Snodelike Saken

Het is een koude winternacht in 1395 en we bevinden ons in de Franse stad Reims. Hier, in een kleine kamer in een pand grenzend aan de Val-des-Ecoliers priorij, woont Hermine. Ze is een arme weduwe van 48 jaar. Ze is niet alleen, zoals iedere nacht dringen helse demonen haar kamer binnen; ze mishandelen haar, jagen haar angst aan en proberen haar op indringende wijze te verleiden tot zondige activiteiten. Waar komen deze visioenen vandaan? Is Hermine psychisch gestoord, een levende heilige of wellicht niets meer dan een zwendelaar? Voetnoten: Meer weten over Hermine van Reims? - Claude Arnaud-Gillet (ed.), Entre dieu et satan. Les visions d’Ermine de Reims (1397) (1997) - Renate Blumenfeld-Kosinski, The Strange Case of Ermine de Reims. A Medieval Woman Between Demons and Saints (2015) - Fabián Alejandro Campagne, ‘Demonology at a Crossroads: The Visions of Ermine de Reims and the Image of the Devil on the Eve of the Great European Witch-Hunt’, Church History 80:3 (2011) 467-497 Credits: Muziek: Lies Sommer - harp, draailier en schalmei & Fieke van den Hurk - producer | Audio en Mix: Wildeman Visuals

Het is 1277 en we zijn in Winchester, Engeland. In de Shoemakers Street rent een meisje door de straat. Ze is in tranen, haar gezicht wit weggetrokken, alsof ze net iets verschrikkelijks heeft gezien. En dat is ook zo. Ze heet Bella, en zojuist heeft ze de ontzielde lichamen van haar eigen moeder Licoricia en haar dienster Alice aangetroffen op de vloer van haar moeders huis. Voetnoten: Meer weten over Licoricia of Winchester? - Abrams, R. Licoricia of Winchester. Power and Prejudice in Medieval England. Lewes: Unicorn Publishing Group (2022) - Bartlet, S. Licoricia of Winchester: Marriage, Motherhood and Murder in the Medieval Anglo-Jewish Community. London: Vallentine Mitchell (2015) - Butler, S.M. ‘Who killed Licoricia of Winchester? A Medieval Murder Mystery’ via Legal History Miscellany: https://legalhistorymiscellany.com/2023/02/10/who-killed-licoricia-of-winchester-a-medieval-murder-mystery/ (2023) - Berman Brown, R. & S. McCartney ‘David of Oxford and Licoricia of Winchester: glimpses into a Jewish family in thirteenth-century England’, in: Jewish Historical Studies 39 (2004): 1-34 - Huscroft, R. Expulsion: England’s Jewish Solution. Stroud: Tempus (2006) - The Licoricia of Winchester Appeal - via https://licoricia.org/ Credits: Muziek: Lies Sommer - harp, draailier en schalmei & Fieke van den Hurk - producer | Audio en Mix: Wildeman Visuals

Het is vrijdag 22 juli, 1329, en Cangrande della Scala, de machtige heer van Verona, blaast zijn laatste adem uit. Nog geen drie dagen terug reed hij aan het hoofd van zijn zwaarbewapende ridders en soldaten, als overwinnaar, door de stadspoorten van Treviso. Kort na zijn intocht werd hij ziek: ernstige buikkrampen, knallende koppijn, misselijkheid en braken. De beste artsen van Italië schaarden zich zich rond zijn ziekbed maar helaas, de geneeskrachtige dranken en kalmerende kompressen mochten niet baten: Cangrande was dood. Zijn tijdgenoten stonden voor een mysterie: had het noodlot toegeslagen of was dit moord? Was zijn water verontreinigd, zijn eten bedorven of was er gif in het spel?! Waar oude kronieken ons in de steek laten geven moderne onderzoekstechnieken hoop op een antwoord op deze vragen. Voetnoten: Wil je meer weten over Cangrande della Scala en zijn mysterieuze dood? - G. Fornaciari et al, “A medieval case of Digitalis poisoning: the sudden death of Cangrande della Scala, lord of Verona (2191-1329)”, *Journal of Archaeological Science* 54 (2015) 162-167 - G. Fornaciari et al, “The mummy of Cangrande della Scala Lord of Verona (1291-1329): A case of Medieval acute *Digitalis* intoxication” in: P. Atoche, C. Rodríguez & M. A. Ramírez (eds.), *Mummies and Scienc. World Mummies Research* (2008) 371-377 - B. Iadarola et al, “Whole-exome sequencing of the mummified remains of Cangrande della Scala (1291-1329 CE) indicates the first known case of late-onset Pompe disease”, *Scientific Reports* 11 (2021) - P. Marini, E. Napione & G. M. Varanini (eds.), *Cangrande della Scala. La morte e il corredo di un principe nel medioevo europeo* (Verona 2005) - I. Mikšik et al, “Proteins and their modifications in a medieval mummy”, *Protein Science* 25 (2016) 2037-2044- A. Perciaccante et al, “Lessons from the Past: some Histories of Alpha 1 Antitrypsin Deficiency Before its Discovery”, *COPD: Journal of Chronic Obstructive Pulmonary Disease* 15:1 (2017) 1-3 - J. Took, *Dante* (Princeton 2020) Credits: Muziek: Lies Sommer - harp, draailier en schalmei & Fieke van den Hurk - producer | Audio en Mix: Wildeman Visuals

