijn.’’ In de rechtbank vertelt Harry dat Ellen een verzoek tot euthanasie deed, maar dat dat werd afgewezen. Daarop vroeg ze hem om hulp bij haar dood, zo zegt hij. Dat heeft hij gedaan, en enkele dagen later belde hij de huisarts. Als de politie onderzoek doet, wordt een notitieboekje van Ellen gevonden, waarin ze schreef: „Mijn filmrolletje is op, ik wil rust hebben. Mijn lieve en zorgzame man heeft me begeleid tot de dood ons scheidt. Hij heeft nu recht op een normaal leven, waar hij in alle rust van kan genieten. Hij is ook al 78, dat geeft hem rust.’’ In de rechtbank vertelt Ellens broer John dat hij Harry’s daad niet als moord ziet. Hij is ervan overtuigd dat Harry Ellen heeft geholpen met het doel haar uit haar lijden te verlossen, en niet omdat hij van haar af wilde. Verslaggever Stijn Tielemans volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: „Wat me dan wel bijblijft is dat je hulp bij zelfdoding wel vaker hoort, maar dat dit echt wat anders is. In dit geval is het echt de ‘helper’ geweest die actief het leven van de ander heeft beëindigd. Dat moet heel zwaar en verdrietig zijn geweest. Ik denk dat dat voor een buitenstaander heel moeilijk te bevatten is om zover te gaan.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het Stationsplein in Utrecht staat al jarenlang bekend als een onprettige plek ‘s avonds. Er wordt gehangen, er wordt gedeald en gestolen. Maar op een avond gaat het écht mis voor de 19-jarige Esmat. Tijdens een vechtpartij steekt hij drie mannen neer. Esmat groeide op in Afghanistan en vertelt in de rechtbank dat hij een zware jeugd had. De taliban kwam op, en hij vluchtte naar Europa. Die vlucht duurde vijf jaar. In Nederland woonde hij in een azc, bij een pleeggezin en nu zelfstandig. Vaak gaat hij naar het Bollendak, om te chillen en te blowen. Zo ook op een warme zomeravond in juli 2024. Die avond loopt uit de hand, als Syriërs en Afghanen in gevecht raken. Esmat pakt een mes, en steekt drie mannen, zegt het OM: één in zijn rug, een ander in zijn schouder en de derde in zijn arm. Hij vindt zelf dat hij geen keuze had: „Ik moest mezelf verdedigen. Als ik dat mes had teruggegeven, was dat mijn dood geweest.’’ Verslaggever Ard Schouten volgt de zaak namens AD Utrechts Nieuwsblad: „Ik vind het heel dubbel, ik denk dat we ons geen moment echt kunnen verplaatsen in wat er met je gebeurt als je uit je land moet vluchten waar de Taliban in opkomst is.’’See omnystudio.com/listener for privacy information.

Na een halfuur in de rechtbank vindt verdachte Hakan K. het wel weer genoeg. „Kunnen we niet een einde brengen aan dit gesprek?’’, vraagt hij de rechters. De 45-jarige K. staat voor de rechter omdat hij meerdere ouderen zou hebben opgelicht. Hij stond bij hen aan de deur en vroeg of hij de telefoon mocht gebruiken of vroeg om een pinpas, omdat hij zonder benzine zou staan, iets verderop. Vervolgens nam hij met die pinpas geld op van de oudere slachtoffers. In de rechtbank heeft hij het niet bepaald naar zijn zin. Al snel wil hij weer weg: „Wat wilt u nou precies? Kunnen we niet een einde brengen aan dit gesprek? Het zit er wel een beetje op voor mij. Ik heb antwoorden gegeven, we hebben samen beelden bekeken, het is toch netjes gegaan, of niet?’’ Verslaggever Michiel van Gruijthuijsen volgt de zaak namens AD Haagsche Courant: „Maar op een gegeven moment ging Hakan heel erg in de contramine. Hij wilde niet meer meewerken. Hij was het zat in de rechtbank en wilde graag weer naar de gevangenis toe.”See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op een vrijdagavond zijn Rens en Joyce aan het werk bij een telecomwinkel in Oud-Beijerland. Terwijl een ouder echtpaar in de winkel staat, komen er ineens twee gewapende mannen binnen. Ze willen telefoons hebben. Beide personeelsleden worden gedwongen de kluis te openen en er worden 23 iPhones meegenomen. Dankzij politieonderzoek worden de telefoons teruggevonden en wordt Soufiane opgepakt. In de rechtbank geeft hij aan dat hij snel geld wilde verdienen. Het is niet zijn eerste keer in de rechtbank: zijn strafblad telt al zeven pagina’s. Als de rechter vraagt waarom hij dit deed en of hij besefte hoe heftig dit is, geeft hij aan dat hij daar niet over nadacht: „Toen ik vast zat ging ik wel nadenken hoe dat zou zijn. Als het bij mij zou gebeuren zou ik ook geschrokken zijn, en ik zou het echt niet leuk vinden.’’ Rechtbankverslaggever Niels Dekker volgt de zaak namens AD Rotterdams Dagblad: „Ik vond dat hij op elke vraag heel koeltjes, bijna emotieloos antwoordde. Hij zegt spijt te hebben, maar er zat totaal geen gevoel bij wat hij zei.’’  See omnystudio.com/listener for privacy information.