Een Cursus in Wonderen Dagelijkse Les

LES 195Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga.Dankbaarheid is een les die moeilijk te leren valt voor hen die de wereld verkeerd bekijken. Wat ze hoogstens kunnen doen is zichzelf beschouwen als beter af dan anderen. En ze proberen tevreden te zijn, omdat een ander meer lijkt te lijden dan zij. Hoe armzalig en kleinerend zijn zulke gedachten! Want wie heeft reden tot dankbaarheid waar anderen minder reden hebben? En wie zou minder kunnen lijden omdat hij een ander meer ziet lijden? Jij bent je dankbaarheid alleen aan Hem verschuldigd die elke oorzaak van leed over heel de wereld liet verdwijnen.Het is waanzinnig om vanwege lijden dank te zeggen. Maar het is even waanzinnig om niet dankbaar te zijn jegens Degene die jou het onfeilbare middel aanreikt waardoor alle pijn wordt genezen en lijden wordt vervangen door gelach en geluk. Evenmin zouden zij die zelfs maar ten dele bij hun verstand zijn, kunnen weigeren de stappen te zetten die Hij aangeeft en de weg te volgen die Hij voor hen uitzet, om zo uit een gevangenis te ontsnappen waarvan ze dachten dat die geen deur bezat naar de bevrijding die zij nu zien.Je broeder is je ‘vijand’, omdat jij in hem de rivaal voor jouw vrede ziet, een plunderaar die zijn vreugde van jou rooft en jou met niets anders achterlaat dan een donkere wanhoop, zo bitter en meedogenloos dat er geen hoop overblijft. Nu is wraak het enige wat er nog te wensen valt. Nu kun je slechts proberen hem neer te halen om samen met jou, even nutteloos als jijzelf, neer te liggen in de dood, met even weinig in zijn graaiende vingers als in de jouwe.Je biedt God jouw dankbaarheid niet aan omdat je broeder meer slaaf is dan jij, noch zou je verstandigerwijze in woede kunnen ontsteken als hij vrijer lijkt te zijn. Liefde maakt geen vergelijkingen. En dankbaarheid kan alleen oprecht zijn als die met liefde geschiedt. We danken God onze Vader dat in ons alle dingen hun vrijheid zullen vinden. Het zal nooit zo zijn dat sommige worden bevrijd, terwijl andere gebonden blijven. Want wie kan in de naam van liefde marchanderen?Zeg daarom dank, maar in oprechtheid. En laat jouw dankbaarheid ruimte maken voor allen die samen met jou willen ontsnappen: de zieken, de zwakken, de behoeftigen en de angstigen, en zij die rouwen om een ogenschijnlijk verlies of die schijnbare pijn voelen, die kou of honger lijden, of die de weg van de haat en het pad van de dood gaan. Al dezen gaan met jou mee. Laten we onszelf niet met hen vergelijken, want zo splitsen we hen af van onze gewaarwording van de eenheid die wij met hen delen, zoals zij die noodzakelijkerwijs delen met ons.We danken onze Vader voor maar één ding: dat we van niets dat leeft gescheiden zijn, en daarom één zijn met Hem. En we verheugen ons erover dat er nooit uitzonderingen kunnen worden gemaakt die onze heelheid zouden verminderen, of onze functie zouden schaden of veranderen om Diegene compleet te maken die Zelf compleetheid is. Wij zeggen dank voor al wat leeft, want anders zeggen we dank voor niets en verzuimen we Gods gaven aan ons te herkennen.Laat onze broeders dan hun vermoeide hoofd tegen onze schouders leggen, terwijl ze een poosje rusten. We zeggen dank voor hen. Want als we hen naar de vrede kunnen leiden die wij willen vinden, opent de weg zich uiteindelijk voor ons. Een aloude deur zwaait opnieuw vrij open, een sinds lang vergeten Woord weerklinkt weer in onze herinnering en neemt in klaarheid toe zodra we opnieuw bereid zijn te luisteren.Ga dus dankbaar de weg van de liefde. Want haat is vergeten wanneer we vergelijkingen naast ons neerleggen. Wat rest er nog als blokkade voor vrede? De angst voor God is nu eindelijk opgeheven, en we vergeven zonder te vergelijken. Op die manier kunnen we er niet voor kiezen sommige dingen over het hoofd te zien, en toch andere dingen vast te houden, nog steeds als ‘zonden’ achter slot en grendel opgeborgen. Wanneer jouw vergeving totaal is, zul jij totaal dankbaar zijn, want je zult zien dat alles recht op liefde heeft verdiend door liefdevol te zijn, precies zoals jouw Zelf.Vandaag leren we aan dankbaarheid te denken in plaats van aan kwaadheid, kwaadaardigheid en wraak. Alles is ons gegeven. Als we dit weigeren in te zien, hebben we daarom nog geen recht op onze bitterheid en op een zelfbeeld dat ons in een oord van genadeloze vervolging ziet, waar we onophoudelijk gesard en slecht behandeld worden, zonder dat er enige gedachte of zorg aan ons of onze toekomst wordt besteed. Dankbaarheid wordt de enige gedachte waarmee we deze waanzinnige manier van zien vervangen. God heeft voor ons gezorgd en noemt ons Zoon. Kan er meer zijn?Onze dankbaarheid zal de weg naar Hem plaveien en onze leertijd meer bekorten dan waarvan je ooit kon dromen. Dankbaarheid gaat hand in hand met liefde, en waar het ene is moet het andere wel worden aangetroffen. Want dankbaarheid is slechts een aspect van de Liefde die de Oorsprong van heel de schepping is. God zegt jou, Zijn Zoon, dank dat jij bent wat jij bent: Zijn eigen completering en de Bron van liefde, samen met Hem. Jouw dankbaarheid jegens Hem is één met de Zijne jegens jou. Want liefde kan geen andere weg gaan dan de weg van dankbaarheid, en die gaan wij die de weg bewandelen naar God.

