De Publieke Tribune

Opgedoekte ambassades, uitgezette diplomaten en mislukte vredesbesprekingen. Hoewel iedere oorlog geheel volgens het cliché uiteindelijk aan de onderhandelingstafel eindigt, lijkt de diplomatieke uitweg in Oekraïne nog niet zo makkelijk gevonden. Maar hoe succesvol kan diplomatie eigenlijk zijn als het voor het oog van de hele wereld bedreven wordt? Hoeveel vrijheid heeft een ambassadeur om zijn eigen koers te varen? Kun je als diplomaat in crisistijd wel echt het verschil maken? En hoe blijf je praten wanneer de tijd van praten eigenlijk voorbij is? In deze aflevering van De Publieke Tribune een gesprek met drie oud-diplomaten met een lange staat van dienst. Over de kunst van de dialoog, over de balans tussen bruggen bouwen en problemen oplossen en over de grenzen van de diplomatie. * Ron Keller (1958) werkte bijna twintig jaar in de diplomatieke dienst als Nederlandse ambassadeur in Rusland, Turkije, China en Oekraïne en als NAVO-ambassadeur in Oekraïne; * Johan Swinnen (1946) was jarenlang de Belgische ambassadeur in Den Haag, Madrid, de Democratische Republiek Congo én in Rwanda, toen zich daar in 1994 de genocide ontketende; * Ron Muyzert (1949) was ambassadeur voor Nederland op Cuba, in Bolivia en was de Nederlandse vertegenwoordiger in de Palestijnse gebieden ten tijde van de Tweede Intifada in 2000.

Prostitutie staat bekend als het oudste beroep ter wereld, en toch heeft het nog altijd slechte arbeidsvoorwaarden. Hoewel het werk in Nederland in 2000 is gelegaliseerd, is het geen normaal vak en lukt het vaak niet om bijvoorbeeld een bankrekening of hypotheek te krijgen. In België zijn ze verder en is sekswerk vorige maand bij wet gedecriminaliseerd, terwijl er in Nederland juist een nieuw wetsvoorstel ligt voor strengere handhaving. Door de maatschappij worden sekswerkers nog steeds met de nek aangekeken. In deze uitzending van De Publieke Tribune gaat presentator Coen Verbraak in gesprek met drie sekswerkers die de kneepjes van het vak goed kennen. Waarom kozen zij voor dit vak? Is sekswerk gewoon werk, of meer dan dat? In welke bochten moeten zij zich wringen om het beroep uit te kunnen voeren? En waarom hebben we met z'n allen toch zoveel moeite met betaalde seks? Te gast: * Yvette Luhrs begon met webcammen en maakte porno, zowel voor als achter de camera. Onlangs maakte ze de overstap naar prostitutie, en deed ze ervaring op achter het raam en in het bordeel. Ze werkt voornamelijk als escort. * Dinah Bons is als Molukse transvrouw al bijna 35 jaar werkzaam in de seksindustrie. Ze heeft ervaring met tippelen, bordeelwerk en als escort.   * James heeft meerdere jaren ervaring als escort en is eigenaar van high class gigolobureau Mr. Perfect.

De Russische invasie in Oekraïne kostte tot nu toe duizenden militairen en burgers het leven. Complete dorpen en steden in Oekraïne zijn verwoest. Maar sinds Moskou besloot een oorlog te beginnen staat ook de wereld van veel Russen op z’n kop. Hoe is het vandaag de dag om Rus te zijn in het Westen? Hoe verhouden gewone Russen zich tot die oorlog in Oekraïne? Hoe gaan zij om met schaamte en angst? En hoe is om verscheurd te worden door je eigen vaderland? In De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak erover met vier Russische Nederlanders: * Sophia Kornienko, werkte als journalist voor zowel Russischtalige als Westerse media en vroeg onlangs in een open brief (https://mirror.xyz/0x8392A047c57fef1B368f3C026d363b92B9303956/WY1PZMdXHcajhy-ZDRWdrah6_ZWOcZfiD1DgIgebWT4) voor meer Europese steun aan onafhankelijke Russische journalisten. * Tatyana Khingeeva, woont sinds 2017 in Nederland, werkt als gastvrouw in een bibliotheek en heeft sinds kort naast haar Russische paspoort ook een Nederlands paspoort; * Anastasia Kozlova, violiste, kwam op haar 13e in Nederland terecht, vond net als haar ouders haar weg in de wereld van de klassieke muziek en organiseert nu benefietconcerten (https://youtu.be/Lp6XU76cRMY) om geld op te halen voor de slachtoffers in Oekraïne; * Anna Azernikova, klassiek zangeres, woont sinds 1998 in Nederland. Ze is al bijna tien jaar lang de artistiek leider van het Russische kamermuziekfestival Winteravonden aan de Amstel in de Hermitage Amsterdam en dirigent van het Russisch Kamerkoor in Amsterdam.

