Onder curatoren | BNR

Technisch dienstverlener Imtech was begin 2012 een ware beurslieveling. Het internationaal opererende bedrijf met activiteiten in de installatietechniek, ict en werktuigbouw deed onder leiding van topman René van der Bruggen de ene na de andere overname. De financiële topman Boudewijn Gerner kreeg in 2011 daarom zelfs nog de CFO Special Achievement Award.  Beleggers stopten er vanaf de beursgang in 2001 maar wat graag hun geld in. Zo groeide Imtech hard: waar het bedrijf in 1993, toen het ontstond uit het conglomeraat Internatio-Müller, nog een omzet had van 300 miljoen euro, was dat in 2012 5,4 miljard euro. Het bedrijf telde toen bijna 30.000 medewerkers.  Er leek geen vuiltje aan de lucht, totdat in 2012 beursanalist Teun Teeuwisse van ABN Amro kritische rapporten begon te schrijven over het bedrijf. De twijfel sloeg toe. Zat er eigenlijk wel zo veel waarde achter de ronkende persberichten van de technisch dienstverlener?   De bom barstte toen Imtech in februari 2013 bekend maakte dat er sprake was van fraude bij een pretparkproject in Polen. Het bedrijf moest voor miljoenen aan afschrijvingen doen en de beurskoers stortte in. Later bleek dat er ook bij Imtech Duitsland sprake was van onregelmatigheden.   Een nieuw bestuur trad aan en Imtech deed twee aandelenuitgiftes, maar het mocht allemaal niet baten. Op 13 augustus 2015 ging Royal Imtech failliet. Al enkele dagen daarvoor waren er twee stille bewindvoerders aangetrokken, die later de curatoren werden van de failliete technisch dienstverlener.  De curatoren zaten al snel met een vrijwel lege boedel. Door allerlei partijen aansprakelijk te stellen probeerden ze toch nog geld in de boedel te krijgen voor de schuldeisers. Maar daarbij maakten ze geen vrienden aan de Amsterdamse Zuidas.  Dit is deel twee van een tweeluik over Imtech, een van de grootste Nederlandse faillissementen. Te gast is Jeroen Princen, partner en curator bij DVDW Advocaten. Samen met achtereenvolgens advocaat Paul Peters en advocaat Fouad el Houzi van AKD wikkelde hij het faillissement van Imtech af.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser  / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie: Elisa Hermanides / Audiobewerking: Jeanne Heeremans / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Technisch dienstverlener Imtech was begin 2012 een ware beurslieveling. Het internationaal opererende bedrijf met activiteiten in de installatietechniek, ict en werktuigbouw deed onder leiding van topman René van der Bruggen de ene na de andere overname. De financiële topman Boudewijn Gerner kreeg in 2011 daarom zelfs nog de CFO Special Achievement Award.  Beleggers stopten er vanaf de beursgang in 2001 maar wat graag hun geld in. Zo groeide Imtech hard: waar het bedrijf in 1993, toen het ontstond uit het conglomeraat Internatio-Müller, nog een omzet had van 300 miljoen euro, was dat in 2012 5,4 miljard euro. Het bedrijf telde toen bijna 30.000 medewerkers.  Er leek geen vuiltje aan de lucht, totdat in 2012 beursanalist Teun Teeuwisse van ABN Amro kritische rapporten begon te schrijven over het bedrijf. De twijfel sloeg toe. Zat er eigenlijk wel zo veel waarde achter de ronkende persberichten van de technisch dienstverlener?   De bom barstte toen Imtech in februari 2013 bekend maakte dat er sprake was van fraude bij een pretparkproject in Polen. Het bedrijf moest voor miljoenen aan afschrijvingen doen en de beurskoers stortte in. Later bleek dat er ook bij Imtech Duitsland sprake was van onregelmatigheden.   Een nieuw bestuur trad aan en Imtech deed twee aandelenuitgiftes, maar het mocht allemaal niet baten. Op 13 augustus 2015 ging Royal Imtech failliet. Al enkele dagen daarvoor waren er twee stille bewindvoerders aangetrokken, die later de curatoren werden van de failliete technisch dienstverlener.  Dit is deel een van een tweeluik over Imtech, een van de grootste Nederlandse faillissementen. Te gast is Jeroen Princen, partner en curator bij DVDW Advocaten. Samen met achtereenvolgens advocaat Paul Peters en advocaat Fouad el Houzi van AKD wikkelde hij het faillissement van Imtech af.   Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser  / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie: Elisa Hermanides / Audiobewerking: Jeanne Heeremans / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