LES 194Ik leg de toekomst in Gods Handen.Het idee van vandaag zet opnieuw een stap naar een snelle verlossing, en het is zonder meer een reuzenstap! Zo groot is de afstand die hij overbrugt dat hij je vlak voor de Hemel neerzet, met het doel in zicht en de belemmeringen achter je. Je voeten hebben de velden bereikt die jou verwelkomen bij de Hemelpoort, de stille plaats van vrede waar jij met zekerheid de laatste stap van God afwacht. Hoe ver zijn we nu vooruitgegaan, weg van de aarde vandaan! Hoe dicht naderen we ons doel! Hoe kort is de reis die we nog moeten afleggen!Accepteer het idee van vandaag en jij hebt alle angst, alle afgronden van de hel, alle zwarte neerslachtigheid, gedachten aan zonde, en de verwoesting teweeggebracht door schuld, achter je gelaten. Accepteer het idee van vandaag en jij hebt de wereld van alle gevangenschap bevrijd door de zware ketens die de deur naar de vrijheid voor haar afsloten, los te maken. Jij bent verlost, en jouw verlossing wordt zo het geschenk dat jij de wereld schenkt omdat jij hebt ontvangen.Op geen enkel moment wordt neerslachtigheid gevoeld, pijn ervaren of verlies gezien. Op geen enkel moment kan verdriet op een troon worden gezet en trouw worden aanbeden. Ja, op geen enkel moment zelfs kan iemand sterven. En zo is elk moment dat aan God gegeven wordt terwijl het voorbijgaat, met het volgende al aan Hem gegeven, een moment van jouw bevrijding van droefheid en pijn, ja zelfs van de dood.God heeft jouw toekomst in handen zoals Hij jouw verleden en heden in handen heeft. Ze zijn één voor Hem en dus zouden ze voor jou één moeten zijn. Maar in deze wereld lijkt de voortgang van de tijd nog steeds werkelijkheid. En dus wordt jou niet gevraagd het ontbreken van opeenvolging, dat feitelijk in de tijd te vinden is, te begrijpen. Jou wordt alleen gevraagd de toekomst los te laten en in Gods Handen te leggen. En je zult door je ervaring ontdekken dat je het verleden en het heden eveneens in Zijn Handen hebt gelegd, want het verleden zal jou niet meer straffen en angst voor de toekomst zal nu zonder betekenis zijn.Bevrijd de toekomst. Want het verleden is voorbij en dat wat heden is wordt – bevrijd van zijn nalatenschap van ellende en verdriet, van verlies en pijn – het ogenblik waarop de tijd ontsnapt aan de onderworpenheid aan illusies waarbinnen hij zijn meedogenloze, onvermijdelijke koers volgt. Dan wordt elk ogenblik dat slaaf was van de tijd in een heilig ogenblik getransformeerd, wanneer het licht dat in Gods Zoon verborgen werd gehouden, bevrijd wordt om de wereld te zegenen. Nu is hij vrij en al zijn glorie straalt op een wereld die samen met hem is bevrijd om in zijn heiligheid te delen.Als je de les voor vandaag kunt zien als de bevrijding die ze werkelijk is, zul jij niet aarzelen om je zo consequent mogelijk in te zetten om die tot een deel van jou te maken. Naarmate ze de heersende gedachte in je denkgeest wordt, een gewoonte in jouw probleem-oplossend repertoire, een manier om snel op verleidingen te reageren, breid je tot de wereld uit wat jij hebt geleerd. En wanneer jij in alles verlossing leert zien, zal de wereld zien dat ze is verlost.Welke zorg kan hem overvallen die zijn toekomst in Gods liefdevolle Handen legt? Waaraan kan hij lijden? Wat kan hem pijn doen of een ervaring van verlies bezorgen? Wat kan hij vrezen? En wat kan hij anders dan met liefde bezien? Want hij die ontkomen is aan alle angst voor pijn in de toekomst, heeft zijn weg gevonden naar vrede in het nu, en heeft de zekerheid gevonden dat er voor hem wordt gezorgd, een zekerheid die nooit door de wereld kan worden bedreigd. Hij is er zeker van dat ofschoon zijn waarneming onjuist kan zijn, het die nooit aan correctie zal ontbreken. Hij is vrij om opnieuw te kiezen wanneer hij misleid is geweest, om van gedachten te veranderen wanneer hij vergissingen heeft begaan.Leg dan jouw toekomst in Gods Handen. Want zo roep jij de herinnering van Hem op terug te keren, en al je gedachten over zonde en kwaad te vervangen door de waarheid van de liefde. Denk je dat de wereld daar niet bij zou winnen en ieder levend schepsel niet zou reageren met een genezen waarneming? Wie zich aan God toevertrouwt, heeft ook de wereld in die Handen gelegd waartoe hij zichzelf voor troost en veiligheid heeft gewend. Hij legt de ziekelijke illusies van de wereld samen met de zijne terzijde en biedt beide vrede aan.Nu zijn we daadwerkelijk verlost. Want in Gods Handen rusten we onverstoorbaar, er zeker van dat alleen het goede tot ons komen kan. Als we het vergeten, zullen we zachtjes worden gerustgesteld. Als we een niet-vergevende gedachte accepteren, zal die snel door de weerspiegeling van de liefde worden vervangen. En als we in de verleiding komen aan te vallen, zullen we een beroep doen op Hem die waakt over onze rust, om voor ons de keuze te maken die de verleiding ver achter zich laat. De wereld is niet meer onze vijand, want we hebben ervoor gekozen haar vriend te zijn.

LES 193Alles is een les die God me graag ziet leren.God heeft geen weet van leren. Toch breidt Zijn Wil zich uit tot wat Hij niet begrijpt, omdat Hij wil dat het geluk dat Zijn Zoon van Hem heeft geërfd, onverstoord blijft, dat het eeuwig is en altijd aan reikwijdte wint, eeuwig uitdijt in de vreugde van de volle schepping, en eeuwig open en volkomen grenzeloos is in Hem. Dat is Zijn Wil. En dus verschaft Zijn Wil het middel om te waarborgen dat die wordt volbracht.God ziet geen tegenstrijdigheden. Maar Zijn Zoon gelooft dat hij die ziet. Dus heeft hij Iemand nodig die zijn foutieve blik kan corrigeren en hem de visie kan geven die hem terugleidt naar waar waarneming ophoudt. God neemt in het geheel niet waar. Toch is Hij het die het middel verschaft waardoor waarneming waar en mooi genoeg gemaakt wordt om er het licht van de Hemel op te laten schijnen. Hij is het die beantwoordt wat Zijn Zoon wil tegenspreken, en diens zondeloosheid voor eeuwig veilig bewaart.Dit zijn de lessen die God jou graag ziet leren. Zijn Wil weerspiegelt ze allemaal en zij weerspiegelen Zijn liefdevolle goedheid jegens de Zoon die Hij liefheeft. Elke les heeft een kerngedachte, die in alle dezelfde is. Alleen de vorm is anders, met verschillende omstandigheden en gebeurtenissen, met verschillende personages en verschillende thema’s, ogenschijnlijk, maar niet in werkelijkheid. In hun fundamentele inhoud zijn ze hetzelfde. Het is dit:Vergeef, en je zult dit anders zien.Het is zeker zo dat alle ellende er niet slechts als niet-vergeven uitziet. Maar dat is de inhoud achter de vorm. Het is deze gelijkheid die garandeert dat er wordt geleerd, want de les is zo simpel dat die uiteindelijk niet kan worden verworpen. Niemand kan zich voor eeuwig verbergen voor een waarheid die zo zonneklaar is dat ze in talloze vormen verschijnt, en toch in elk daarvan even makkelijk wordt herkend, als men daarin maar de simpele les wil zien.                                Vergeef, en je zult dit anders zien.Dit zijn de woorden die de Heilige Geest spreekt in al je beproevingen, al je pijn, elk lijden ongeacht de vorm. Dit zijn de woorden waarmee de verleiding ophoudt en de schuld, nu losgelaten, niet langer wordt vereerd. Dit zijn de woorden die een eind aan de droom van zonde maken en de denkgeest bevrijden van angst. Dit zijn de woorden waardoor verlossing tot heel de wereld komt.Zullen we niet leren deze woorden te zeggen wanneer we in de verleiding komen te geloven dat pijn werkelijk is, en de dood onze keuze wordt in plaats van het leven? Zullen we niet leren deze woorden te zeggen wanneer we hun vermogen om alle denkgeesten uit slavernij te verlossen, hebben begrepen? Dit zijn woorden die jou macht geven over alle gebeurtenissen die ogenschijnlijk macht over jou hebben gekregen. Je ziet die in het juiste perspectief wanneer jij deze woorden in je volle bewustzijn houdt, en niet vergeet dat deze woorden van toepassing zijn op alles wat jij ziet of wat enige broeder onjuist bekijkt.Hoe kun je weten wanneer je verkeerd ziet, of wanneer iemand anders verzuimt de les te zien die hij leren moet? Schijnt pijn als werkelijk te worden waargenomen? Als dat zo is, wees er dan zeker van dat de les niet is geleerd. En er blijft een niet-vergeven verscholen