Gewoon Opvoeden dé podcast

In deze aflevering van Gewoon Opvoeden gaat Ilse van Schaik in gesprek met Cerès Reek, moeder van twee pubers en oprichter van de 'Leven met pubers'-community. Op Instagram inspireert zij dagelijks meer dan 119.000 ouders met haar herkenbare, luchtige én liefdevolle kijk op het opvoeden van pubers. Cerès introduceert haar zelfontwikkelde methode: aankoeteren — een speelse én doeltreffende aanpak die draait om drie stappen: vertragen, verkennen en verbinden. Door eerst goed voor jezelf te zorgen, ontstaat er vanzelf meer ruimte voor ontspanning, contact en regie in het contact met je puber. Ze vertelt over hoe belangrijk het is om je eigen emotionele reactie te begrijpen vóór je in gesprek gaat, hoe je pubers kunt laten meedenken over logische consequenties, en hoe humor, kwetsbaarheid en zelfzorg onmisbare ingrediënten zijn voor een fijne opvoedsfeer. Ook delen Ilse en Cerès persoonlijke ervaringen, rake inzichten en praktische voorbeelden die je meteen kunt toepassen. ________________________________________ ONDERWERPEN Wat is aankoeteren? De 3 stappen: vertragen, verkennen en verbindenWaarom ouders eerst goed voor zichzelf moeten zorgenWat pubers écht nodig hebben: gezien worden, autonomie en duidelijke grenzen Schermtijd, crashen op de bank en waarom dat ook zelfzorg is Conflicten met pubers: hoe je de pauzeknop inzet Logische consequenties: laat je puber ze zélf bedenken Grenzen stellen vanuit liefde en veiligheid Hoe je als ouder kwetsbaarheid kunt laten zien zonder de regie te verliezen Opvoeden met humor: lucht scheppen in lastige momenten Wat Cerès leerde uit haar eigen pittige pubertijd De kracht van voorbeeldgedrag en reflectie in ouderschap

In deze indrukwekkende aflevering van "Gewoon Opvoeden" wandelt Ilse van Schaik met Thessa Derksen, moeder van drie pubers. Twee jaar geleden kreeg Thessa de diagnose kanker. Openhartig vertelt ze hoe zij, samen met haar man, het ouderschap vormgaf in een tijd van onzekerheid en intensieve behandelingen. Hoe blijf je beschikbaar voor je kinderen als je zelf moet overleven? Wat zeg je wél en wat niet? En hoe zorg je voor rust, structuur en verbinding in je gezin?Thessa deelt hoe ze bewust koos voor transparantie, het creëren van een veilige thuisbasis en het durven accepteren van hulp. Ze vertelt over het effect op haar kinderen, de verschillende manieren waarop zij reageerden, en hoe belangrijk het was om hun signalen te zien en serieus te nemen. Ook gaat ze in op het gevoel van kwetsbaarheid als moeder én de kracht die ze vond in goede planning, humor en het motto: “Als het kan, moet je het doen.” Een intiem en krachtig gesprek over ziek zijn, moederschap, en wat er echt toe doet. ________________________________________ ONDERWERPEN • Hoe vertel je je kinderen dat je kanker hebt? • De balans tussen eerlijk zijn en beschermen • Structuur als anker in onzekere tijden • Het effect van ziekte op je kind: signalen herkennen • Waarom hulp vragen geen zwakte is, maar kracht • Regie pakken over het proces – wat kun je wél doen? • Rituelen en routines: van ranking dinners tot champagnemomenten • Wanneer een kind voor jou wil gaan zorgen – en hoe je dat terugdraait • Hulp van buitenaf: de kracht van een netwerk en professionele ondersteuning • Kwetsbaarheid, liefde en de kracht van leven in het nu