  Ondernemer Hans Zoon wist al sinds de jaren zeventig goed geld te verdienen met kaarsenfabriek Parcan, een bedrijf dat begon als hobby en uitgroeide tot een van de grootste leveranciers van kaarsen in Nederland. Veel kaarsen van Parcan werden verkocht als huismerk van winkelketens. Onder andere de groeiende budgetketen Action was klant.  In 2012 dienden zich een aantal investeerders aan die via IBS Direct Investments de kaarsenfabriek wilden overnemen. Zoon werd al wat ouder en besloot afstand te doen van zijn bedrijf voor 20 miljoen euro.   De nieuwe eigenaren willen de financieel gezonde fabriek professionaliseren en verder uitbreiden. Maar terwijl de kaarsenfabriek werknemers aanneemt, gaat het financieel steeds slechter. Ook nieuw management kan daar geen verandering in brengen.   Aanvankelijk storten aandeelhouders bij, totdat ze zich realiseren dat hun geld voor hun ogen wegsmelt. Het management vraagt uitstel van betaling aan en op 23 februari 2017 gaat Parcan bankroet. Te gast Alexander Claus van HAUT Legal, advocaat, curator én een van de weinige mensen in Nederland die precies weet welk deel van het waxinelichtje de verpakking is, welk deel niet en waarom daar drie jaar over geprocedeerd werd.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser en Mick Fruytier/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie en audiobewerking: Elisa Hermanides / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Je zal de Tiktokgeneratie niet zo snel terugvinden bij Gerry Weber, het Duitse modemerk dat decennialang via winkels kwaliteitskleding verkocht aan de wat oudere vrouw. De Nederlandse tak deed onder de hoede van franchisers goede zaken en werd uiteindelijk weer overgenomen door het Duitse moederbedrijf in 2012.  Maar in 2019 ging het door opgelopen kosten en tegenvallende verkoop niet goed meer met het Duitse moederbedrijf. Met hangen en wurgen wist het modebedrijf er steeds bovenop te komen, maar niet voordat de Nederlandse tak aansprakelijk was gemaakt voor schulden van het Duitse Gerry Weber.  Begin 2025 krijgt Gerry Weber in Duitsland voor de derde keer in zes jaar uitstel van betaling. De zekerheden die financiers hebben gevestigd worden opgeëist, waardoor de miljoenen euro's op de bankrekening van de gezonde Nederlandse dochter dreigen te worden opgeëist. De Rabobank besluit daarom de bankrekening van de Nederlandse tak van Gerry Weber te bevriezen. Het management krijgt te maken met een acuut geldtekort en vraagt op 28 maart 2025 uitstel van betaling aan.  Te gast is curator Marc van Zanten van CMS. Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser  / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie en audiobewerking: Elisa Hermanides / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de zoektocht naar duurzame energie leek geothermie eind jaren tien een mooie oplossing. Bij geothermie wordt via een boring in diepe, warme aardlagen water naar boven gehaald. Dit opgepompte water geeft zijn warmte via een warmtewisselaar af aan het leidingwater, waarna het water weer terug de grond in wordt gebracht.   De techniek was zo veelbelovend dat minister Maxime Verhagen van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie in 2011 zelfs met een actieplan inclusief subsidies kwam om het boren naar aardwarmte aan te jagen.   De gemeente Den Haag was er vroeg bij. Al in 2004 nam de gemeente het initiatief om een aardwarmteproject te ontwikkelen met als doel een spiksplinternieuwe woonwijk die zijn warmte uit de grond zou krijgen. De gemeente ging daarover in gesprek met energieleveranciers Eon en Eneco en woningcorporaties Vestia, Staedion en Haag Wonen. Dit leidde uiteindelijk in 2008 tot de oprichting van de vof Aardwarmte Den Haag. Dit prestigeproject moest eraan bijdragen dat Den Haag CO2-neutraal zou worden.  