Volgens een recente steekproef klopt een op de twaalf jongeren aan bij een cosmetisch arts. Dat aantal is in tien jaar tijd verdubbeld. Mooi wezen is de norm. In een onlinecultuur is ons lichaam het uithangbord geworden voor succes. Nu we de natuur een handje kunnen helpen met botox, fillers, implantaten of een Brazilian butt-lift is een gepolijst uiterlijk haalbaar voor iedereen. Toch? Wat hebben cosmetisch artsen en plastisch chirurgen zien veranderen in hun praktijk? Waar leggen zij de grens? Welke gesprekken voeren zij met hun cliënten? En wat zijn de gevaren en maatschappelijke gevolgen van al die oogverblindende schoonheid? In deze aflevering van De Publieke Tribune spreekt Sophie Derkzen met: * Annekatrien van de Kar, sinds 2011 werkzaam als plastisch chirurg in het OLVG en startte in 2019 bij Esthetisch Centrum Jan van Goyen; * Tom Decates, cosmetisch arts en gespecialiseerd in botox en fillers. Sinds 2016 doet hij wetenschappelijk onderzoek naar de complicaties van fillers in het Amsterdam UMC en het ErasmusMC te Rotterdam; * Anne-Mette Hermans, eclectisch wetenschapper, doet onderzoek naar de sociale context van cosmetische chirurgie.

Op zaterdag 26 februari gingen we al eens in gesprek over oorlogsangst, toen met mensen die uit eigen ervaring weten hoe het is om te moeten leven in angst voor oorlog. Die uitzending luister je hier (https://www.human.nl/de-publieke-tribune/luister/overzicht/2022/aflevering-41.html) terug. Slechts een paar duizend kilometer verderop klinken de schoten door de straten en vallen de bommen uit de lucht. Talloze mensen zijn op de vlucht. De oorlog in Oekraïne is in volle gang en houdt ook Nederland in zijn greep. Het gevoel dat dit ons ook zou kunnen overkomen is ineens weer dichtbij, en de angst voor oorlog is ook hier voelbaar. Wat doe je als je geconfronteerd wordt met immense dreiging en geweld? Vlucht je, vecht je, of bevries je? Hoe bedwing je de angst? En hoe ga je om met iets dat zoveel groter is dan jijzelf? In deze uitzending van De Publieke Tribune gaat Coen Verbraak in gesprek met vier gasten over hoe om te gaan met de angst voor oorlog: * Randy Roso-Ruoff heeft zichzelf al helemaal voorbereid op een uitbraak van de oorlog hier. Hij verkoopt noodpakketten online en is compleet uitverkocht; * Joke van Oldenborgh maakte de Tweede Wereldoorlog als kind mee en ervaart sinds de inval van Rusland in de Oekraïne hoe dichtbij haar verleden is; * Kaz de Jong is bijna dertig jaar traumapsycholoog bij Artsen zonder Grenzen en weet veel over omgaan met angst; * Lidija Zelović is voormalig oorlogsverslaggever, filmmaker en zelf opgegroeid in Sarajevo. Ze woont al bijna dertig jaar in Nederland en maakt een documentaire over oorlogsangst.