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met José Jetten, de moeder van Kim (eerder te horen in aflevering 8). Kim vertelde toen over de impact van de scheiding van haar ouders vanuit kind perspectief, nu horen we het verhaal van haar moeder.José deelt openhartig hoe zij de scheiding heeft beleefd: het moment van breken, de emoties die over elkaar heen buitelden, en het zoeken naar stabiliteit voor haar kinderen. Ze vertelt over schuldgevoel, overleven, overcompenseren, maar ook over groei, herstel en het belang van hulp durven vragen. Bijzonder is de manier waarop José ruimte wist te maken voor de bonusmoeder van haar kinderen, met vallen en opstaan, maar altijd met als doel: een veilige basis voor haar dochters. Ook bespreekt ze de rol van oordelen uit de omgeving, het tijdelijk verliezen van contact met één van haar kinderen, en het diepe vertrouwen dat het weer goed zou komen. Een indrukwekkend en kwetsbaar gesprek over ouderschap ná de breuk, waarin liefde, loslaten en het belang van verbinding centraal staan. ________________________________________ ONDERWERPEN • De plotselinge scheiding en wat die teweegbracht • Waarom tijd nemen cruciaal is bij het vertellen aan kinderen • Overleven als ouder: radeloosheid, schuldgevoel en overcompenseren • Hoe structuur en eigen ruimte helpen in de eerste periode • Het belang van ritme, rust en nabijheid voor kinderen • De rol van een bonusouder: plek geven met zachte ogen • Omgaan met oordelen uit de omgeving • Het respecteren van afstand als een kind (tijdelijk) kiest voor één ouder • Waarom het belangrijk is dat kinderen van beide ouders mogen houden • Hoe hulp van buitenaf (vrienden, therapie, geloof) het verschil maakt

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met Arjen Threels, docent biologie en mentor op het voortgezet onderwijs. Samen duiken ze in de wereld van pubers die net de overstap maken van groep 8 naar de brugklas: een periode vol verandering, spanning, vrijheid én groeikansen. Arjen vertelt wat leerlingen in deze fase nodig hebben van hun ouders: liefde, luisteren en loslaten. Hij legt uit waarom de eerste weken op de middelbare school vaak overweldigend zijn, hoe je als ouder kunt omgaan met huiswerkdruk en sociale onzekerheid, en waarom je kind soms juist moet mogen falen om sterk te worden. Ook bespreekt hij het belang van grenzen stellen, vertrouwen hebben in school en het verschil tussen onderbouw en bovenbouw — inclusief de valkuilen van te veel controle via Magister. Een openhartig gesprek vol praktische inzichten, realistische adviezen en hart onder de riem voor ouders van pubers. ________________________________________ ONDERWERPEN Wat maakt de overstap naar de brugklas zo intens voor pubers? Hoe kun je als ouder steun bieden zonder te betuttelen? Het verschil tussen onderbouw en bovenbouw: waarom klas 4 cruciaal is De rol van falen in zelfstandigheid en persoonlijke groei Grenzen stellen, luisteren en vertrouwen geven De impact van pestgedrag en hoe je als ouder én school snel kunt handelen Hoe laat je los zonder het contact te verliezen? De valkuil van Magister en ouderlijke controle School als oefenplek voor het leven — niet alleen voor toetsen Arjens advies aan ouders: Luisteren, Loslaten, en Liefde

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met Marianne Bruijne, een ervaren en bevlogen leerkracht van groep 1 en 2. Samen verkennen ze de wereld van de kleuterklas, een wereld waarin jonge kinderen niet alleen leren tellen en zingen, maar ook zelfredzaam worden, sociale vaardigheden opdoen en stap voor stap hun plek leren vinden.Marianne vertelt hoe ouders hun kind kunnen voorbereiden op de basisschool: van het kiezen van een school die goed voelt, tot het oefenen met zelf jasjes aantrekken, naar de wc gaan en afscheid nemen. Ze benadrukt het belang van vertrouwen hebben in de leerkracht, realistische verwachtingen, en ruimte geven voor het tempo van het kind. Een warme aflevering vol praktische tips, geruststelling én eerlijke inzichten over wat kinderen écht nodig hebben om goed te starten op school, en wat ouders kunnen doen (of juist laten) om die overgang soepel te laten verlopen. ________________________________________ ONDERWERPEN De basisschool kiezen: sfeer proeven en voelen wat past Het startgesprek: kennismaken met de klas en de juf Zelfredzaamheid: wat een kind van vier echt al kan Afscheid nemen zonder drama: vertrouwen uitstralen Waarom te veel applaus soms averechts werkt Spelenderwijs leren: de waarde van spel in groep 1 en 2 Omgaan met vermoeidheid en overprikkeling bij kleuters Wat ouders thuis kunnen doen om de overgang te ondersteunen De valkuil van vergelijken, ieder kind ontwikkelt anders Laat je kind groeien tot een gelukkig mens