Maar toen in 2012 de affaire rond woningcorporatie Vestia aan het licht kwam, ging het bergafwaarts met het project. Vestia ging ten onder aan de risicovolle beleggingsproducten die het had gekocht. En ook veel andere woningcorporaties hadden te veel risico's genomen. Vanaf die tijd kregen corporaties het zwaar te verduren. Ze hadden vaak financiële problemen en mochten van de politiek niet langer geld steken in risicovolle projecten.   Aardwarmte Den Haag was zo'n risicovol project waar corporaties geen trek meer in hadden. Bovendien was de praktijk toch een stuk weerbarstiger dan de theorie: er was meer geld nodig om de technische problemen van het geothermieproject op te lossen.   Maar het project staken was voor de gemeente ook geen optie. Een klein deel van de huizen stond, er woonden al mensen in en de aardwarmtebron was bijna klaar voor gebruik. Een kort geding bracht geen oplossing.   Uiteindelijk besloot de gemeente Den Haag het faillissement aan te vragen van Aardwarmte Den Haag in de hoop dat de curatoren een doorstart zouden kunnen forceren.   Te gast is Bruno Tideman, partner en curator bij Cees Advocaten  Onder curatoren is voor enkele weken op zomervakantie. Heb je een tip voor de redactie of wil je zelf graag praten over een faillissement, neem contact op via zaken@bnr.nl Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser en Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie en audiobewerking: Elisa Hermanides / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wie de Hollywoodfilm The Grand Budapest Hotel van regisseur Wes Anderson kijkt, ziet eigenlijk geen hotel. Als filmdecor werd namelijk gebruik gemaakt van een Duits warenhuis dat met zijn Jugendstil elementen uitstekend paste bij het verhaal dat Anderson wilde vertellen.  Dat warenhuis, Kaufhaus Görlitz, stond leeg omdat de warenhuisketen Hertie in mei 2009 failliet was gegaan. De tientallen grote panden van deze Duitse warenhuisketen zaten in een Nederlandse bedrijfsstructuur, genaamd Mercatoria, die was ondergebracht bij een trustkantoor in ’s-Hertogenbosch. Hypotheekverstrekker Deutsche Bank hield deze structuur eerst in leven en probeerde het vastgoed te verkopen. Maar dit ging niet snel genoeg en uiteindelijk ging het vastgoedbedrijf in februari 2012 failliet. Toen de makers van The Grand Budapest Hotel hun oog hadden laten vallen op Kaufhaus Görlitz moesten ze dus aankloppen bij twee Nederlandse curatoren.  Nu was het verhuren van dit warenhuis aan een filmstudio nog eenvoudig in vergelijking met de rest van de afwikkeling van het faillissement. Het Nederlandse faillissementsrecht werkt namelijk heel anders dan het Duitse faillissementsrecht, waardoor de curatoren de panden niet konden beheren zonder grote financiële risico's te lopen. Maar hoe leg je dat uit aan een stel Duitse burgemeesters die opgescheept zitten met grote verloederende panden in hun winkelstraten? En hoe zorg je ervoor dat niet alleen de hypotheekverstrekker, maar ook de concurrente schuldeisers nog iets van hun geld terug zien?  Te gast is Maarten van Ingen, advocaat en curator bij Watsonlaw.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jochem Visser en Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie en audiobewerking: Elisa Hermanides / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Net na het losbarsten van de coronacrisis hadden ondernemers Bart Cunnen en Patrick America een jongensdroom: een veerdienst tussen de Groningse Eemshaven en het Noorse Kristiansand.   Het plan kreeg gestalte in 2021. De Letse firma Tallink had een schip te huur voor een miljoen euro per maand. De Eemshaven had in ieder geval tijdelijk een aanlegplek beschikbaar. Het startkapitaal kwam van investeerders, maar ook van de opbrengsten van de eerste ticketverkopen.  