PassiePraat

Nederland telt 1,8 miljoen mensen met een handicap. Voor deze mensen is sporten niet altijd vanzelfsprekend. Fonds Gehandicaptensport ondersteunt sportorganisaties zonder winstoogmerk. Immers, iedereen met een handicap moet, dicht bij huis, de mogelijkheid krijgen om te kunnen sporten. Nike Boor is directeur van het Fonds. En dat al vele jaren. Hij stapte over vanuit de accountancy. Hij wilde namelijk iets in de sport gaan doen. Een familielid tipte hem over de bijzondere vacature.Anno 2025 leidt hij nog altijd vol passie en betrokkenheid de organisatie die zo’n 20 FTE omvat en die opereert vanuit Badhoevedorp. Geen baan van honderd in een dozijn. En zo vult hij zijn werk ook niet in, vertelt hij in deze aflevering van PassiePraat. Een boeiend gesprek over integratie, de ambitie om kenniscentrum te zijn op het gebied van specifieke sporthulpmiddelen en de altijd voortdurende behoefte aan geld om zijn missie te laten slagen. Want, zegt Boor: ‘Sport en bewegen voor mensen met een beperking moet niet alleen toegankelijk, maar ook aantrekkelijk en uitdagend worden. Onze ambitie is om sport en bewegen voor mensen met een beperking in 2030 vanzelfsprekend laten zijn.’

Op weg naar zijn pensionering laat journalist Wim Wegman Haarlemmermeer opnieuw een serie onderhoudende vertellingen na. In het Haarlems Dagblad verschenen in de voorbije maanden immers tal van in bloemrijke taal geschreven verslagen van zijn wandelingen door en rond de kernen van de gemeente. Opnieuw, want van zijn hand verschenen in het verleden vele waarnemingen van zijn tochten onderweg, toen langs de overblijfselen van de spoorlijnen die ooit de polder doorkruisten. De verhalen werden gebundeld in een serie van in totaal vijf rijk geïllustreerde boeken met de titel Sporen, 1 tot en met 5.Wie zijn naam niet verbindt met die uitgaven en artikelen, herkent hem wellicht anders wel van zijn artikelen vanuit de lokale Haarlemmermeerse politiek. Scherp, met aandacht voor de menselijke kant van het nieuws, maar altijd in balans dankzij consequent ingepast wederhoor. Dat scherpe kleurt ook zijn toon als hij praat over de manier waarop de gemeente Haarlemmermeer omgaat met haar monumenten. Zo maakt hij zich, gesteund door MeerHistorie, met name sterk voor behoud van het stationnetje bij Rozenburg, dat verpaupert en dreigt om te vallen. Wie deze aflevering van PassiePraat beluistert ontdekt waarom hem dit zo aan het hart gaat.

Een broekie was hij nog toen hij zijn eerste voorzichtige schreden zette op het pad van radiomaker. Dat was in de studio van MeerRadio in Hoofdorp. Als verlegen tiener sloot Bas Scharwachter schoorvoetend aan bij het team vrijwilligers op MeerSport. Een iconisch programma, dat lokaal en regionaal geschiedenis schreef, niet in het minst door de brutale en eigenzinnige aanpak van Bas en zijn partner in crime Rick Middel.Van de verlegen redacteur van toen is tegenwoordig nog maar weinig meer herkenbaar. Via stages bij onder meer NOS Studio Sport en freelance werk voor House of Sports, belandde de student van de School voor Journalistiek bij NU.nl waar zijn stage hem uiteindelijk een vaste aanstelling opleverde. Anno 2025 is Bas regelmatig te zien en beluisteren als duider in Explainer video’s, die hij zelf opneemt en monteert. Nog bekender is hij van de podcastserie De Boordradio, geheel gewijd aan de formule 1. Van zichzelf overigens ook een succesformule, want er zijn zelfs drukbezochte theaterversies van.In PassiePraat het enthousiaste verhaal van een jochie, dat in groep 3 zei Mart Smeets te willen worden, maar die tegenwoordig zowel het Songfestival, het slagveld als autosport op zijn journalistieke palmares heeft staan.