Aanstaande woensdag zijn de gemeenteraadsverkiezingen. De lokale politiek gaat allang niet meer alleen maar over het ophalen van vuilnis en het kappen van bomen. Gemeenten nemen belangrijke beslisingen op het gebied van jeugdzorg, de energietransitie, het armoedebeleid en het aanpakken van de woningnood. Hoog tijd dus dat jongeren ook lokaal zelf meer gaan meebeslissen over hun toekomst, zou je denken. Maar hoe zorg je er als jongere voor dat je stem wordt gehoord? In deze uitzending van De Publieke Tribune gaat Coen Verbraak erover in gesprek met vier jonge mensen die zich actief inzetten in de politiek: * Sophie Heesen (22 jaar) is sinds haar 18e gemeenteraadslid in Gouda. Ze weet uit eigen ervaring hoe belangrijk een goed armoedebeleid is; * Benito Walker (20 jaar) is mede-oprichter van Youth for Climate NL en voorzitter van Bureau Burgerberaad. Zet zich in voor betere jeugdzorg, omdat hij uit eigen ervaring weet hoe het níet moet; * Mert Kumru (25 jaar) is voormalig jongerenvertegenwoordiger bij de Verenigde Naties, maakt met drie andere jongeren de podcast KiesWijzer om jongeren wegwijs te maken tijdens verkiezingen; * en Stijn Kropman (23 jaar) werd vorig jaar op zijn 22e de jongste wethouder van Nederland, en wel in het Limburgse Landgraaf.

Urenlang hield een 27-jarige gewapende man mensen gegijzeld in de Apple store in Amsterdam. Hij vuurde kogels af en leek zich op te willen blazen. Ondertussen werd er met hem onderhandeld, waarbij hij 200 miljoen cryptomunten eiste. En slechts een paar duizend kilometer verderop wordt de druk op militair onderhandelen op internationaal niveau steeds groter, met de oorlog in Oekraïne. Voor onderhandelaars is de inzet op momenten van crisis hoog: er staan er levens op het spel. Hoe ga je het gesprek aan? Hoe kom je bij tegenstrijdige belangen tot een oplossing? Hoe houd je het hoofd koel? En tot wanneer blijf je praten? In deze uitzending spreekt presentator Coen Verbraak daarover met gasten die veel ervaring hebben met het onderhandelen in crisissituaties: * Heidi Nieboer is voormalig politieonderhandelaar. Zij heeft twaalf jaar ervaring in onderhandelingen bij gijzeling, ontvoering, terrorisme en zelfdoding. En coördineerde onder andere de gijzeling in de Rembrandttoren in 2002. * Tom van der Spiegel diende in de Balkanoorlog, en was militair onderhandelaar in Afghanistan en bij verschillende missies op Afrikaanse bodem.

De dreiging hing al langere tijd in de lucht, en toch was de schok groot toen Oekraïne deze week werd binnengevallen door Rusland. Met verbijstering kijken we toe hoe zich op het Europese continent een oorlog ontvouwt op een schaal die we niet meer hebben gezien sinds de oorlog in Kosovo eind jaren 90, sinds de oorlog in Joegoslavië kort daarvoor, misschien wel sinds de Tweede Wereldoorlog. Hoe ga je om met de angst voor oorlog, voor iets dat zoveel groter is dan jezelf? En hoe zorg je dat je niet verlamd raakt door de vrees voor de levens van familie en vrienden?  In deze uitzending van De Publieke Tribune gaat Nadia Moussaid in gesprek met vier gasten die uit eigen ervaring weten hoe het is om te moeten leven in angst voor oorlog: * Forugh Karimi is psychiater en schrijver. Zij werd geboren in Kabul, Afghanistan en maakte daar vanaf haar 7e verschillende oorlogen mee. Op haar 25e vluchtte ze hoogzwanger naar Nederland.  * Lidija Zelović is filmmaker, en groeide op in Sarajevo, voormalig Joegoslavië. Zij werkte als oorlogscorrespondent voor de BBC, en maakt nu een documentaire over oorlogsangst.   * Sander Terphuis is jurist en politicus. Het lukte hem uit Iran te vluchten tijdens de oorlog door mee te doen aan worsteltoernooien. * Alla werd geboren in Oekraïne en woont sinds tien jaar in Nederland. Zij heeft veel contact met haar familie en vrienden in Oekraïne.