In april 2022 voer het gehuurde cruiseferry MS Romantika voor het eerst richting Noorwegen. Diezelfde maand al was het startkapitaal op. Ook bleek het niet mogelijk om op lange termijn een vaste aanlegplek te krijgen voor de grote veerboot. Uiteindelijk moest Holland Norway Lines uitwijken naar Duitsland voor een aanlegkade: niet erg handig voor passagiers die rekenden op Eemshaven als vertrekpunt. Zo ging het snel bergafwaarts met de veerdienst.   Maar Cunnen en America waren niet de enigen die droomden. Er kwam meer geld van investeerders en een nieuw bestuur. Zij gaan in gesprek met de Eemshaven om een permanente aanlegplek mogelijk te maken. Tevergeefs. Op 30 augustus vraagt Holland Norway Lines uitstel van betaling aan en een dag later is het bedrijf failliet.   Te gast is curator en advocaat Hans Silvius van De Haan Advocaten & Notarissen    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jochem Visser en Viggo Rijswijk/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Eindredactie en audiobewerking: Elisa Hermanides / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ieder jaar is het van half maart tot half mei weer dringen geblazen bij de Keukenhof. Zo'n anderhalf miljoen toeristen bewonderen dan de bloemenpracht en praal van de Nederlandse sierteelt.   En dus zagen bloemenveiling Royal Flora Holland en promotiebureau Bloemen Bureau Holland eind jaren tien een kans. Wat als er het hele jaar een bloemenbeleving zou zijn voor toeristen? Zo ontstond het idee voor FloriWorld. Voor het opzetten van deze experience gingen de bloemenveiling en het promotiebureau in zee met de organisatie van de Heineken Experience. Gezamenlijk staken zij bijna dertig miljoen euro in het project.   Op het terrein van Royal Flora Holland kwam in 2019 een gloednieuw, speciaal ontworpen gebouw te staan, waar bezoekers zouden worden ondergedompeld in een wereld van bloemen en planten, zowel echt als virtueel. FloriWorld moest 350.000 bezoekers per jaar gaan trekken en zou zich richten op de buitenlandse toeristenmarkt, met als belangrijke doelgroep de Aziatische toerist. Het idee was zelfs dat bussen vanaf de Keukenhof zouden doorrijden naar Aalsmeer, om zo mee te liften op het succes. Zo ver is het echter nooit gekomen.  FloriWorld opende de deuren uiteindelijk in augustus 2020. De coronacrisis had toen al om zich heen gegrepen, maar in de zomer waren de regels wat minder streng. De volgende lockdown liet echter niet lang op zich wachten. Uiteindelijk was FloriWorld meer dicht dan open. In plaats van de 100.000 bezoekers die nodig waren om zwarte cijfers te schrijven, kwamen er slechts enkele duizenden, zo schreef Het Parool. Grote groepen Aziatische bezoekers kwamen sowieso niet vanwege langdurige reisbeperkingen.  Eind 2022 was de financiële koek echt op en in december gaan de deuren van FloriWorld dicht. De verliezen en de schulden zijn te hoog om nog langer door te gaan. Een zoektocht naar een partij die de bloemenbeleving nog een kans wil geven mislukt en uiteindelijk gaat FloriWorld op 7 februari 2023 failliet, met alle planten er nog in.  Hoe verkoop je als curator een gloednieuw, maar heel specifiek ontworpen gebouw? En hoe raak je op een goede manier de vele planten in het gebouw kwijt, zonder dat ze dood gaan?  Te gast is Daphne Beunk, curator en advocaat bij Florent.  Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Maxim van Mil / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Kippen in kleine hokjes die niets anders doen dan eten, drinken en eieren leggen: in de jaren tachtig was de legbatterij nog heel normaal.   