Wie luchtvaartmuseum Aviodrome op vliegveld Lelystad bezoekt kan niet om haar heen: de Boeing 747-206BM (SUD) met registratie PH-BUK. Het was de laatste vliegende 747 Classic in dienst bij KLM. Geleverd in 1978, voorgoed geparkeerd in 2004. De laatste gezagvoerder op de ‘Louis Blériot’ was Ronald Dijkstra. Al op jonge leeftijd werd hij gegrepen door het vliegvirus. Dat gebeurde, toen hij als veertienjarige voor het eerst in een Fokker F27 stapte op weg naar zijn vakantiebestemming Jersey. Amper twee jaar later, het is dan 1972, boekt hij zijn eerste vliegles. Privé, betaald van het geld dat hij bijverdiende als hulpje van zijn vader die persfotograaf was. Ronald behaalde op de officiële luchtvaartopleiding van KLM de vereiste certificeringen om te mogen vliegen bij NLM Cityhopper. Zijn eerste kist? De Fokker F27.Vele decennia lang loodste hij duizenden passagiers veilig over land en over zee, zich ondertussen gepassioneerd verdiepend in de luchtvaarthistorie. Vooral de pioniers boeien hem. Inmiddels is hij met pensioen, maar de hobby laat hem niet los. Hij is onder meer lid van de Luchtvaartgroep binnen Meer Historie, een groep enthousiastelingen die zich bezighouden met verleden en heden van de luchtvaart.

Het ligt er heus, het tweede vliegveld in Haarlemmermeer buiten Amsterdam Airport Schiphol. Het is de vliegweide van de Hoofddorpse Luchtvaart Club, kortweg HLC. Vrijwel elke avond en zeker in de weekenden vliegen enthousiaste modelpiloten er met hun al dan niet zelfgebouwde radiografisch bestuurde toestellen rond. Het lokale vliegverkeer zit ze daar in Abbenes langs de A44 niet dwars. Plannen voor een flinke uitbreiding van het aantal windmolens wel. En het is niet voor het eerst dat er dreiging is; de club kwam in de zuidelijke polder terecht omdat het voormalige veld moest wijken voor de uitbreiding van Schiphol.Didier Orliaguet verdient als Ground Engineer en B1 Instructeur zijn brood bij de KLM, en bouwt en vliegt in zijn vrije tijd schaalmodellen bij de HLC. Hij is zeer ervaren en fungeert als vraagbaak voor leden. Onder wie de pas 13 jarige scholier Storm Hamburger. De jongeling vliegt indoor en werd in februari Nationaal Kampioen F3P Kunstvliegen. Zijn techniek, precisie en concentratie vallen op, zijn gedrevenheid al evenzeer.In deze eerste aflevering van PassiePraat in het derde seizoen vertellen beide vliegers over hun fascinatie voor de modelvliegsport en over de club, waarmee ze zich nauw verbonden voelen.

Kijkend naar de toekomst zag geboren en getogen Venneper Dirk Molenaar voor zichzelf vier opties: het agrarische familiebedrijf voortzetten, gangmaker als kastelein worden, de hamer hanteren als veilingmeester of in de makelaardij stappen. Hij begon met het eerste, werkt nu al weer vele jaren als het laatste en is als vrijwilliger altijd te porren voor beide andere. Wie in zijn omvangrijke lokale en regionale netwerk ook een beroep op hem doet – van het Adamas Inloophuis en tot de Vrienden van het Spaarne Gasthuis – Dirk Molenaar draaft op. Het hele dorp kent Dirk.Molenaar woont in ‘De Kleine Vennep’, gelegen aan de Hoofdweg Westzijde. De boerderij dateert uit circa 1928. Het is een zogeheten kop-rompboerderij: de kop is het woonhuis, de romp wordt gevormd door de grote schuur. De boerderij is een Rijksmonument. De agrarische hectaren rondom de boerdrij ondergaan de laatste jaren een metamorfose. Landgoed Kleine Vennep heeft zich ontwikkeld tot een cultureel en sociaal centrum binnen PARK21. Het landgoed organiseert regelmatig evenementen en biedt educatieve programma’s gericht op natuur en milieu.In deze aflevering van PassiePraat vertelt Molenaar openhartig over zijn leven, zijn ambities met het landgoed en zijn hechte verbondenheid met Nieuw-Vennep, haar inwoners en ondernemers. En dus blijft ook de zwarte bladzijde daarin, het dodelijke ongeluk met de platte kar achter zijn trekker, niet onbesproken.

Als iets Haarlemmermeer en de Haarlemmermeerders typeert, dan is het wel, dat ze in staat zijn geweest en nog zijn het onmogelijke mogelijk te maken. Een woeste binnenzee temmen en er met ruim 150.000 mensen gaan wonen en werken. Er een wereldluchthaven bouwen. Maar ook: ongekend shinen op het wereldkampioenschap synchroonzwemmen. Niet onlogisch dus, dat de inrichters van het nieuwe Cruquius Museum dat spoor hebben gevolgd toen het verhaal van Haarlemmermeer in de nieuwbouw moest worden verteld. Ruim 20 jaar na de eerste pentekeningen staat het paviljoen er, verbonden met stoomgemaal Cruquius en met het gerenoveerde theehuis. Al die jaren was directeur Elise van Melis bij het proces betrokken. Een megaklus die ze, gedreven door idealisme en ambitie, heeft geklaard. Dinsdag 10 juni opent Commissaris der Koning Arthur van Dijk het museum.In deze aflevering van PassiePraat – de laatste van dit seizoen – spreekt Henny Beijer met Elise en met rondleider en gemaal-stoker Wico de Vries over de weg naar de nieuwbouw, over de opzet van het museum en over wat bezoekers mogen verwachten.