zitten in de denkgeest die de pijn ziet door ogen die de denkgeest richt.God ziet niet graag dat jij zo lijdt. Hij wil jou helpen jezelf te vergeven. Zijn Zoon herinnert zich niet wie hij is. En God wil dat hij Zijn Liefde niet vergeet, noch alle gaven die Zijn Liefde met zich brengt. Zou je nu afzien van je eigen verlossing? Zou je nalaten de simpele lessen te leren die de hemelse Leraar jou voorzet, opdat alle pijn verdwijnt en God opnieuw herinnerd wordt door Zijn Zoon?Alles is een les die God jou graag ziet leren. Hij wil niet dat een niet-vergevende gedachte ongecorrigeerd blijft en evenmin dat één doorn of spijker Zijn heilige Zoon op enigerlei wijze bezeert. Hij wil zeker stellen dat zijn heilige rust ongestoord en sereen blijft, onbezorgd, in een eeuwig thuis dat voor hem zorgt. En Hij wil dat alle tranen worden afgewist, zonder dat er ook maar één te vergieten overblijft en wacht op zijn vastgestelde tijd om te vallen. Want God heeft gewild dat lachen elke traan vervangt en dat Zijn Zoon opnieuw vrij is.We zullen vandaag proberen duizend schijnbare blokkades voor vrede in maar één dag te overwinnen. Laat genade sneller tot jou komen. Probeer haar niet nog een dag, nog een minuut of nog een ogenblik langer tegen te houden. Hiertoe werd de tijd gemaakt. Gebruik die vandaag waarvoor die is bedoeld. Wijd ‘s ochtends en ‘s avonds zoveel tijd je kunt aan zijn eigenlijke doel, en laat die tijd niet korter zijn dan wat aan jouw diepste behoefte voldoet.Geef alles wat je kunt, en geef een beetje meer. Want nu willen we met gezwinde spoed opstaan en naar ons Vaders huis gaan. We zijn te lang weggeweest en willen hier niet langer vertoeven. En laten we, terwijl we oefenen, aan alle dingen denken die we hebben opgespaard om zelf te regelen en afgezonderd hielden van genezing. Laten we ze allemaal aan Hem geven die de manier kent om ernaar te kijken zodat ze verdwijnen. Waarheid is Zijn boodschap, waarheid is Zijn les. Het zijn Zijn lessen die God wil dat we leren.Besteed vandaag en in de komende dagen elk uur een beetje tijd aan het oefenen van de les in vergeving, in de vorm die voor die dag is vastgesteld. En probeer die toe te passen op de gebeurtenissen die het uur heeft gebracht, zodat het volgende uur vrij is van het voorgaande. De ketens van de tijd worden op die manier makkelijk losgemaakt. Laat geen enkel uur zijn schaduw werpen op het uur dat volgt, en wanneer dat voorbij is, laat dan alles wat in de loop daarvan is gebeurd, samen daarmee verdwijnen. Zo zul jij ongebonden blijven, in eeuwige vrede binnen de wereld van de tijd.Dit is de les die God jou graag ziet leren: er is een manier om naar elk ding te kijken waardoor dit voor jou een volgende stap wordt naar Hem en naar de verlossing van de wereld. Antwoord op alles wat van verschrikking spreekt als volgt:Ik zal vergeven en dit zal verdwijnen.Herhaal bij iedere ongerustheid, iedere zorg, en elke vorm van lijden juist deze woorden. En dan heb je de sleutel in handen die de Hemelpoort opent en de Liefde van God de Vader eindelijk naar de aarde omlaagbrengt om haar tot de Hemel te verheffen. God Zelf zal deze laatste stap zetten. Weiger de kleine stapjes niet die Hij jou vraagt naar Hem te zetten.

LES 192Ik heb een functie die God me graag vervullen ziet.Het is je Vaders heilige Wil dat jij Hemzelf compleet maakt, en dat jouw Zelf Zijn heilige Zoon is, voor eeuwig zuiver zoals Hij, uit liefde geschapen en in liefde bewaard, liefde uitbreidend, scheppend in haar naam, voor eeuwig één met God en met jouw Zelf. Maar wat kan zo’n functie betekenen in een wereld vol afgunst, haat en aanval?Daarom heb je een functie in de wereld in haar eigen termen. Want wie kan een taal begrijpen die zijn eenvoudig begrip verre te boven gaat? Vergeving vertegenwoordigt jouw functie hier. Ze is niet Gods schepping, want ze is het middel waarmee onwaarheid ongedaan kan worden gemaakt. En wie zou aan de Hemel vergeving willen schenken? Maar op aarde heb je het middel nodig om illusies los te laten. De schepping wacht louter op jouw terugkeer om te worden erkend, niet om compleet te zijn.Van de schepping valt in deze wereld zelfs geen voorstelling te maken. Ze heeft hier geen betekenis. Vergeving is hetgeen waarmee ze nog het dichtst bij de aarde komen kan. Want in de Hemel ontstaan, heeft ze in het geheel geen vorm. Maar God heeft Iemand geschapen die het vermogen heeft om het totaal vormloze in vorm te vertalen. Wat Hij maakt zijn dromen, maar van een soort zo dicht bij ontwaken, dat het daglicht er al in schijnt, en ogen, die zich al openen, het vreugdevolle schouwspel dat zij bieden aanschouwen.Vergeving beziet mild alles wat onbekend is in de Hemel, ziet het verdwijnen, en laat de wereld achter als een schone, onbeschreven lei waarop het Woord van God de zinloze symbolen die er eerst geschreven stonden, nu vervangen kan. Vergeving is het middel waardoor de angst voor de dood overwonnen wordt, omdat die nu geen hevige aantrekkingskracht meer uitoefent en schuld verdwenen is. Vergeving laat het lichaam zien als wat het is: een eenvoudig leermiddel dat terzijde wordt gelegd wanneer het leren is voltooid, maar hem die leert allerminst verandert.De denkgeest zonder lichaam kan geen vergissingen maken. Hij kan niet denken dat hij sterven zal, of de prooi zal zijn van een genadeloze aanval. Woede wordt onmogelijk en waar blijft dan panische angst? Welke angsten zouden hen nog kunnen bedreigen die de bron van alle aanval, het wezen van leed en de zetel van angst zijn kwijtgeraakt? Alleen vergeving kan de denkgeest ontlasten van de gedachte dat het lichaam zijn thuis is. Alleen vergeving kan de vrede herstellen die God voor Zijn heilige Zoon heeft bestemd. Alleen vergeving kan de Zoon ertoe bewegen weer zijn oog te richten op zijn heiligheid.Wanneer woede verdwenen is, zul je inderdaad ontdekken dat er voor de visie van Christus en de gave van het zien geen offer werd gevraagd, en slechts pijn werd weggenomen van een zieke en gekwelde denkgeest. Is dit onwelkom? Is dit iets om bang voor te zijn? Of is het iets om op te hopen, om dankbaar te begroeten en vol vreugde in ontvangst te nemen? We zijn één en geven daarom niets op. Maar waarlijk is ons alles gegeven door God.Toch hebben we vergeving nodig om te zien dat dit zo is. Zonder haar vriendelijk licht tasten we in het duister rond en gebruiken we ons verstand slechts om onze razernij en aanval te rechtvaardigen. Ons begrip is zo beperkt, dat wat we denken te begrijpen niets anders is dan een uit vergissing voortkomende verwarring. Wij zijn verdwaald in de nevelen van wisselende dromen en angstwekkende gedachten, met onze ogen stijf dichtgeknepen tegen het licht, en onze denkgeest druk bezig met het aanbidden van wat er niet is.Wie kan opnieuw in Christus geboren worden dan hij die ieder die hij ziet, aan wie hij denkt, of die hij zich voorstelt, vergeven heeft? Wie zou bevrijd kunnen worden terwijl hij nog iemand gevangen houdt? Een cipier is niet vrij, want hij zit samen met zijn gevangene vast. Hij moet ervoor zorgen dat die niet ontsnapt en dus brengt hij zijn tijd door met de wacht over hem te houden. De tralies die hem beperken worden de wereld waarin zijn cipier leeft, samen met hem. En van zijn vrijheid hangt de weg naar bevrijding voor hen beiden af.Houd daarom niemand gevangen. Bevrijd in plaats van te binden, want zo word jij bevrijd. De manier is eenvoudig. Telkens wanneer je een steek van woede voelt, besef dan dat je een zwaard boven je eigen hoofd houdt. En het zal vallen of afgewend worden, naargelang je verkiest veroordeeld te worden of vrij te zijn. Op die manier vertegenwoordigt ieder die jou in de verleiding lijkt te brengen om kwaad te worden, jouw verlosser uit de kerker van de dood. En dus ben je hem dank verschuldigd in plaats van pijn.Wees vandaag genadig. De Zoon van God verdient jouw genade. Hij is het die jou vraagt de weg naar de vrijheid nu te aanvaarden. Weiger het hem niet. De Liefde die Zijn Vader hem betoont behoort jou toe. Jouw functie hier op aarde is slechts dat je hem vergeeft, opdat je hem weer als jouw Identiteit aanvaardt. Hij is zoals God hem geschapen heeft. En jij bent wat hij is. Vergeef hem nu zijn zonden en je zult zien dat je één met hem bent.