Het is hoogzomer, en we zijn in het plaatsje Woolpit. De inwoners van Woolpit zijn druk met de oogst in deze periode. Na een lange warme dag op de velden, begeven de dorpelingen zich langs de bundels van geoogste gewassen richting huis. Een beetje keuvelend wandelen ze, als ze plotseling iets opmerkelijks aantreffen tussen deze gewassen: twee kleine kinderen, een jongen en een meisje, verwilderd en verlaten. Ze spreken een volstrekt onbekende taal en wat nog het allervreemdste is: hun huid heeft een zeer vreemde kleur... Voetnoten Meer weten over de Groene kinderen van Woolpit? - Briggs, K.M. ‘The Fairies and the Realms of the Dead’ in: Folklore 81 (1970) pp. 81-96 - Clark, J. The Green Children: A Cautionary Tale’. In: S. Moore (ed). Fortean Studies: Volume 6 (1999) pp. 270-277 - Clark, J. ‘Martin and the Green Children’. In: Folklore 117 (2006) pp. 207-214 - Clark, J. ‘Small, Vulnerable ET’s: The Green Children of Woolpit’. In: Science Fiction Studies 33 (2006) pp. 209-229 - Clark, J. The Green Children of Woolpit. Exeter: University of Exeter Press (2024) - Koch, J.T. Celtic Culture: A Historical Encyclopedia Vol. 1. Oxford: ABC CLIO (2006) - Lunan, D. ‘Children from the Sky’, in: Analog Science Fiction and Science Fact 116 (1996) pp. 38-53 - Madej, M. ‘A Story About the Green Children of Woolpit According to the Medieval Chronicles of William of Newburgh and Ralph of Coggeshall’. In: Res Historica 49 (2020) pp. 117-132. - Oman, C.C. ‘The English Folklore of Gervase of Tilbury’. In: Folklore 55 (1944) pp. 2-15 Credits: Muziek: Lies Sommer - harp, draailier en schalmei & Fieke van den Hurk - producer | Audio en Mix: Wildeman Visuals

Het is 21 april 1566 en we bevinden ons in de zaal van het kasteel in Rignano, ten noorden van Rome. Hier ondervraagt Albano Rinalducci, commissaris van de Paus, een man genaamd Giacobo di Tito. De commissaris vraagt hem of hij weet waarom hij voor hem moet verschijnen. “Nee” antwoord Giacobo, hij heeft, zo stelt hij, geen idee. “Heb je kinderen en een vrouw?” is de volgende vraag. “Jazeker,” antwoord Giacobo.” Vijf zoons heeft hij en hij noemt hun namen. Ook is hij getrouwd; zijn vrouw Carafina is de moeder van alle vijf zijn jongens. “Heb je ook een dochter?” Even is het stil… “Ik had ooit een dochter, ze heette Daria…” Voetnoten: - Thomas v. Cohen, “A Daughter-Killing Digested, and Accepted, in a Village of Rome, 1563-1566” in: Trevor Dean & K.J.P. Lowe (eds.), Murder in Renaissance Italy (Cambridge 2017) 62-82 Meer over- en van deze auteur: Thomas V. Cohen: https://profiles.laps.yorku.ca/profiles/tcohen/ Credits: Muziek: Lies Sommer - harp, draailier en schalmei & Fieke van den Hurk - producer | Audio en Mix: Wildeman Visuals

We zijn in Venetië, in het Dogepaleis aan het San Marcoplein. Elke dag wordt dit gebouw door vele mensen bezocht. Maar hebben zij oog voor de portretten van de Doges van Venetië die in de Grote Zaal hangen, of specifieker: voor het portret van de 55ste Doge? Op deze plek hangt een zeer bijzonder doek en een verwijzing naar een crimineel verleden. We bespreken de Faliero Coup. Voetnoten Meer lezen over Marino Faliero en de coup? - Brown, H.R.F. Studies in the history of Venice. Londen: J. Murray (1907) - Rosand, D. Myths of Venice: The Figuration of a State (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 2001) Credits: Muziek: Lies Sommer - harp, draailier en schalmei & Fieke van den Hurk - producer | Audio en Mix: Wildeman Visuals