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met Kees Keijzer, een puber met een frisse blik en een open hart. Kees vertelt over zijn leven als puber, over school, vriendschap, grenzen en zijn relatie met zijn moeder. Een eerlijk gesprek dat opvoeders een unieke inkijk geeft in hoe het puberbrein werkt — en wat ouders vooral wél en niet moeten doen.Kees deelt hoe belangrijk het is om vertrouwen te krijgen, zelf fouten te mogen maken en ruimte te hebben om grenzen te ontdekken. Hij vertelt hoe zijn moeder hem begeleidt zonder te controleren, hoe zij signalen oppikt nog vóór hij dat zelf doorheeft, en hoe het voelt om serieus genomen te worden. Ook reflecteert hij op regels, vrijheid, verantwoordelijkheid en het effect van ouderlijk gedrag op zijn ontwikkeling. Een bijzondere aflevering die ouders uitnodigt om hun puber met andere ogen te bekijken: als een jongvolwassene in wording, die meer begrijpt en voelt dan je misschien denkt. ________________________________________ ONDERWERPEN Hoe voelt het om puber te zijn in deze tijd? De betekenis van vriendschap en ergens bij horen Waarom pubers vrijheid nodig hebben én grenzen opzoeken De kunst van aanwezig zijn zonder te controleren Wat doet erkenning en vertrouwen met je zelfvertrouwen? Schooldruk, verantwoordelijkheid en ruimte om fouten te maken Regels: waarom ‘strak maar eerlijk’ werkt in het begin Wat ouders vooral níét moeten doen volgens een puber Een ode aan de moeder die durft los te laten

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met Renske van Maanen, specialistisch begeleider bij jeugdzorgpraktijk echtKinderachtig. Renske deelt haar persoonlijke verhaal over hoe het is om als gevoelig en aangepast kind op te groeien in een liefdevol gezin, maar toch met gevoelens van eenzaamheid en onbegrepen zijn. Ze vertelt hoe ze als kind vooral gericht was op de ander, harmonie probeerde te bewaren, en zichzelf daarbij wegcijferde. Emoties uiten was moeilijk; woorden ontbraken, en signalen werden vaak niet opgepikt of genegeerd – uit zorg, niet uit onwil. Renske deelt hoe belangrijk het was geweest als ouders en leerkrachten haar gevoelens hadden benoemd, erkend en ruimte hadden gegeven om die te verkennen. Ilse en Renske bespreken hoe ouders kunnen leren herkennen wanneer een kind zich aanpast of terugtrekt, en hoe ze subtiel – via boeken, filmpjes, tekeningen of eenvoudige emotiekleuren – het gesprek kunnen openen. Ze benadrukken het belang van eerlijkheid over je eigen emoties als ouder, zodat een kind leert vertrouwen op zijn of haar eigen gevoelens. Een hoopvol gesprek, met als kern: je hoeft het niet perfect te doen, maar wel écht aanwezig te zijn. ONDERWERPENWat betekent het als een kind zich terugtrekt of overmatig aanpast?De rol van gevoeligheid en het ‘opletten’ op anderenHoe kinderen hun emoties leren herkennen – of juist onderdrukkenWaarom het benoemen van je eigen gevoel als ouder zoveel oplevertPraktische hulpmiddelen: tekenen, emotiekleuren, voorbeeldverhalenHoe je als ouder of leerkracht een verschil kunt maken, ook zonder woordenDe kracht van erkenning: “wat jij voelt, klopt”Hoop en herstel: het kan goedkomen, ook als de start niet vanzelf ging

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met Carolien van den Broek, gezinsbehandelaar en moeder. Samen verkennen ze het belang van een sterke band tussen ouder en kind — een basis die essentieel is voor de emotionele en sociale ontwikkeling van het kind. Carolien legt uit hoe je als ouder vanaf de babytijd kunt bijdragen aan een veilige hechting, door beschikbaar, sensitief en betrokken te zijn. Ze introduceert het model van de cirkel van veiligheid, waarin ouders enerzijds ruimte geven om te ontdekken, en anderzijds een veilige haven bieden waar troost en begrip altijd beschikbaar zijn. Ook staan ze stil bij hoe belangrijk het is om emoties te ondertitelen, verbinding te maken door echte aandacht, en regelmatig plezier te beleven met je kind — juist in de kleine momenten. Daarnaast komt aan bod hoe ouders hun eigen opvoedpatronen meenemen uit hun jeugd, en hoe je — ook als de band niet sterk was in het begin — altijd kunt werken aan herstel. Ouderschap is geen perfecte route, maar een proces waarin liefde, reflectie en nieuwsgierigheid centraal mogen staan. ONDERWERPENWat betekent een veilige hechting en hoe bouw je die op?De cirkel van veiligheid: ruimte geven en opvangenHoe emoties herkennen, benoemen en begeleiden de band versterkenWaarom echt contact maken in kleine momenten al veel oplevertDe invloed van je eigen opvoedverleden op jouw ouderschapHerstel: als de band met je kind moeizaam is (geweest)Plezier maken als sleutel tot verbindingLinks: • Uitleg over hechting incl. de cirkel van veiligheid bij zit - https://www.ncj.nl/onderwerp/hechting/