LES 191Ik ben de heilige Zoon van God Zelf.Dit is jouw bevrijdingsverklaring van onderworpenheid aan de wereld. En hiermee wordt ook heel de wereld bevrijd. Je ziet niet wat je gedaan hebt door de wereld de rol te geven van cipier van de Zoon van God. Wat zou ze anders kunnen zijn dan kwaadaardig en bang, voor schaduwen bevreesd, bestraffend en barbaars, alle redelijkheid ontberend, blind, en waanzinnig van haat?Wat deed je dat dit jouw wereld zou moeten zijn? Wat deed je dat dit is wat jij ziet? Ontken je eigen Identiteit en dit is wat overblijft. Je ziet chaos en verkondigt dat jij dat zelf bent. Er is geen tafereel dat verzuimt hier voor jou van te getuigen. Er is geen klank die niet spreekt van broosheid in en buiten jou, geen ademhaling die je niet dichter bij de dood lijkt te brengen, geen hoop die je koestert die niet in tranen zal vergaan.Ontken je eigen Identiteit, en je zult niet ontsnappen aan de waanzin die geleid heeft tot deze vreemde, onnatuurlijke en spookachtige gedachte die de schepping bespot en God uitlacht. Ontken je eigen Identiteit, en je valt in je eentje het universum aan, zonder vriend, een nietig stofdeeltje tegenover de legioenen van je vijanden. Ontken je eigen Identiteit, en kijk naar het kwaad, de zonde en de dood, en zie hoe de wanhoop elk greintje hoop uit je vingers graait, en jou met niets achterlaat dan de wens te sterven.Maar wat is het anders dan een spel dat je speelt, waarin Identiteit kan worden ontkend? Jij bent zoals God jou geschapen heeft. Al het andere behalve dit ene geloven is je reinste dwaasheid. In deze ene gedachte wordt iedereen bevrijd. In deze ene waarheid zijn alle illusies verdwenen. In dit ene feit wordt verkondigd dat zondeloosheid voor eeuwig deel uitmaakt van alles, de binnenste kern is van het bestaan ervan en zijn waarborg voor onsterfelijkheid.Laat slechts het idee van vandaag een plaats vinden te midden van jouw gedachten en je bent ver uitgestegen boven de wereld en boven alle wereldse gedachten die haar gevangen houden. En vanuit dit veilige ontsnappingsoord zul je terugkeren en haar bevrijden. Want hij die zijn ware Identiteit aanvaarden kan is waarlijk verlost. En zijn verlossing is het geschenk dat hij iedereen geeft, uit dankbaarheid jegens Hem die de weg wees naar het geluk dat zijn hele perspectief op de wereld heeft veranderd.Eén heilige gedachte zoals deze en je bent vrij: jij bent de heilige Zoon van God Zelf. En met deze heilige gedachte leer je tevens dat jij de wereld hebt bevrijd. Je hoeft de wereld niet op een wrede manier te gebruiken en dan deze barbaarse behoefte erin te zien. Je bevrijdt haar van jouw gevangenschap. Je zult geen vernietigend beeld zien van jezelf terwijl je met angst en beven door de wereld gaat, en de wereld zich in doodsstrijd kronkelt omdat jouw angsten het doodsstempel op haar hart hebben gedrukt.Wees vandaag blij hoe uiterst makkelijk de hel ongedaan wordt gemaakt. Je hoeft jezelf alleen te zeggen:Ik ben de heilige Zoon van God Zelf. Ik kan niet lijden, ik kan geen pijn hebben, ik kan geen verlies lijden, noch nalaten alles te doen wat verlossing me vraagt.En met die gedachte is alles waar je naar kijkt totaal veranderd.Een wonder heeft alle oeroude, donkere spelonken verlicht waar doodsrituelen weerklonken sinds het begin van de tijd. Want de tijd heeft zijn greep op de wereld verloren. De Zoon van God is gekomen in heerlijkheid, om de verlorenen te redden, de hulpelozen te verlossen, en de wereld de gave van zijn vergeving te schenken. Wie zou de wereld als donker en zondig kunnen zien, wanneer Gods Zoon eindelijk opnieuw gekomen is om haar te bevrijden?Jij die jezelf als zwak en broos ziet, met vergeefse verwachtingen en verwoeste dromen, slechts geboren om te sterven, te huilen en pijn te lijden, luister hiernaar: alle macht op aarde en in de Hemel is jou gegeven. Er is niets wat jij niet kunt doen. Je speelt het spel van de dood, speelt dat je hulpeloos bent, jammerlijk verklonken aan ontbinding en verval in een wereld die jou geen genade betoont. Maar als jij haar genade verleent, zal haar genade op jou stralen.Laat dan de Zoon van God uit zijn slaap ontwaken en, terwijl hij zijn heilige ogen opent, opnieuw terugkeren om de wereld te zegenen die hij heeft gemaakt. Ze begon in dwaling, maar ze zal eindigen als de weerspiegeling van zijn heiligheid. En hij zal niet meer slapen en dromen van de dood. Sluit je dus vandaag bij mij aan. Jouw glorie is het licht dat de wereld verlost. Houd verlossing niet langer tegen. Kijk naar de wereld om je heen en zie het lijden daar. Is jouw hart niet bereid je vermoeide broeders rust te brengen?Ze moeten op jouw eigen bevrijding wachten. Ze blijven geketend, tot jij vrij bent. Ze kunnen de genade van de wereld niet zien, tot jij die in jezelf vindt. Ze lijden pijn, tot jij de greep die pijn op jou heeft, verworpen hebt. Ze sterven, tot jij je eigen eeuwige leven aanvaardt. Jij bent de heilige Zoon van God Zelf. Herinner je dit, en heel de wereld is vrij. Herinner je dit, en Hemel en aarde zijn één.

