Podcast

MISCHA!

NPO Radio 1 / AVROTROS

Gelukkig zijn ze er nog, de mensen die hun mond opendoen, hun visie, gedachten en dromen met ons delen, zich mengen in het publieke debat of zonder enige terughoudendheid het openbare toneel betreden

Lees meer

Afleveringen - Pagina 52

28 jan. '22

#16 - Dolf Jansen

Het is een bizar mechanisme: iets inhoudelijks twitteren en vervolgens opmerkingen krijgen over hoe je eruitziet. Het doet hem weinig. Hij staat nog steeds iedere ochtend op met goede zin, uit elkaar barstend van voorpret. Hij geeft ook een mini-workshop 'superdruk zen zijn'.

27 jan. '22

#15 - Ted Langenbach

Als 7-jarige nam zijn oma hem al mee, het Rotterdamse nachtleven in. Het was de muziek die hem al die jaren in dat nachtleven heeft vastgehouden. Met thee en karnemelk in plaats van drank en drugs. En creativiteit als zijn kostbaarste bezit. Dromend van nachten waarin alles klopt en niks vanzelfsprekend is.

26 jan. '22

#14 - Arend Jan Boekestijn

Vergevingsgezind, dat is hij zeker. Iedereen verdient volgens hem een tweede kans. Zelf sorry zeggen, dat vindt hij niet moeilijk, is wel gebleken. 155.000 tweets slingerde hij tot nu toe de wereld in. Of het echt zin heeft? Dat betwijfelt hij. Maar als je je mond houdt, weet je zeker dat er nooit iets verandert.

25 jan. '22

#13 - Shakib Sana

Toen hij zag dat de vaccinatiegraad in de Rotterdamse achterstandswijken achterbleef, besloot hij samen met een collega wekelijks naar de markt te gaan. Het gesprek aangaan, twijfels wegnemen. Het levert hem lof en kritiek op, bloemen en tomaten, zoals hij het zelf noemt. Een gesprek over de schade van desinformatie en de kracht van preventie.

21 jan. '22

#12 - Wassila Hachchi

Toen ze nog D66-Tweede Kamerlid was, maakte ze het meest pijnlijke en het meest krachtige moment in haar leven mee. Daarna begon de reis naar zichzelf en ontstond haar liefde voor de dialoog die volgens haar krachtiger is dan een debat ooit kan zijn.

20 jan. '22

#11 - Roderick Veelo

Zijn TPO-collega Bert Brussen verpestte de verrassing. Maar gelukkig waren er nog meer onverwachte wendingen in deze aflevering. Zoals een opvallend kwetsbaar gesprek over de liefde. En een interessante definitiekwestie: waar eindigt #metoo en waar begint woke?

19 jan. '22

#10 - Rosanne Hertzberger

Nee, ze doet niet lekker mee. Ze denkt actief tegen de stroom in, omdat ze ervan overtuigd is dat er geen behoefte is aan enerzijds en anderzijds. Dat kunnen de mensen zelf ook wel bedenken. Ze wil raken, wakker schudden, toevoegen waar nog niet over is nagedacht. En ja, dat roept felle reacties op.

18 jan. '22

#9 - Hubert Bruls

Hij heeft alle nazi's wel voorbij zien komen in de haatberichten die hij ontvangt. Of de harde opmerkingen over zijn gewicht. Het zijn niet de opmerkingen op zich die hem raken, maar wel de hoeveelheid ervan. Het enige wat volgens hem helpt, is als we het gezamenlijk veroordelen, een dijk van positivisme creëren.

14 jan. '22

#8 - Abbie Chalgoum

'Als je zo vaak bent gevallen, blijf je op een gegeven moment liggen.' Hij heeft een enorme weg afgelegd. Zichzelf gezocht, de stemmen in zijn hoofd toegesproken, hij heeft zijn maskers afgedaan en hij is gaan praten. Omdat er zoveel Abbies zijn die moeten weten dat ze niet alleen zijn. En dat het wél loont om op te staan.

13 jan. '22

#7 - Sjaak Bral

Als cabaretier en columnist zag hij zijn taak altijd als het vooruitschoppen van de grazende kudde. Inmiddels voelt het meer alsof hij op de middenberm staat - een riskante plek - en naar de 'wappies' en 'wokies' kijkt. Een gesprek over de grenzen van humor.