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik in gesprek met Laurens Veltman, psycholoog, schrijver en ervaringsdeskundige op het gebied van gameverslaving. Samen verkennen ze hoe je als ouder om kunt gaan met de digitale wereld van je kind — van gamen tot sociale media, van schermtijd tot zelfregulatie.Laurens deelt inzichten uit zijn persoonlijke ervaring én zijn praktijk. Hij legt op heldere wijze uit waarom schermtijd op zich niet het probleem is, maar wát een kind doet op het scherm wel. Het gesprek gaat over het verschil tussen actief en passief schermgebruik, en hoe je als ouder kunt aansluiten bij de belevingswereld van je kind, zonder direct te willen corrigeren. Met het beeld van het ‘mens-brein’ en het ‘aap-brein’ wordt duidelijk waarom stoppen zo moeilijk is voor kinderen (en volwassenen!), en waarom straffen of controleren vaak niet werkt. In plaats daarvan pleit Laurens voor meer verbinding, het stellen van duidelijke grenzen en het creëren van balans tussen online en offline prikkels. Zelfs als het in het verleden al vaak is misgelopen, kun je opnieuw beginnen. Door nieuwsgierig te blijven, oprecht contact te maken en je kind te helpen bij het reguleren van digitale verleidingen. ________________________________________ ONDERWERPEN • Waarom schermtijd niet het hele verhaal vertelt • Het verschil tussen actief en passief digitaal gedrag • Het ‘mens-brein’ vs. het ‘aap-brein’: hoe werkt het brein tijdens gamen en scrollen? • Waarom straffen vaak averechts werkt — en wat dan wel helpt • Hoe je oprechte interesse toont zonder meteen te willen ingrijpen • Het belang van balans tussen digitale prikkels en verveling • Grenzen stellen én verbinding houden, ook met pubers • Samenwerken met andere ouders: je hoeft het niet alleen te doen Link: • https://www.digitalawareness.nl/ • Boek: HELP! Mijn kind verdwijnt in social media of gamen (Softcover) • Laurens J. Veltman - Dagboek van een gameverslaafde

In deze aflevering van "Gewoon Opvoeden" gaat Ilse van Schaik opnieuw in gesprek met puberspecialist Maike Goertzen. Ze duiken in het thema pubers en gezinsvakantie — een combinatie die zowel mooie herinneringen als de nodige uitdagingen kan opleveren.Samen bespreken ze hoe pubers andere behoeften en verwachtingen hebben dan jongere kinderen: behoefte aan autonomie, privacy, rust én avontuur. Hoe kun je als ouder daarmee omgaan zonder je eigen vakantiegevoel te verliezen? Hoe creëer je een vakantie waarin iedereen tot zijn recht komt? Maike deelt waardevolle inzichten en praktische tips voor het voorbereiden van je vakantie én het omgaan met situaties ter plekke. Van het betrekken van pubers bij de planning tot het ruimte geven voor vrijheid en eigen keuzes, van wifi tot uitslapen, van gezamenlijke activiteiten tot het verdragen van verveling — alles komt aan bod. Want een vakantie met pubers vraagt om loslaten, vertrouwen geven én blijven verbinden. ________________________________________ ONDERWERPEN • De veranderende vakantiebehoeften van pubers • Waarom privacy en autonomie zo belangrijk zijn • Pubers betrekken bij de voorbereiding: keuzes en verwachtingen • Het belang van wifi en schermtijd op vakantie • Vrijheid geven én duidelijke afspraken maken • Hoe pubers juist behoefte hebben aan ervaringen en herinneringen maken • Wat doe je met verveling, en wanneer laat je pubers ‘hun gang gaan’? • De rol van ouders: loslaten, ontspannen en ruimte geven voor eigen dynamiek • Vakantie als compromis: samen én apart genieten