LES 190Ik kies de vreugde van God in plaats van pijn.Pijn is een verkeerd perspectief. Wanneer ze in enige vorm ervaren wordt is dat een bewijs van zelfbedrog. Ze is in het geheel geen feit. Ze neemt geen vorm aan die niet zal verdwijnen als die juist wordt bezien. Want pijn verkondigt dat God wreed is. Hoe zou ze in enige vorm werkelijk kunnen zijn? Ze getuigt van de haat van God de Vader jegens Zijn Zoon, van de zondigheid die Hij in hem ziet en Zijn waanzinnig verlangen naar wraak en dood.Kunnen zulke projecties bevestiging vinden? Kunnen ze iets anders zijn dan totaal onwaar? Pijn is slechts een getuige van de vergissingen die de Zoon maakt in wat hij denkt dat hij is. Het is een droom van wrede vergelding voor een misdaad die onmogelijk kan zijn begaan, voor een aanval op wat totaal onaantastbaar is. Het is een nachtmerrie over verlating door een Eeuwige Liefde, die niet bij machte is de Zoon te verlaten die Zij uit liefde geschapen heeft.Pijn is een teken dat illusies op de troon zitten in plaats van de waarheid. Ze toont aan dat God verloochend wordt, verward met angst, en gezien als dwaas en verrader van Zichzelf. Als God werkelijk is, is er geen pijn. Als pijn werkelijk is, is er geen God. Want wraak maakt geen deel uit van liefde. En angst, die liefde ontkent en pijn gebruikt om te bewijzen dat God dood is, heeft laten zien dat de dood de overwinnaar van het leven is. Het lichaam is de Zoon van God, bederfelijk in de dood, en even sterfelijk als de Vader die hij gedood heeft.Laat zulke dwaasheid rusten in vrede! De tijd is gekomen om te lachen om zulke waanzinnige ideeën. Het is niet nodig om ze als barbaarse misdaden of geheime zonden met zware gevolgen te beschouwen. Wie anders dan een krankzinnige kan ze opvatten als oorzaak van iets? Pijn, hun getuige, is even dwaas als zij en hoeft evenmin te worden gevreesd als de waanzinnige illusies die ze beschermt en waarvan ze probeert te bewijzen dat ze nog altijd waar zijn.Het zijn alleen jouw gedachten die je pijn bezorgen. Niets buiten je denkgeest kan jou op enigerlei wijze schaden of verwonden. Er is geen oorzaak buiten jezelf die op je neer kan komen en bedruktheid kan brengen. Niemand anders dan jij beïnvloedt jou. Er is niets ter wereld dat de macht heeft jou ziek, bedroefd, zwak of fragiel te maken. Maar jij bent het die de macht heeft alle dingen die je ziet de baas te zijn door eenvoudig te herkennen wat jij bent. Wanneer jij ziet dat ze onschadelijk zijn, zullen ze jouw heilige wil als de hunne aanvaarden. En wat als beangstigend werd gezien, wordt nu een bron van onschuld en heiligheid.Mijn heilige broeder, denk eens een moment hieraan: de wereld die jij ziet doet niets. Ze heeft absoluut geen gevolgen. Ze is slechts de weergave van jouw gedachten. En ze zal volkomen veranderen zodra jij besluit je denken te veranderen en jij de vreugde van God kiest als wat jij werkelijk verlangt. Jouw Zelf straalt in deze heilige vreugde, voor eeuwig en altijd onveranderd, onveranderlijk, onveranderbaar. En zou jij een klein hoekje van je denkgeest zijn eigen erfgoed ontzeggen, en het behouden als hospitaal voor pijn, een verziekte plaats waar levende wezens uiteindelijk moeten heengaan om te sterven?De wereld lijkt je misschien pijn te bezorgen. En toch heeft de wereld, zelf oorzaakloos, niet de macht te veroorzaken. Zelf een gevolg, kan ze geen gevolgen hebben. Zelf een illusie, is ze wat jij wenst. Jouw ijdele wensen tonen zich in haar pijnen. Jouw vreemde verlangens bezorgen haar boze dromen. Jouw doodsgedachten omhullen haar met angst, maar in jouw milde vergeving lééft ze.Pijn is het idee van kwaad dat vorm aanneemt en een ravage aanricht in jouw heilige denkgeest. Pijn is het losgeld dat jij graag betaald hebt om niet vrij te zijn. In pijn is de Zoon die Hij liefheeft aan God ontzegd. In pijn lijkt angst te zegevieren over liefde, en tijd de eeuwigheid en de Hemel te vervangen. En de wereld wordt een wreed en bitter oord waar leed heerst en kleine vreugden wijken voor de hevige aanval van gruwelijke pijn die erop loert om alle vreugde in ellende te smoren.Leg je wapens neer en ga zonder verdediging de stille plaats binnen waar de hemelse vrede alles tenslotte in stilte bewaart. Leg alle gedachten aan gevaar en angst af. Laat geen aanval met jou mee naar binnen gaan. Leg het wrede zwaard des oordeels neer dat je tegen je eigen keel houdt, en stop de vernietigende aanslagen waarmee jij je heiligheid probeert te verbergen.Hier zul je inzien dat er geen pijn is. Hier behoort de vreugde van God jou toe. Dit is de dag waarop het jou gegeven is de les te begrijpen die heel de kracht van de verlossing bevat. Het is deze: pijn is illusie, vreugde werkelijkheid. Pijn is niets dan slaap, vreugde is ontwaken. Pijn is bedrog, alleen vreugde is waarheid.En zo maken we opnieuw de enige keuze die ooit kan worden gemaakt: we kiezen tussen illusies en waarheid, tussen pijn en vreugde, tussen hel en Hemel. Laat onze dankbaarheid jegens onze Leraar ons hart vervullen, nu we vrij zijn onze vreugde te kiezen in plaats van pijn, onze heiligheid in plaats van zonde, de vrede van God in plaats van strijd, en het licht van de Hemel in plaats van de duisternis van de wereld.

LES 189Ik voel de Liefde van God nu in mij.Er is een licht in jou dat de wereld niet kan zien. En met haar ogen zul jij dit licht niet waarnemen, want je wordt door de wereld verblind. Toch heb je ogen om het te zien. Het is er om door jou te worden aanschouwd. Het werd niet in jou geplaatst om voor jouw blik verborgen te blijven. Dit licht is een weerspiegeling van de gedachte die we nu oefenen. De Liefde van God in je voelen is de wereld met nieuwe ogen zien, stralend van onschuld, bezield van hoop en gezegend met volmaakte goedheid en liefde.Wie zou in zo’n wereld angst kunnen voelen? Ze verwelkomt jou, verheugt zich dat jij gekomen bent, en zingt jouw lof terwijl ze je behoedt voor elke vorm van gevaar en pijn. Ze biedt jou een warm en vriendelijk thuis waar je een poosje kunt verblijven. Ze zegent jou de hele dag door en waakt gedurende de nacht als een stille bewaker van jouw heilige slaap. Ze ziet verlossing in je en beschermt het licht in jou waar ze haar eigen licht in ziet. Ze biedt jou haar bloemen en haar sneeuw, in dankbaarheid voor jouw welwillendheid.Dit is de wereld die door de Liefde van God wordt geopenbaard. Ze verschilt zo van de wereld die jij ziet door ogen die verduisterd zijn door boosaardigheid en angst, dat de een de ander logenstraft. Slechts één kan er überhaupt worden waargenomen. De ander is totaal zonder betekenis. Een wereld waarin vergeving alles beschijnt, en vrede iedereen haar milde licht schenkt, is ondenkbaar voor hen die een wereld van haat zien die uit aanval voortkomt, klaar om wraak te nemen, te moorden en te vernietigen.Toch is de wereld van de haat even onzichtbaar en ondenkbaar voor hen die Gods Liefde in zich voelen. Hun wereld weerspiegelt de rust en vrede die in hen straalt, de zachtmoedigheid en onschuld die ze om zich heen zien, de vreugde waarmee ze naar buiten kijken vanuit de oneindige bronnen van vreugde binnenin. Wat ze in zich hebben gevoeld dat aanschouwen ze, en ze zien overal de onbetwistbare weerspiegeling daarvan.Wat zou jij willen zien? De keuze is aan jou. Maar leer deze wet van het zien en laat je denkgeest die niet vergeten: je zult datgene buiten je zien wat je vanbinnen voelt. Als haat een plek vindt in je hart, zul je een beangstigende wereld zien, die de dood wreed in zijn scherpgepunte, knokige vingers houdt. Als je de Liefde van God in je voelt, zul je op een wereld van genade