Een olympische overwinning wordt wereldwijd gezien als de meest prestigieuze overwinning in een sport. Maar wat nu als je als topsporter niét wint? Of nét niet? Hoe ga je als olympiër om met tegenslag? En hoe houd je jezelf staande onder druk?  Aan het eind van de Olympische Winterspelen spreekt Coen Verbraak in De Publieke Tribune met (oud-)topsporters over het leven voor, tijdens en na de Spelen. Welke lessen kunnen we leren van topsporters? Welke lessen pas je als topsporter zelf toe in het 'gewone leven'? En hoe zorgen we ervoor dat de olympische kampioenen van de toekomst niet ten onder gaan aan hun eigen succes? Te gast: * Judoka Juul Franssen zag vorig jaar haar olympische missie in duigen vallen: tijdens de Spelen in Tokyo greep ze vorig jaar op het nippertje naast brons. Een half jaar daarvoor stortte haar wereld in. Haar vader kreeg een zware hersenbloeding. De slagerij die al drie generaties in de familie was, moest worden opgegeven. De focus van Franssen lag drie maanden helemaal bij haar familie. Franssen: "Het afgelopen half jaar heeft me laten inzien dat sport niet het belangrijkste is, maar ik wilde die olympische medaille zo graag." * Oud-schaatser Jan Smeekens weet hoe het voelt om goud te verliezen. Tijdens de Winterspelen van 2014 in Sotsji waande hij zich een minuut lang olympisch kampioen op de 500 meter sprint, tot dat na een correctie niet hij maar Michel Mulder de snelste bleek te zijn. Het verschil tussen goud en zilver? Twaalf duizendsten van een seconde: 0,012. De meest pijnlijke fractie van een seconde in de geschiedenis van de schaatssport. * Oud-schaatser Stefan Groothuis won op diezelfde Olympische Winterspelen van 2014 verrassend goud op de 1000 meter. Maar daarvoor ging hij wel eerst door een ware hel. In 2011 viel hij van het ene op het andere moment om. Een jaar later trad hij als eerste Nederlandse topsporter openlijk naar buiten over zijn depressie. Hij maakt zich de laatste jaren steeds meer zorgen om de professionele begeleiding van topsporters met mentale problemen: "Die is volkomen waardeloos."

In een tijd waarin één op de drie stellen in Nederland uit elkaar gaat en de meeste huwelijken na vijf tot tien jaar stranden, is een leven lang bij elkaar blijven een unicum. Is het iets nastrevenswaardig? En zo ja: wat is het geheim? Aan de voormiddag van Valentijnsdag gaat Coen Verbraak in De Publieke Tribune op zoek naar hét recept voor een levenslange relatie. Te gast: * Fré (80) en Henk (82) Zuidervaart zijn 58 jaar samen en wonen in een door henzelf opgeknapte school in Friesland. Ze kregen samen drie kinderen, maar het belangrijkste wat ze samen meemaakten was het verlies van één van hen: zoon Huib, die op zijn 27e overleed aan aids. Het grote verdriet stelde hun relatie hevig op de proef, maar nog elke dag zijn ze blij dat ze toen niet uit elkaar zijn gegaan. Fré: "Het leven zonder elkaar kan ik me bijna niet voorstellen, toch komt nu ook het moment steeds dichterbij dat één van ons twee er niet meer zal zijn." * Hans van der Woude (71) en Friso Wiegersma beleefden 32 jaar lang schaamteloos geluk met z'n tweeën. Ze ontmoetten elkaar direct na de dood van Wiegersma's eerste partner, Wim Sonneveld. Van trouwen was in die tijd nog geen sprake. Vlak na de invoering van het homohuwelijk in 2001 gaven de twee elkaar het ja-woord. Friso, die vijfentwintig jaar ouder was dan Hans, overleed in 2006 op 80-jarige leeftijd aan de gevolgen van lymfeklierkanker. Hans: "Hij stierf in mijn armen."