Ze is moeder, wethouder en fanatiek Ajacied. Marjolein Steffens – Van de Water, bevlogen lokaal politica in Haarlemmermeer namens haar partij HAP, wat staat voor Haarlemmermeerse Actieve Politiek. Ze diende in de voorbije bijna 30 jaar als raadslid en – verdeeld over twee onderbroken periodes – als wethouder met uiteenlopende portefeuilles. In de huidige collegeperiode vallen onder meer Onderwijs, Jeugd en Fysieke Leefomgeving onder haar aandachtsgebieden.Haar grote passie, naast die voor de lokale democratie, is voetbal. Meer specifiek Ajax, de club van haar jeugd in Amsterdam. Geboren en getogen onder de rook van stadion De Meer kon dat ook niet anders. Zelfs in haar huwelijk met de vorig jaar te vroeg overleden echtgenoot en voetbaltrainer Marcel hield de liefde voor de Godenzonen stand. Hij was dan wel voor Feyenoord, beiden ging het tenslotte toch ook om aantrekkelijk voetbal. En dat gold ook voor beide kinderen: zij voetbalden natuurlijk ook, hij zelfs op eerste klasse niveau.In de aflevering van Passie Praat vertelt Marjolein over haar werk, de schaduwkanten van het zijn van publieke figuur – zeker ook voor de kinderen – en over hoe ze wedstrijden van haar Ajax beleeft: gepassioneerd dus.

Wat heeft jouw verleden met je toekomst te maken? Alles, stelt Laura Daggers. Zij is regressie- en reïncarnatietherapeut. Ze heeft haar praktijk aan huis in Hoofddorp. Regressie – het tegenovergestelde van progressie – gaat over het terugkeren naar een eerdere fase van de levensontwikkeling. Met regressietherapie krijgt de cliënt inzicht in de ervaring uit het verleden en hoe dit verband houdt met het probleem in het heden. Bij reïncarnatie gaat het zelfs terug naar een vorig leven.Moet je geloven in reïncarnatie? 'Neen', zegt Laura, 'dat is niet nodig. Het werkt toch wel. Het is een filosofie die je leert het leven van nu beter te begrijpen.' Dat mensen het allemaal wat zweverig vinden, boeit haar niet. Als iemand zich bij haar meldt voor hulp, is dat genoeg. Immers, dan wil hij of zij gehoord en geholpen worden. Dat ook de officiële wetenschap zich nog wel eens laatdunkend over haar beroep uitlaat, stoort haar evenmin. Om haar praktijk te mogen voeren volgde ze intensieve studies en trainingen en wordt ze tot op de dag van vandaag intercollegiaal scherp gehouden.In deze PassiePraat een openhartig gesprek met Laura Daggers. Over opmerkelijke resultaten, sprekende voorbeelden, een heldere visie en onuitroeibare vooroordelen.

Kim Denie is soms van het gestrekt been. Voor Kasper Sulmann is gezond verstand de richtingaanwijzer in het lokale politieke werk. Beiden zijn raadslid: zij voor de PvdA, hij voor de zelf opgerichte partij Gezond Haarlemmermeer. Wat ze gemeen hebben zijn hun jeugdjaren in Zwanenburg en de pijnlijke noodzaak om uit dat dorp te moeten verkassen omdat er niet werd gebouwd. Al schelen ze dan wel een generatie, want Kim is bijna de helft jonger dan Kasper.In PassiePraat vertellen ze over wat hen dreef om actief te worden in de lokale politiek. Voor Kim speelde de onbedwingbare drang om het op te nemen voor mensen die het minder hebben getroffen. Ze noemt zich, lijdend aan een ongeneselijke oogziekte, ervaringsdeskundige als ze zich sterk maakt voor mensen met een handicap. Zo is ze ambassadeur Dag Digitale Toegankelijkheid.Kasper vond dat het anders moest en ook anders kon, tenminste, als het gezonde verstand weer zou prevelleren boven geldingsdrang en politieke doctrine. Met vriend en huidige commissielid Edwin Hagemeijer richtte hij zijn eigen partij op. De uitgangspunten pasten op een bierviltje, dat ze nog altijd hebben trouwens. In het dagelijks leven is Sulmann commissiegriffier in de gemeente Zandvoort.