en liefde uitkijken.Vandaag gaan we aan illusies voorbij wanneer we proberen te komen tot wat waar is in ons, en wij daarvan de alomvattende tederheid voelen, de Liefde die weet dat wij even volmaakt zijn als zijzelf, en het zicht dat het geschenk aan ons is van die Liefde. Vandaag leren wij de weg. Hij is even veilig als de Liefde zelf waarheen hij ons voert. Want de eenvoud daarvan vermijdt de valstrikken die de dwaze kronkels van de schijnredeneringen van de wereld alleen maar helpen verbergen.Doe eenvoudig dit: wees stil en leg alle gedachten terzijde over wat jij bent en wat God is, alle ideeën die je hebt geleerd ten aanzien van de wereld, alle beelden die je hebt van jezelf. Maak je denkgeest leeg van alles waarvan hij denkt dat het waar of onwaar, goed of slecht is, van iedere gedachte die hij waardevol acht en van alle ideeën waarvoor hij zich schaamt. Houd vast aan niets. Breng geen enkele gedachte met je mee die het verleden je heeft geleerd, en geen enkele overtuiging die je vroeger ooit aan wat ook hebt ontleend. Vergeet deze wereld, vergeet deze cursus, en kom met volkomen lege handen tot jouw God.Is Hij het niet die de weg naar jou kent? Jij hoeft de weg naar Hem niet te kennen. Jouw aandeel bestaat eenvoudig hierin dat je alle belemmeringen die jij tussen de Zoon en God de Vader hebt geplaatst, rustig en voor eeuwig laat wegnemen. God zal Zijn deel doen, als vreugdevol en onmiddellijk antwoord hierop. Vraag en ontvang. Maar stel geen eisen, en wijs God ook niet de weg waarlangs Hij jou zou moeten verschijnen. De manier om Hem te bereiken is eenvoudig Hem te laten zijn. Want op die manier wordt ook jouw werkelijkheid verkondigd.En dus kiezen we vandaag niet de weg waarlangs wij tot Hem gaan. Maar we kiezen er wel voor Hem te laten komen. En met deze keuze rusten we. En in ons kalme hart en onze open denkgeest zal Zijn Liefde zich vanzelf een weg banen. Wat niet ontkend is, is zeker daar, mits het waar is, en kan zeker worden bereikt. God kent Zijn Zoon en kent de weg naar hem. Hij heeft Zijn Zoon niet nodig om Hem te wijzen hoe Hij Zijn weg vinden moet. Door iedere geopende deur schijnt Zijn Liefde, vanuit haar huis in het innerlijk, naar buiten, en verlicht de wereld in onschuld.Vader, wij kennen de weg naar U niet. Maar we hebben geroepen en U heeft ons geantwoord. We zullen geen hindernissen opwerpen. De wegen der verlossing zijn niet de onze, want ze behoren U toe. En we wenden ons tot U om die te vinden. Onze handen zijn open om Uw gaven te ontvangen.We hebben geen gedachten die we los van U denken, en koesteren geen overtuigingen over wat we zijn of Wie ons geschapen heeft. Uw weg is het die wij willen vinden en volgen. En we vragen louter dat Uw Wil, die ook de onze is, geschiede in ons en in de wereld, opdat zij nu een deel van de Hemel wordt. Amen.

LES 188De vrede van God straalt nu in mij.Waarom wachten op de Hemel? Zij die het licht zoeken bedekken slechts hun ogen. Het licht is nú in hen. Verlichting is slechts een herkenning, en allerminst een verandering. Het licht is niet van deze wereld, maar ook jij die het licht in je draagt bent hier een vreemde. Het licht kwam met jou mee vanuit je geboortehuis en is bij je gebleven, omdat het jou eigen is. Het is het enige wat jij met je meebrengt van Hem die jouw Oorsprong is. Het straalt in jou, omdat het je huis verlicht, en leidt je terug naar waar het vandaan gekomen is en waar jij thuis bent.Dit licht kan niet verloren gaan. Waarom wachten om het in de toekomst te vinden, of geloven dat het al verloren is, of er nooit is geweest? Het kan zo gemakkelijk worden gezien, dat argumenten die bewijzen dat het er niet is lachwekkend worden. Wie kan de aanwezigheid ontkennen van wat hij in zichzelf aanschouwt? Het is niet moeilijk om naar binnen te kijken, want daar begint alle visie. Er is geen waarneming, zij het van dromen of van een waarachtiger Bron, die niet slechts de schaduw is van wat door innerlijke visie wordt gezien. Daar begint waarneming en daar eindigt ze. Dit is haar enige bron.De vrede van God straalt nu in jou, en breidt zich vanuit jouw hart over heel de wereld uit. Ze houdt stil om al wat leeft te liefkozen en laat er een zegen achter die voor eeuwig en altijd blijft. Wat zij geeft moet eeuwig zijn. Ze neemt alle gedachten weg aan wat kortstondig en nietswaardig is. Ze schenkt vernieuwing aan alle vermoeide harten en verlicht alle visie waar ze langsgaat. Al haar geschenken worden aan iedereen gegeven en iedereen is eensgezind in zijn dank aan jou, jij die geeft en die ontvangen hebt.Deze stralende gloed in je denkgeest herinnert de wereld aan wat ze vergeten is, en de wereld schenkt aan jou evenzeer de herinnering terug. Van jou straalt verlossing uit met onmetelijke giften, gegeven en teruggegeven. Aan jou, de gever van het geschenk, zegt God Zelf dank. En door Zijn zegen schijnt het licht in jou helderder, en vermeerdert zo de geschenken die jij de wereld te bieden hebt.De vrede van God kan nooit worden ingedamd. Wie haar in zichzelf herkent, moet haar wel geven. En het middel om haar te geven ligt in zijn inzicht. Hij vergeeft omdat hij de waarheid in zichzelf heeft herkend. De vrede van God straalt nu in jou, en in al wat leeft. In stilte wordt ze universeel erkend. Want wat jouw innerlijke visie beziet is jouw waarneming van het universum.Zit rustig en sluit je ogen. Het licht binnenin jou is toereikend. Dit alleen heeft het vermogen jou de gave van het zicht te schenken. Sluit de buitenwereld buiten en laat je gedachten zich naar de vrede vanbinnen spoeden. Ze kennen de weg. Want oprechte gedachten, onbezoedeld door de droom van wereldse dingen buiten jou, worden de heilige boodschappers van God Zelf.Deze gedachten denk je met Hem. Ze herkennen hun thuis. En ze wijzen met zekerheid naar hun Bron, waar God de Vader en de Zoon één zijn. Gods vrede straalt ze toe, maar ze blijven ook noodzakelijkerwijs bij jou, want ze werden in jouw denkgeest geboren, zoals de jouwe in die van God geboren werd. Ze leiden jou terug naar de vrede, vanwaar zij gekomen zijn, alleen om jou eraan te herinneren hoe jij terug moet keren.Ze slaan acht op de Stem van je Vader, wanneer jij weigert te luisteren. En ze moedigen jou zachtmoedig aan Zijn Woord over wat jij bent te aanvaarden, in plaats van schaduwen en fantasieën. Ze herinneren je eraan dat jij de medeschepper bent van al wat leeft. Want zoals de vrede van God in jou straalt, zo moet ze ook daarop haar stralen werpen.We oefenen vandaag om tot het licht in ons te naderen. We nemen onze dwalende gedachten en brengen ze met zachtheid terug naar waar ze gaan overeenstemmen met alle gedachten die we delen met God. We zullen ze niet laten afdwalen. We laten ze door het licht in onze denkgeest naar huis toe leiden. We hebben ze verraden door ze te gebieden van ons weg te gaan. Maar nu roepen we ze terug en wassen ze schoon van vreemde verlangens en warrige wensen. We geven ze de heiligheid van hun erfgoed terug.Zo wordt onze denkgeest tegelijk met ze hersteld, en we erkennen dat de vrede van God nog altijd in ons straalt en van ons uitstraalt naar al wat leeft en ons leven deelt. We zullen alles en iedereen vergeven en heel de wereld vrijspreken van wat we dachten dat ze ons had aangedaan. Want wij zijn het die de wereld maken zoals we die willen hebben. Nu kiezen we ervoor dat ze onschuldig is, vrij van zonde en open voor verlossing. En we leggen er onze verlossende zegen op, terwijl we zeggen:De vrede van God straalt nu in mij.Laat in die vrede al wat leeft zijn stralen op mij werpen, en laat mij alles zegenen met het licht in mij.