Ook bij eierbedrijf Van Loon legden de kippen in 1986 eieren aan de lopende band. De legbatterijen van het bedrijf in Gelderland en Limburg produceerden 3,5 miljoen eieren per week. De zaak was volledig gericht op export: maar liefst zestig procent van de eieren bestemd was voor Duitsland. De overige veertig procent werd verdeeld over Frankrijk, België en Scandinavië. Driekwart van alle eieren waren bestemd voor consumptie, de rest werd vloeibaar gemaakt en belandde in deegproducten. Midden jaren tachtig kampte het bedrijf al met dalende prijzen voor eieren, maar de problemen sloegen pas echt toe toen er in Duitsland per ongeluk bebroede eieren tussen de eieren gekomen waren die bestemd waren voor consumptie. Zodoende eindigde een ei met broedsel tussen de consumenteneieren. In Duitsland leidde dit tot een enorme rel. Eigenaar Joop van Loon ontkende overigens dat er bebroede eieren tussen de consumenteneieren waren gekomen, zo schreef NRC destijds. Volgens hem waren er in Duitsland eieren getest die niet van Van Loon afkomstig waren. Ook zou er het een en ander mis zijn geweest met een nieuwe testmethode.   Maar of het nu waar was of niet: de rel in Duitsland zorgde ervoor dat er een grote exportmarkt wegviel voor Van Loon, waarmee een bankroet niet te vermijden was.   De curator belandde met de bank in een interessante discussie: want als de bank een pandrecht heeft op de leghennen, hebben ze dat dan ook op de eieren? Oftewel: van wie is de kip en van wie het ei? Te gast is Piet Gunning, gepensioneerd advocaat en curator en nog altijd actief als adviseur van Stelvio Advocaten.   Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Sprookjes beginnen vaak met de bekende frase ‘Er was eens...’ en eindigen dan met ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Zo was er ook eens in 1989 het themapark ‘Het Land van Ooit’ in het Brabantse Drunen. Maar lang en gelukkig leefde dit park niet. Het Land van Ooit ging in de jaren nul tot twee keer toe failliet en het Belgische Land van Ooit hield het slechts enkele maanden vol.   Het begin was voor ondernemersbegrippen wel sprookjesachtig. Pretparkdirecteur Marc Taminiau was in de jaren tachtig na een jarenlang dienstverband bij pretpark De Efteling ervan overtuigd dat achtbanen niet de toekomst waren van de pretparkbranche. Wat pretparken bezoekers volgens hem moesten bieden was ‘een ervaring’, met vooral veel theater. Hij zette zich daarmee af tegen de gevestigde orde. In zijn Land van Ooit zouden kinderen de baas zijn. Door in te zetten op acteurs en theatershows probeerde Taminiau kinderen een onvergetelijke ervaring te bieden.  De eerste tien jaar, tussen 1989 en 1999 leek dit plan ook aardig te slagen. Er waren zelfs tv-series over Het Land van Ooit. Deze series, zoals Kloontje het Reuzenkind, waren best wel populair, maar waren eigenlijk ook een soort reclame. Dat vond het Commissariaat voor de Media ook, waarna de series aan banden werden gelegd.  Begin jaren nul ging het minder goed met Het Land van Ooit en in 2006 ging het pretpark voor de eerste keer failliet. Maar er werden investeerders gevonden en zo maakte het park een doorstart onder leiding van Mascha Taminiau, de dochter van Marc Taminiau. Zij bracht de exploitatie van het park onder in een bv met de naam DuCate. De grond en het vastgoed bleef wel in handen van haar vader.   Tweede Land van Ooit  Zo had Marc Taminiau zijn handen vrij voor het openen van een tweede Land van Ooit in Tongeren, België. Dit park ging echter in een recordtijd failliet in augustus 2007, slechts twee maanden na opening. Marc Taminiau en zijn vrouw en zoon raakten verwikkeld in een strafproces vanwege fraude en werden uiteindelijk veroordeeld tot een boete en een voorwaardelijke celstraf.  De negatieve media-aandacht die dit alles opleverde, maakte het ook voor Het Land van Ooit in Nederland moeilijk om nog bezoekers te trekken. Mogelijke bezoekers dachten simpelweg dat het park in Nederland failliet was net als het park in België. Zo ging Het Land van Ooit in Drunen uiteindelijk ook failliet op 22 november 2007.  Opnieuw leken er mogelijkheden te zijn om het sprookje te laten voortduren middels een doorstart. Maar daar zat de gemeente Heusden, waar Drunen onder valt, niet op te wachten.   Te gast is advocaat en curator Willem Berendsen, van LXA Advocaten.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.