LES 187Ik zegen de wereld, want ik zegen mijzelf.Niemand kan geven, tenzij hij heeft. In feite is geven het bewijs van hebben. We maakten dit al eerder duidelijk. Dit is niet wat het schijnbaar zo moeilijk te geloven maakt. Niemand kan in twijfel trekken dat je eerst moet bezitten wat je wilt geven. Het is de tweede stap waarin de wereld en werkelijke waarneming verschillen. Wanneer je had en hebt gegeven, dan beweert de wereld dat je verloren hebt wat je bezat. De waarheid stelt dat geven zal vermeerderen wat je bezit.Hoe is dit mogelijk? Want het is zeker dat als je iets eindigs weggeeft, de ogen van je lichaam het niet als het jouwe zullen zien. Maar we hebben geleerd dat dingen slechts staan voor de gedachten waardoor ze zijn gemaakt. En het ontbreekt jou niet aan bewijs dat wanneer je ideeën weggeeft, jij ze in je eigen denkgeest versterkt. Misschien is de vorm waarin de gedachte lijkt te verschijnen, bij het geven veranderd. Toch moet ze terugkeren naar hem die geeft. Ook kan de vorm die ze aanneemt niet minder aanvaardbaar zijn. Die zal zeker meer aanvaardbaar zijn.Ideeën moeten jou eerst toebehoren, voordat je ze geeft. Als jij de wereld wilt verlossen, moet jij eerst verlossing aanvaarden voor jezelf. Maar je zult niet geloven dat dit is gebeurd voordat jij de wonderen ziet die ze brengt aan ieder die jij ziet. Hiermee wordt het idee van geven verhelderd en krijgt het betekenis. Nu kun je zien dat door jouw geven je voorraad toegenomen is.Bescherm alle dingen die jij van waarde acht door ze weg te geven, en je bent er zeker van dat je ze nooit kwijt zult raken. Wat je dacht dat je niet had blijkt daardoor het jouwe te zijn. Maar hecht geen waarde aan de vorm ervan. Want die zal mettertijd veranderen en onherkenbaar worden, hoezeer je ook probeert die veilig te stellen. Geen vorm is blijvend. Het is de gedachte achter de vorm der dingen die onveranderlijk leeft.Geef met vreugde. Je kunt er alleen maar bij winnen. De gedachte blijft en neemt toe in kracht, naarmate ze door geven wordt versterkt. Gedachten breiden zich uit naargelang ze worden gedeeld, want ze kunnen niet verloren gaan. Er is geen gever en ontvanger in de zin van de voorstelling die de wereld zich daarvan maakt. Er is een gever die behoudt, en een ander die eveneens zal geven. En beiden zullen beslist bij deze uitwisseling winnen, want ieder zal de gedachte in die vorm bezitten die hem het meest behulpzaam is. Wat hij schijnt te verliezen is altijd iets wat hij van minder waarde acht dan dat wat zeker aan hem zal worden teruggegeven.Vergeet nooit dat je alleen geeft aan jezelf. Wie begrijpt wat geven betekent, moet lachen om het idee van offers brengen. Ook zal hij zeker de vele vormen herkennen die offeren aan kan nemen. Hij lacht eveneens om pijn en verlies, om ziekte en verdriet, om armoe, honger en de dood. Hij ziet in dat offeren het ene idee blijft dat achter dit alles staat, en in zijn milde lachen wordt dit alles genezen.Een illusie die is doorzien, moet verdwijnen. Accepteer geen lijden en je neemt het idee van lijden weg. Jouw zegen rust op ieder die lijdt wanneer jij ervoor kiest alle lijden te zien als wat het is. Het idee van iets offeren doet alle vormen ontstaan die lijden lijkt aan te nemen. En een offer brengen is zo’n dwaze gedachte dat het gezond verstand die onmiddellijk verwerpt.Geloof nooit dat je een offer kunt brengen. Er is geen plaats voor een offer in iets wat enige waarde heeft. Als de gedachte opkomt bewijst alleen al de aanwezigheid ervan dat er een vergissing is ontstaan die om correctie vraagt. Jouw zegen zal die corrigeren. Eerst aan jou gegeven, staat die nu ook jou ter beschikking om te geven. Geen vorm van offeren en lijden kan lang standhouden ten overstaan van iemand die vergeven en zichzelf gezegend heeft.De lelies die je broeder jou aanbiedt worden op jouw altaar gelegd, met die welke jij hem geeft ernaast. Wie zou kunnen huiveren om naar zo’n prachtige heiligheid te kijken? De grote illusie van de angst voor God vervalt tot niets tegenover de zuiverheid die jij hier zult zien. Wees niet bang om te kijken. De zegenrijke gelukzaligheid die jij zult aanschouwen, zal elke gedachte aan vorm wegnemen en in plaats daarvan de volmaakte gave voor eeuwig daar achterlaten, om voor eeuwig toe te nemen, eeuwig de jouwe, eeuwig weggegeven.Nu zijn we één in gedachte, want angst is voorbij. En hier, voor het altaar van één God, één Vader, één Schepper en één Gedachte, staan we samen als één Zoon van God. Niet afgescheiden van Hem die onze Oorsprong is, niet verwijderd van één broeder die deel uitmaakt van ons ene Zelf, waarvan de onschuld ons allen als één verenigd heeft, zijn we met gelukzaligheid gezegend en geven we zoals we ontvangen. De Naam van God ligt ons op de lippen. En wanneer we naar binnen kijken, zien we de zuiverheid van de Hemel stralen in onze weerspiegeling van de Liefde van onze Vader.Nu zijn we gezegend, en nu zegenen we de wereld. Wat we gezien hebben, willen we uitbreiden, want we willen het overal zien. We willen het in iedereen zien stralen met de glans van Gods genade. We willen dat het aan niets wat we zien onthouden wordt. En om te garanderen dat dit heilige zicht inderdaad het onze is, geven we het aan alles wat we zien. Want waar we het zien, zal het ons worden teruggegeven in de vorm van lelies die we op ons altaar kunnen leggen, om het tot een huis te maken voor de Onschuld zelf die in ons woont en ons Zijn Heiligheid als de onze schenkt.

LES 186De verlossing van de wereld hangt af van mij.Dit is de uitspraak die alle arrogantie eens uit elke denkgeest weg zal nemen. Dit is de gedachte van ware nederigheid, die geen andere functie als de jouwe neemt dan degene die jou gegeven is. Het brengt jouw aanvaarding van een jou toegewezen taak met zich mee, zonder aan te dringen op een andere rol. Het velt geen oordeel over de juiste rol voor jou. Het erkent slechts dat de Wil van God op aarde zowel als in de Hemel is geschied. Het verenigt elke wil op aarde in het hemelse plan om de wereld te verlossen en haar terug te voeren tot de hemelse vrede.Laten we onze functie niet bestrijden. Wij hebben die niet vastgesteld. Ze is niet ons idee. De middelen waarmee ze volmaakt zal worden vervuld, zijn ons gegeven. Het enige wat ons wordt gevraagd is dat wij onze taak in oprechte nederigheid aanvaarden en niet met zelfmisleidende arrogantie ontkennen dat we die waardig zijn. Wat ons te doen gegeven is, daartoe hebben we de kracht. Onze denkgeest is volmaakt toegerust om de taak op zich te nemen die ons is toegewezen door Iemand die ons goed kent.Het idee van vandaag lijkt misschien heel ontnuchterend, totdat je de betekenis ervan ziet. Al wat het zegt is dat jouw Vader Zich jou nog steeds herinnert en je het volmaakte vertrouwen schenkt dat Hij in jou heeft als Zijn Zoon. Het vraagt niet dat je op enigerlei wijze anders bent dan jij bent. Wat zou nederigheid anders kunnen vragen dan dit? En wat zou arrogantie anders kunnen weigeren dan dit? Vandaag zullen we ons niet aan onze opdracht onttrekken met de schoonschijnende reden dat bescheidenheid geweld wordt aangedaan. Het is trots om de Roep namens God Zelf te willen ontkennen.Alle valse nederigheid leggen we vandaag naast ons neer, zodat we kunnen luisteren naar Gods Stem, die ons onthult wat Hij ons wil laten doen. We twijfelen niet aan onze geschiktheid voor de functie die Hij ons aanbieden zal. We zijn er alleen zeker van dat Hij onze krachten, onze wijsheid en onze heiligheid kent. En als Hij ons waardig acht, dan zijn we dat. Het is slechts arrogantie om er anders over te oordelen.Er is één manier, en slechts één, om te worden bevrijd uit de gevangenschap die jouw plan om te bewijzen dat het onware waar is, jou heeft gebracht. Accepteer in plaats daarvan het plan dat jij niet hebt gemaakt. Oordeel niet over jouw waarde daarvoor. Als Gods Stem jou verzekert dat de verlossing jouw aandeel nodig heeft en dat het grote geheel van jou afhankelijk is, wees er dan zeker van dat dit zo is. De hoogmoedigen moeten zich wel vastklampen aan woorden, bang als ze zijn die te overstijgen en iets te ervaren wat hun standpunt zou kunnen tarten. Maar de nederigen zijn vrij om de Stem te horen die hun zegt wat ze zijn en wat hun te doen staat.Arrogantie maakt een beeld van jezelf dat niet werkelijk is. Het is dit beeld dat huivert en in doodsangst terugdeinst wanneer de Stem namens God jou verzekert dat jij de kracht, de wijsheid en de heiligheid bezit om alle beelden te overstijgen. Jij bent niet zwak, zoals het beeld van jezelf dat is. Jij bent niet onwetend en hulpeloos. Zonde kan de waarheid in jou niet bezoedelen en ellende kan niet dichtbij Gods heilige woning komen.Dit alles verkondigt jou de Stem namens God. En terwijl Hij spreekt, siddert het beeld en probeert het de bedreiging die het niet kent aan te vallen, terwijl het zijn fundament voelt afbrokkelen. Laat het los. De verlossing van de wereld hangt af van jou en niet van dit hoopje stof. Wat kan het de heilige Zoon van God vertellen? Waarom zou hij er zich überhaupt om bekommeren?En zo vinden we onze vrede. We zullen de functie aanvaarden die God ons gegeven heeft, want alle illusies berusten op de eigenaardige overtuiging dat we voor onszelf een andere kunnen maken. Onze eigengemaakte rollen zijn wisselend en lijken te variëren van rouwdrager tot de extatische gelukzaligheid van liefde en liefhebben. We kunnen lachen of huilen, en de dag begroeten met open armen of met tranen. Ons diepste wezen schijnt te veranderen wanneer we duizend stemmingswisselingen ervaren en onze emoties ons hoog verheffen, of ons in wanhoop neersmakken op de grond.Is dit de Zoon van God? Zou Hij zo’n instabiliteit kunnen scheppen en dat Zoon noemen? Hij die onveranderlijk is deelt Zijn eigenschappen met Zijn schepping. Alle beelden die Zijn Zoon lijkt te maken, hebben geen effect op wat hij is. Ze dwarrelen door zijn denkgeest als door de wind opgewaaide bladeren die een ogenblik een patroon vormen, uit elkaar vallen, zich hergroeperen en wegvliegen. Of als luchtspiegelingen die boven een woestijn worden gezien, oprijzend uit het stof.Deze schimmige beelden zullen verdwijnen en je denkgeest onbeneveld en sereen achterlaten, wanneer jij de functie accepteert die jou gegeven is. De beelden die je maakt laten alleen tegenstrijdige doelen ontstaan die vergankelijk en vaag, onzeker en meerduidig zijn. Wie zou standvastig in zijn pogingen kunnen zijn, en zijn energie en geconcentreerde volharding op zulke doelen kunnen richten? De functies die de wereld hoogacht, zijn zo onzeker dat ze op hun zekerst minstens tien keer per uur veranderen. Welke hoop is er dat er bij zulke doelen iets kan worden gewonnen?In liefdevolle tegenstelling daarmee onderscheidt zich, zo zeker als de zon elke morgen terugkeert om de nacht te verjagen, helder en geheel ondubbelzinnig de jou waarlijk gegeven functie. Over de gegrondheid daarvan bestaat geen twijfel. Ze komt van Iemand die geen vergissingen kent, en Zijn Stem is zeker van Haar boodschappen. Die zullen niet veranderen, noch tegenstrijdig zijn. Ze wijzen alle naar één doel, een dat jij kunt bereiken. Jouw plan is misschien onmogelijk, maar dat van God kan nooit mislukken, omdat het in Hem zijn Oorsprong vindt.Doe zoals Gods Stem aangeeft. En als die iets van jou vraagt wat onmogelijk lijkt, denk er dan aan Wie het is die vraagt, en wie het is die weigert. Overweeg dan dit: wie heeft het ‘t meest waarschijnlijk bij het rechte eind? De Stem die namens de Schepper van alle dingen spreekt, die alle dingen precies kent zoals ze zijn, of een vervormd beeld van jezelf, verward, onthutst, onsamenhangend en onzeker van alles? Laat je niet leiden door die stem. Hoor in plaats daarvan een zekere Stem die jou vertelt van een functie die jou gegeven is door jouw Schepper, die Zich jou herinnert en jou aanspoort dat jij je Hem nu herinnert.Zijn zachte Stem roept vanuit het gekende naar de onwetenden. Hij wil jou troosten, ook al kent Hij geen droefheid. Hij wil een teruggave verlenen ook al is Hij compleet: een gave aan jou, ook al weet Hij dat jij alles al hebt. Hij heeft Gedachten die een antwoord zijn op elke behoefte die Zijn Zoon bespeurt, ook al ziet Hij ze niet. Want Liefde moet geven, en wat in Zijn Naam wordt gegeven neemt die vorm aan welke in een wereld van vormen het meest bruikbaar is.Dit zijn de vormen die nooit kunnen misleiden, omdat ze uit Vormloos heid zelf voortkomen. Vergeving is een aardse vorm van liefde die, zoals ze in de Hemel bestaat, geen vorm bezit. Maar wat hier nodig is wordt hier gegeven zoals het nodig is. In deze vorm kun je zelfs hier je functie vervullen, hoewel wat liefde voor je zal betekenen wanneer vormloosheid jou teruggegeven is, nog grootser is. De verlossing van de wereld hangt af van jou die kan vergeven. Dat is jouw functie hier.